Warunkiem pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT jest wykazanie, że podatnik wiedział lub przy zachowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o oszukańczym charakterze transakcji, w której brał udział.

Zaniedbania Skarżącej w zakresie prawidłowego ujawnienia danych w deklaracji podatkowej uzasadniały przedłużenie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 68 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Środki odwoławcze nie znalazły uzasadnienia w przepisach materialnych.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok WSA z uwagi na prawomocne wyeliminowanie z obrotu prawnego zarządzenia Prezydenta Miasta P. dotyczącego regulaminu kanalizacji. Sąd zalecił WSA umorzenie postępowania w zakresie zaskarżonego zarządzenia z powodu utraty jego mocy prawnej.

Korzystanie z wód kopalnianych zwalnia z opłat fiskalnych, gdy dotyczy bezpośredniego zaspokajania potrzeb zakładu górniczego, ale nie obejmuje odprowadzania ścieków przemysłowych. Przekroczenie norm zasolenia uniemożliwia zwolnienie z opłat za ścieki.

Wykonanie czasowej rejestracji pojazdu nie stanowi przeszkody do uzyskania zwrotu akcyzy, gdy pojazd został wywieziony w terminie 30 dni od nabycia wewnątrzwspólnotowego. Ostatecznie, obowiązek podatkowy nie powstał, ponieważ warunki art. 101 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym zostały spełnione.

Decyzja Ministra Rozwoju, odmawiająca stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Gospodarki Komunalnej z 1967 r., o przejęciu nieruchomości przez Skarb Państwa, była zasadna, bowiem spełniała przesłanki braku tytułu prawnego do władania nieruchomością przez państwowe jednostki organizacyjne w latach 1953-1958.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga kasacyjna nie zasługiwała na uwzględnienie i w związku z tym została oddalona, potwierdzając prawidłowość postępowania dowodowego oraz decyzji administracyjnych dotyczących odmowy przyznania dodatku węglowego.

Warunkiem pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług, do którego doszło w warunkach oszustwa podatkowego, jest wykazanie, że podatnik ten wiedział lub przy dochowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o oszukańczym charakterze transakcji, w której bierze udział.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż błędne wszczęcie postępowania podatkowego w zakresie określenia łącznego zobowiązania pieniężnego osób fizycznych, wymaga umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego (art. 208 § 1 o.p.), bez konieczności przeprowadzenia dodatkowych dowodów.

W przypadku wszczęcia postępowania karnego skarbowego sąd administracyjny zobowiązany jest do szczegółowej analizy okoliczności, aby ustalić, czy nie miało ono charakteru instrumentalnego. Sequence transformation from customs supervision to tax proceedings must comply with procedural norms ensuring proper notification and legal continuity.

Przedłużenie terminu zwrotu nadwyżki VAT jest uzasadnione, jeśli organ podatkowy wykazuje brak niezbędnej dokumentacji oraz konieczność dodatkowej weryfikacji zasadności zwrotu, mającej na celu ochronę finansów publicznych.

Skarga kasacyjna B.J. i B.J. od wyroku WSA w Poznaniu, dotycząca nakazu usunięcia odpadów z działek, została oddalona przez NSA z powodu nieuzasadnionych zarzutów naruszenia prawa materialnego i procesowego, a także braku precyzyjnego wskazania naruszeń prawnych.

Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie stanowi podstawy wznowienia postępowania podatkowego, jeżeli jego przedmiotowy zakres odnosi się do norm prawnych nienależących do polskiego systemu podatkowego, a samo postępowanie zostało prawidłowo przeprowadzone z pełnym zapewnieniem prawa do obrony podatnika.

Brak skutecznych podstaw kasacyjnych nie pozwala na uchylenie wyroku WSA. Ocena materiału dowodowego przez organ administracji była zgodna z prawem, nieuzasadnione jest twierdzenie o błędnym zastosowaniu przepisów dekretu reformy rolnej. Skargę oddalono.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, podtrzymując rozstrzygnięcie o zasadności czasowego zajęcia nieruchomości pod kątem prewencji przed szkodą związaną z awarią energetyczną, uznając, że organ działał w ramach zgodnych z prawem przepisów i wykładni.

Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki jest akcesoryjna i ustaje z wygaśnięciem zobowiązań spółki; doręczenie decyzji po przedawnieniu skutkuje jej niewykonalnością oraz bezprzedmiotowością postępowania.

Odpowiednie zastosowanie przepisów Ordynacji podatkowej oraz ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przez organy podatkowe oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny uzasadniało oddalenie skargi kasacyjnej M.Ł. ze względu na prawidłowe ustalenie bezprzedmiotowości postępowania podatkowego.

Nie można uznać za wadliwej informacji podatkowej, obejmującej wszystkie obiekty jako zwolnione, gdy zwolnienia dotyczą jedynie części uznanych za zabytki. Rozszerzenie terminu przedawnienia jest zasadne, jeśli podatnik nie ujawnia pełnych danych niezbędnych do ustalenia zobowiązania.

Na podstawie art. 184 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając zgodność z prawem nałożenia administracyjnej kary pieniężnej za przekroczenie warunków pozwolenia wodnoprawnego. Decyzja nie narusza przepisów ani nie wymaga skierowania pytań prawnych do TSUE i Trybunału Konstytucyjnego.

W sprawie o sygn. akt I SA/Sz 824/21, NSA uznał, że odstąpienie gminy od dochodzenia czynszu stanowi obniżenie ceny, co zmniejsza podstawę opodatkowania VAT do zera, wymagając wystawienia faktury korygującej.

Zarządzenie Prezydenta Miasta P., dotyczące zmian w ustaleniu daty obowiązywania cen za odprowadzanie wód opadowych do kanalizacji, zostało uznane za zgodne z prawem, jako akt wydany na podstawie uprawnień przyznanych przez Radę Miasta zgodnie z ustawą o gospodarce komunalnej.

Skarga kasacyjna P. S.A. dotycząca zwolnienia z opłat za wprowadzanie ścieków w oparciu o Prawo wodne i Prawo geologiczne i górnicze pozostaje niezasadna, a NSA podtrzymuje decyzję WSA o braku przesłanek do jej uwzględnienia.

Podatnik, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że uczestniczy w transakcji wykorzystanej do popełnienia oszustwa w VAT, nie działa w dobrej wierze i nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Umorzenie postępowania zażaleniowego w sprawie przedłużenia terminu zwrotu VAT nie było zasadne, gdyż istniały przesłanki do merytorycznego rozstrzygnięcia, a wydanie decyzji wymiarowej nie czyniło postępowania bezprzedmiotowym.