Zasada proporcjonalności sankcji przewidziana w art. 9a dyrektywy 1999/62/WE wyklucza zryczałtowane kary pieniężne, gdy nie uwzględniają one indywidualnych okoliczności naruszenia. Sankcje muszą być dostosowane do wagi i charakteru naruszenia obowiązku uprzedniego uiszczenia opłaty za przejazd.

Brak ujawnienia przez A. S.A. przeterminowanych zobowiązań w dokumentach ofertowych obligacji emitenta uzasadniał cofnięcie zezwolenia na działalność maklerską oraz nałożenie kary pieniężnej. Sąd utrzymał decyzję organu nadzoru, podkreślając konieczność zgodności z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o obligacjach.

Skarga kasacyjna na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego została oddalona, gdyż zakwestionowane orzeczenie zgodne jest z prawem; zachowana została prawidłowa kwalifikacja obiektu budowlanego jako muru oporowego i nałożono zasadne obowiązki na inwestorów.

Naczelny Sąd Administracyjny zaaprobował stanowisko WSA, uznając brak dostatecznych dowodów jednoznacznie wskazujących na zajęcie pasa drogowego. Brak precyzyjnej mapy uniemożliwił nałożenie kary administracyjnej.

Nałożenie kary pieniężnej na transportującego odpady bez wymaganych dokumentów jest uzasadnione, niezależnie od winy umyślnej czy nieumyślnej, zgodnie z art. 33 ust. 3 pkt 4 ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów. Odpowiedzialność ma charakter obiektywny.

Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności gruntów mieszkaniowych, dokonane z mocy prawa, stanowi odrębną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, a gmina działa jako podatnik, nie organ władzy publicznej.

Uchwała Rady Gminy Prażmów wprowadzająca opłaty za dodatkowe usługi odbioru papieru i szkła od właścicieli nieruchomości jest nieważna, gdyż przekracza ustawowe granice delegacji i narusza zasady odbioru odpadów komunalnych określone w art. 6r ustawy o utrzymaniu czystości w gminach.

Mikrosfera sprowadzana przez skarżącą z Kazachstanu, jako odpad podlegający odzyskowi, nie jest gotowym produktem; w konsekwencji przedsiębiorca obowiązany jest przestrzegać obowiązków związanych z przetwarzaniem odpadów oraz wymaganiami ochrony środowiska.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że opłata zmienna za pobór wód dokonana przez organ została naliczona prawidłowo zgodnie z przyjętymi kryteriami oceniającymi cel i zakres korzystania z wód, uwzględniając przy tym obowiązki podmiotów korzystających z zasobów wodnych do celów usług wodnych.

Rezygnacja z zatrudnienia lub niepodejmowanie pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną musi być bezpośrednią przyczyną uniemożliwiającą podjęcie zatrudnienia, co stanowi przesłankę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Skarga kasacyjna J.S. została oddalona; NSA potwierdził, że warunki zabudowy wymagają zgodności m.in. z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach oraz właściwą analizą urbanistyczną, uwzględniającą przewidziane silosy paszowe.

Stawki opłat zmiennych za pobór wód podziemnych należy różnicować ze względu na cel poboru, a nie ze względu na końcowego odbiorcę usług wodociągowych; tylko pobór wody przeznaczonej do spożycia przez ludność korzysta z preferencyjnej stawki."} 体空``json````json````json````json``json```json``json``json``````json``json``json``json``json``json``מ``*````json``json``````json``json``***``*****``json``json

Odmienne wykładnie prawa (w tym art. 155 k.p.a.) oraz zastosowanie konkretnej z nich przy rozstrzyganiu sprawy administracyjnej, nie mogą stanowić podstawy do uznania decyzji za nieważną w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.; brak jest podstaw do stwierdzenia rażącego naruszenia prawa przez decyzję Prezydenta z 2010 roku.

Decyzje wydane niezgodnie z przepisami o uprawnieniach organu kolegialnego są nieważne. Zarząd związku międzygminnego nie może delegować kompetencji do wydania decyzji administracyjnych bez odpowiednich regulacji prawnych. W przypadku wydania takich decyzji przez niewłaściwe osoby, decyzje te są nieważne z uwagi na rażące naruszenie prawa.

Decyzja o pozwoleniu na budowę nie narusza z rażącym naruszeniem prawa interesu prawnego spadkobierców osoby zmarłej. Rażące naruszenie prawa nie zachodzi w przypadku skierowania decyzji do inwestora, a nie do zmarłego. Skarga kasacyjna oddalona z powodu braku podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji.

Osoba sprawująca faktyczną, nieprzerwaną opiekę nad niepełnosprawnym krewnym może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, niezależnie od istnienia rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji, o ile spełnia formalne przesłanki zawarte w art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość postępowania administracyjnego oraz rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zarzuty skarżącej dotyczące uchybień proceduralnych uznał za niezasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził brak podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., oddalając skargę kasacyjną jako bezzasadną. Prawidłowość zastosowanej normy prawnej wykluczała rażące naruszenie prawa.

Uchwała nr XXVIII.288.2021 Rady Gminy Prażmów, nakładająca dodatkową opłatę za odbiór szkła i papieru, narusza art. 6r ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, gdyż usługi te stanowią podstawowy zakres odbioru odpadów komunalnych, a nie usługi dodatkowe.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie może zostać unieważniony z tytułu późniejszego wprowadzenia sprzecznych przepisów, gdy w dacie uchwalenia nie sprzeciwiał się obowiązującym regulacjom; ochrona krajobrazu i środowiska może uzasadniać ograniczenia planistyczne.

Na podstawie art. 81c ust. 2 Prawa budowlanego, organy nadzoru budowlanego mogą nałożyć obowiązek przedłożenia oceny technicznej w przypadku uzasadnionych wątpliwości co do stanu technicznego obiektu, gdy inne środki nie są wystarczające.

Zakaz zmiany kształtu dachu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego może być zniesiony w przypadkach powrotu do formy historycznej oraz dopuszczalnej rozbudowy, której wysokość nie przewyższa wysokości istniejącej kalenicy budynku.

Organ regulacyjny nie jest właściwy do rozstrzygania sporów o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci wodociągowej, które nie mieszczą się w zakresie art. 27e ust. 1 u.z.z.w. Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA i oddala skargę.

Uchwała organu samorządowego określająca źródła finansowania instytucji kultury musi być precyzyjna i szczegółowa. Ogólnikowe sformułowania otwierające możliwość różnorodnej interpretacji źródeł finansowania są niedopuszczalne i naruszają zasady przyzwoitej legislacji oraz art. 11 ust. 3 pkt 4 ustawy o bibliotekach.