Interpretacja przepisów o uldze na robotyzację wymaga uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na leasing operacyjny maszyn lub urządzeń fabrycznie nowych, niezależnie od ich stosowania demonstracyjnego, jeżeli wynikają one z umowy leasingu i ostatecznie zmieniają właściciela na leasingobiorcę.
Postępowanie w przedmiocie solidarnej odpowiedzialności członka zarządu spółki powinno uwzględniać wszystkich członków zarządu. Niedopełnienie tego obowiązku, a także niewystarczające wyjaśnienie dowodowe, prowadzi do uchylenia decyzji organu. Wskazanie jednej osoby winnej nie wyklucza odpowiedzialności innych. Należy dokonać pełnej analizy odpowiedzialności wszystkich członków zarządu.
NSA uchyla zaskarżony wyrok WSA i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na konieczność pełniejszego uzasadnienia przez organy administracyjne uznania marży zysku za nieuzasadnioną w kontekście prawa o taryfach wodno-kanalizacyjnych.
Zobowiązania finansowe Gminy S., wynikające z umów opcji call, powinny być zakwalifikowane jako tytuły dłużne według art. 72 ust. 1a u.f.p., ze względu na ekonomiczny efekt przypominający umowy pożyczek, i uwzględnione w wieloletniej prognozie finansowej.
Prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane wynikające z aktów notarialnych upoważnia inwestora do realizacji budowy zgodnej z przepisami. Skarga kasacyjna jest bezzasadna, gdyż inwestor wykazał zgodne z prawem posiadanie tytułu do prowadzenia inwestycji.
Dowody księgowe mogą stanowić podstawę rozpoznania kosztów uzyskania przychodów jedynie wtedy, gdy są rzetelne, kompletne i wiernie odzwierciedlają rzeczywisty przebieg operacji gospodarczej; samo powołanie się przez podatnika na dobrą wiarę lub brak wiedzy o nadużyciach kontrahenta nie wpływa na wysokość zobowiązania w podatku dochodowym.
Organ interpretacyjny powinien wydać interpretację indywidualną na pisemny wniosek, spełniający wymagania formalne określone dla uzyskania ulgi podatkowej, w przypadku braku formalnych przeszkód do wszczęcia postępowania, nawet przy złożonej metodologii ewidencjonowania kosztów.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wymierzanie kary administracyjnej bez uwzględnienia wszystkich dyrektyw w art. 189d K.p.a. narusza zasady prawidłowego postępowania administracyjnego, skutkując uchyleniem decyzji nakładającej karę pieniężną na Gminę Myślenice i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że skarga kasacyjna została oparta na nieusprawiedliwionych podstawach, a zaskarżenie obowiązku poddania dziecka szczepieniom ochronnym było wymagalne i zgodne z prawem oraz że fakt postępowania opartego na odroczonych przepisach nie wpływa na legalność tego obowiązku.
Skarga kasacyjna dotyczącą umorzenia należności za zajęcie pasa drogowego została oddalona z powodu niespełnienia przesłanek umorzeniowych z art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a) u.f.p., przy czym ciężar dowodu w tym zakresie ciąży na zobowiązanym.
Zobowiązanie do zapłaty podatku akcyzowego w całości powstaje, gdy nie można ustalić wcześniejszego rozliczenia akcyzy, opierając się wyłącznie na niekompletnych dokumentach i niespełniających pełnych wymagań jakościowych analizach produktów.
Ocena projektu niedopełniona w sposób naruszający zasadę przejrzystości i rzetelności, skutkuje koniecznością dokonania ponownej oceny z zapewnieniem możliwości uzupełnienia wniosku przez skarżącego.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że niedochowanie terminu na złożenie wniosku o dofinansowanie przez przedsiębiorcę z własnej winy wyklucza jego przywrócenie, nawet w przypadku problemów organizacyjnych spowodowanych urlopem pracowników.
Na podstawie przepisów przejściowych ustawy o reformie administracyjnej, Minister jest właściwy do rozpatrzenia odwołań od decyzji wojewodów z okresu przed wprowadzeniem tych zmian, co wyklucza umorzenie postępowania na podstawie braku właściwości organu.
Brak wystąpienia jednoznacznych przesłanek wznowieniowych uniemożliwia wznowienie postępowania administracyjnego z urzędu, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., w przypadku nieudowodnienia, że pracownik organu wprowadził w błąd odnośnie do przysługujących świadczeń.
Decyzja o naliczeniu opłat za zarząd, wydana państwowym osobom prawnym przed dniem 5 grudnia 1990 r., może samoistnie stanowić dowód posiadania zarządu, nie wymagając odwołania do aktu ustanowienia tego prawa.
Obowiązek zaszczepienia dziecka nie ulega odroczeniu w przypadku braku dowodów na istnienie długotrwałych przeciwwskazań medycznych. Dokumentacja medyczna nie zawierająca aktualnych zaświadczeń o przeciwwskazaniach uzasadnia działania egzekucyjne ze strony organów administracji.
Wykonywanie transportu drogowego bez wymaganych zezwoleń oraz niespełnianie kryteriów formalno-prawnych przewozu okazjonalnego uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, a skargi co do interpretacji przepisów w tym zakresie są bezzasadne.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że skarga kasacyjna Spółdzielni D. nie wykazała zasadności zarzutów naruszenia zarówno przepisów materialnych, jak i procesowych, co skutkowało oddaleniem skargi dotyczącej wtórnej zdolności odróżniającej znaku "TWAROŻEK W.".
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 września 2025 r. orzekł, że decyzja organu o zwrocie dofinansowania przez P.P. "B." Sp. z o.o. była zgodna z prawem, a zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszeń proceduralnych w postępowaniu administracyjnym są nieuzasadnione.
Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, niewykazujący przesłanek zwalniających z odpowiedzialności nałożonych na niego przepisami art. 116 O.p., ponosi solidarną odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki, jeżeli egzekucja z majątku spółki była bezskuteczna.
Organ administracyjny zobowiązany jest do wezwania strony do wyjaśnienia sprzeczności między treścią wniosku a jego załącznikiem, jeżeli z ustalonych faktów wynika możliwość uzyskania pomocy na mocy innego aktu prawnego. Obowiązek ten wynika z zasad pogłębiania zaufania do organów administracji (art. 8 KPA) oraz powinności właściwego wyjaśnienia rzeczywistej woli strony w postępowaniu administracyjnym
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że właściwe stosowanie zasady dwuinstancyjności w postępowaniu administracyjnym w sprawach o nałożenie kar pieniężnych jest kluczowe i uchyla się odciąganie wniosków bez ich odniesienia do decyzji właściwego organu pierwszej instancji.
Oddalenie skargi kasacyjnej T.C., która zarzucała nieprawidłowe odmówienie świadczenia pielęgnacyjnego na rzecz pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, potwierdzając niewystąpienie przesłanek naruszenia przepisów prawa materialnego ani procesowego.