Postanowienia umowy kredytu waloryzowanego kursem waluty obcej, które przewidują jednostronne ustalanie kursu walut przez bank, rażąco naruszają interesy konsumenta i prowadzą do nieważności umowy.

Roszczenie o rentę z tytułu zwiększonych potrzeb musi być oparte na wykazaniu rzeczywistego uszczerbku w dochodach lub poniesionych kosztach związanych z wypadkiem. Interes prawny w ustaleniu odpowiedzialności pozwanego za przyszłe szkody wymaga wykazania rzeczywistej potrzeby takiego ustalenia w konkretnej sprawie, a nie wynika automatycznie z samego zdarzenia.

Status konsumenta nie przysługuje stronom umowy kredytowej, gdy umowa służy bezpośrednio działalności gospodarczej, nawet jeśli nie wszystkie działania były bezpośrednio profesjonalne. Ocena statusu konsumenta powinna być dokonywana z uwzględnieniem celu umowy w momencie jej zawierania.

Klauzule umowne w kredycie indeksowanym do waluty obcej, które umożliwiają bankowi jednostronne i nieprzejrzyste ustalanie kursów wymiany oraz nie zapewniają konsumentowi pełnej informacji o ryzyku walutowym, są abuzywne i prowadzą do nieważności umowy.

W przypadku wielokrotnych przestępstw niealimentacji, nie występuje stan rzeczy osądzonej dla okresów nieobjętych wcześniejszym prawomocnym wyrokiem, a przypisanie ponownych czynów musi być dokładnie określone w kontekście poprzedniego skazania.

Niewłaściwa obsada sądu wynikająca z powołań sędziów przez Krajową Radę Sądownictwa powołaną w trybie ustawy z 2017 roku może stanowić bezwzględną przyczynę odwoławczą, wpływając na niezależność i bezstronność sądu.

Subsydiarny akt oskarżenia może obejmować jedynie zarzut popełnienia czynu tożsamego z tym, którego dotyczą decyzje umarzające postępowanie przygotowawcze; brak tej tożsamości skutkuje brakiem uprawnienia do wniesienia oskarżenia przez oskarżyciela subsydiarnego.

Zgodnie z art. 4 § 1 k.k., przy orzekaniu kary łącznej należy stosować ustawę względniejszą dla sprawcy, co wymaga porównania stanu prawnego obowiązującego w czasie popełnienia przestępstw z aktualnym stanem prawnym i wyboru tej ustawy, która jest korzystniejsza dla oskarżonego.

Przedawnienie karalności czynu skarbowego, będącego przedmiotem kumulatywnej kwalifikacji prawnej, wyznaczane jest na podstawie najwyżej zagrożonej kary grzywny według przepisów obowiązujących w czasie popełnienia czynu, co może skutkować umorzeniem postępowania, gdy orzeczenie zapadnie po upływie terminu przedawnienia.

W sytuacji, gdy oskarżony w czasie popełnienia zarzucanego czynu przebywał w zakładzie karnym, wymagane jest uniewinnienie go, a odpowiedzialność za czyn przypisuje się jedynie jego rzeczywistemu sprawcy. Brak orzeczenia obowiązku naprawienia szkody mimo stosownego wniosku pokrzywdzonego stanowi naruszenie przepisów prawa karnego materialnego.