Brak zaistnienia "szczególnie uzasadnionego przypadku" na gruncie art. 39 ust. 3 u.d.p. uzasadnia odmowę przyznania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego na kolejny okres dla funkcjonowania obiektu handlowego, zgodnie z założeniami planistycznymi i estetycznymi organu.
Decyzja organu administracyjnego, w tym Komisji do spraw reprywatyzacji, powinna być zgodna z literalnym brzmieniem norm kompetencyjnych ustawy. Stosowanie rozstrzygnięć składających się z różnych decyzji reprywatyzacyjnych w jednej decyzji Komisji jest niedopuszczalne ze względu na zamknięty katalog działań wskazany w art. 29 ust. 1 ustawy o Komisji.
Osoba pobierająca rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie może równocześnie uzyskać świadczenia pielęgnacyjnego, chyba że zawiesi prawo do renty na podstawie art. 103 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji zbiegu z prawem do renty wymaga zawieszenia wypłaty renty, co wyklucza jednoczesne pobieranie obu świadczeń.
W sprawie opłaty zmiennej za pobór wód podziemnych, istotne jest rozróżnienie celu ich poboru. Tylko w zakresie zbiorowego zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia przez ludzi można stosować stawkę art. 274 pkt 4 Prawa wodnego.
NSA uchylił wyrok WSA i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, z powodu niewystarczającej analizy prawnej legalności uchwały Rady Gminy w kontekście przynależności i charakteru wód objętych regulaminem oraz wynikających z tego uprawnień gminy.
Wnioskując o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, która była przedmiotem prawomocnego sądowego oddalenia skargi, organ administracji odmawia wszczęcia postępowania, respektując powagę rzeczy osądzonej, nawet przy wskazaniu nowych okoliczności.
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że umorzenie postępowania dotyczącego legalności budowy drogi miejskiej było zgodne z prawem. Brak dokumentacji budowlanej sprzed 1995 r. nie uzasadnia domniemania samowoli budowlanej, jeżeli sąd ustalił istnienie drogi w oparciu o inne wiarygodne dowody.
Brak przesłanek do ingerencji organów nadzoru budowlanego w postaci nałożenia obowiązku przywrócenia stanu poprzedniego w przypadku zgodności robót z przepisami Prawa budowlanego, nawet przy braku zgody współwłaścicieli.
Skarga kasacyjna na decyzję o rozbiórce budynku rekreacji indywidualnej oddalona z uwagi na potwierdzenie samowolnej budowy i niezgodność z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
Decyzja Komisji stwierdzająca nieważność decyzji Prezydenta z 2011 r. została uchylona, gdyż brak było przesłanek rażącego naruszenia prawa kwalifikujących jej wyeliminowanie z obrotu prawnego.
Art. 52 u.z.s.e.e. określa zamknięty katalog podmiotów uprawnionych do odbioru odpadów po demontażu sprzętu elektrycznego, wykluczając możliwość ich przekazywania osobom fizycznym, w zgodzie z przepisami ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.
Sąd uznał za zgodny z prawem miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, stwierdzając, iż proces jego uchwalenia spełniał wymogi proceduralne, a plan sam w sobie nie naruszał interesu prawnego jednostki względem zgodnego z prawem ładu przestrzennego.
Rozbiórka budynku nielegalnie usytuowanego przy granicy działki jest uzasadniona brakiem możliwości jego legalizacji. Przepisy prawa budowlanego obligują do zastosowania najsurowszej sankcji, gdy niezgodność z przepisami jest obiektywna i nieusuwalna, co wyklucza alternatywne rozwiązania.
Organ administracji, wykonując wyrok sądu administracyjnego dotyczący bezczynności, wypełnia swój obowiązek poprzez formalne wydanie decyzji lub podjęcie czynności, a ocena merytoryczna tej decyzji nie jest przedmiotem badania w skardze na niewykonanie wyroku.
Oddalenie skargi kasacyjnej R.K. o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na brak związku przyczynowo-skutkowego między rezygnacją z pracy a sprawowaną opieką, wobec braku wykazania niemożności podjęcia zatrudnienia przy jednoczesnym sprawowaniu opieki.
Oddalenie skargi kasacyjnej z uwagi na prawidłowe zastosowanie przepisów art. 138 § 2 k.p.a. o uchyleniu decyzji administracyjnej przez organ odwoławczy z powodu istotnych uchybień proceduralnych w postępowaniu dowodowym i formalnym.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że prawidłowa ocena stanu faktycznego i klasyfikacji odpadów przez WSA, oraz brak naruszenia prawa materialnego lub procesowego, uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej dotyczącej nielegalności przemieszczania odpadów.
Uchylenie zaskarżonego wyroku i decyzji administracyjnej wskutek wadliwej interpretacji przepisów dotyczących możliwości odstąpienia od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, przy jednoczesnym podkreśleniu konieczności pełnej analizy przesłanek z art. 189f § 1 k.p.a.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że zarządzenie pokontrolne PWIOŚ w sprawie gospodarki odpadami w Zakładzie [...] z o.o. jest zgodne z prawem i obowiązkami nałożonymi przepisami, jak również z ustaleniami kontroli. Skarga kasacyjna podlega oddaleniu.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny, badając status prawny wód zbiornika Brzóze Duże – Brzóze Małe jako śródlądowe wody powierzchniowe stojące, powinien przeprowadzić pełną kontrolę legalności zarządzenia Wójta Gminy Rzewnie dotyczącego amatorskiego połowu ryb, nie ograniczając się do oceny jego zgodności z zarzutami skargi.
W sprawach nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia, kluczowe jest zebranie pełnego i wiarygodnego materiału dowodowego. Organ powinien rozważyć także przepisy dotyczące odstąpienia od kary z art. 189f k.p.a.
Organ uzgadniający odmówił uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy gruntów rolnych, działając zgodnie z ustawą o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Ochrona gruntów rolnych stanowiła uzasadniony cel konstytucyjny, a działania organów uznano za zgodne z prawem.
Kary administracyjne za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia, na podstawie art. 40 ust. 12 u.d.p., nie stanowią niepodatkowych należności budżetowych i nie podlegają przepisom Ordynacji Podatkowej.