Naczelny Sąd Administracyjny postanowił oddalić skargę kasacyjną w sprawie o umorzenie należności składkowych, potwierdzając prawidłowość decyzji organu i wyroku sądu I instancji. Postępowanie administracyjne zostało przeprowadzone z poszanowaniem zasad proceduralnych oraz przepisów materialnych prawa ubezpieczeń społecznych.

Skarga kasacyjna złożona przez P.S.A. jest niedopuszczalna z powodu braku legitymacji do jej wniesienia, a Wojewódzki Sąd Administracyjny prawidłowo uwzględnił obowiązek prowspólnotowej wykładni prawa krajowego zgodnie z Dyrektywą 2011/92/UE.

Ocena projektu złożonego przez C. N. została przeprowadzona w sposób naruszający prawo, co miało istotny wpływ na jej wynik; w związku z tym, sprawa została przekazana do ponownego rozpatrzenia przez Zarząd Województwa Wielkopolskiego.

Nowe przepisy dotyczące kosztów egzekucyjnych uchylają obowiązek miarkowania, eliminując konieczność weryfikacji adekwatności kosztów względem skomplikowania czynności egzekucyjnych, co potwierdza uchylenie zaskarżonego wyroku przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Zawieszenie płatności finansowej na mocy art. 60 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/891 jest uzasadnione w sytuacji prowadzenia dochodzenia karnego w związku z zarzutem oszustwa wobec organizacji producentów objętej pomocą unijną.

Zawieszenie płatności pomocy finansowej dla organizacji producentów jest zasadne na podstawie art. 60 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/891 w sytuacji toczącego się dochodzenia w kwestii oszustwa związanego z pomocą unijną, niezależnie od okresu objętego śledztwem.

Przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta Z. w zakresie udostępnienia informacji publicznej, uznane za naruszające prawo, uzasadnia wymierzenie grzywny; wymiar grzywny może być proporcjonalny do stopnia naruszenia.

Nieprzysługuje świadczenie pieniężne żołnierzowi wypowiadającemu stosunek zawodowej służby wojskowej bez spełnienia wymogu 10 lat tej służby; doliczenie służby w innych formacjach jest niedopuszczalne.

W przypadku odmowy udostępnienia informacji publicznej uznawanej za przetworzoną, organ musi przedstawić szczegółowe uzasadnienie co do nakładów przetworzenia oraz szczególnej istotności dla interesu publicznego.

Zgodnie z art. 170 P.p.s.a., sąd związany jest wcześniejszym prawomocnym wyrokiem w tożsamym stanie faktycznym i prawnym, co uniemożliwia nowe rozstrzygnięcie w kwestii związku przyczynowego między brakiem zatrudnienia skarżącej a sprawowaną przez nią opieką.

Decyzje ostateczne deklarujące nabycie prawa nie podlegają zmianie w trybie art. 154 § 1 KPA, gdy wykazują konkretne skutki prawne dla stron. Skarga kasacyjna nie uzasadniała, iż nie doszło do nabycia praw przez żadną ze stron, co potwierdzało orzeczenie sądu pierwszej instancji.

Realizacja prawa do wyboru świadczenia pielęgnacyjnego wymaga rezygnacji z konkurencyjnego świadczenia poprzez formalne uchylenie decyzji o jego przyznaniu. Zmiany prawne po 1 stycznia 2024 r. nie mogą stanowić podstawy do uznania prawa, jeśli przesłanki nie były spełnione wcześniej.

Skarga kasacyjna w sprawie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych odwołania jest bezzasadna, jeśli wnioskodawca nie wykazał obiektywnych przeszkód ani braku winy, uzasadniając swoje czynności pomyłką formalną.

Postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w art. 218 § 2 k.p.a., należy tym samym rozumieć w odmienny sposób aniżeli obowiązek dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, o którym mowa w art. 7 k.p.a., czy obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, o którym mowa w art. 77 § 1 k.p.a. Postępowanie wyjaśniające w ramach wydawania zaświadczenia służby opracowaniu już istniejących

Podmiot wykonujący przejazd pojazdem nienormatywnym ponosi obiektywną odpowiedzialność administracyjną za naruszenie przepisów ruchu drogowego, niezależnie od winy. Zwolnienie z tej odpowiedzialności możliwe jest jedynie, gdy podmiot wykaże, że dochował należytej staranności, co nie miało miejsca w rozpatrywanej sprawie.

Decyzja zezwalająca na realizację inwestycji drogowej, która pozostaje w zgodzie z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach, może być utrzymana w mocy, nawet jeśli istnieją drobne rozbieżności w dokumentacji projektowej, pod warunkiem, że zmiany nie naruszają istoty inwestycji.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że z punktu widzenia ochrony przeciwpożarowej decydujące znaczenie ma faktyczne użytkowanie budynku, co pozwala odpowiednim organom kwalifikować budynek do właściwej kategorii zagrożeń, nawet wbrew formalnym danym z dokumentów.

Skarga kasacyjna M. sp. z o.o. została oddalona, albowiem wbrew zawartym zarzutom nie wykazano naruszenia przepisów istotnie wpływających na wynik sprawy. Zrzeczenie wierzytelności odbyło się zgodnie z art. 89 § 2 u.p.e.a., a niewykazanie usprawiedliwionych podstaw do uchylenia skargi skutkowało oddaleniem orzeczenia.

Decyzja o lokalizacji stacji bazowej telefonii komórkowej jako inwestycji celu publicznego, zgodna z prawem, precyzyjnie określa wniosek inwestycyjny, a wskazane niedokładności formalnoprawne nie naruszają meritum i nie uzasadniają uchylenia decyzji.

Związanie gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest pojęciem szerszym od pojęcia zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej i nie wymaga faktycznego wykorzystywania nieruchomości do tej działalności.

Art. 2 ust. 2 ustawy nowelizującej z dnia 11 sierpnia 2021 r., przewidujący umorzenie z mocy prawa postępowań wszczętych po 30 latach od decyzji, ma charakter materialnoprawny i jego zastosowanie jest zgodne z prawem; naruszenie tego przepisu przez WSA uzasadniało oddalenie skargi.

Informacja publiczna, wymagająca znacznego nakładu pracy i zasobów do jej przetworzenia oraz nie wykazująca szczególnej istotności dla interesu publicznego, może być uznana za przetworzoną, co uzasadnia odmowę jej udostępnienia.

Informacje dotyczące wielkości produkcji przedsiębiorstwa, jako informacje o wartości handlowej, mogą być objęte tajemnicą przedsiębiorstwa zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz art. 16 ust. 1 pkt 7 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku, i z tego powodu mogą być wyłączone z obowiązku udostępnienia.

Decyzja o odmowie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy dla M.C. została wydana z naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego, co uzasadnia uznanie potrzeby uzupełnienia postępowania dowodowego, w szczególności w kontekście zbadania wpływu wyjazdu dziecka z terytorium RP na jego prawa konwencyjne.