Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że organ administracyjny zobowiązany jest do zbadania prawidłowości operatu szacunkowego w przypadku niezgodności z przedłożonym kontroperatem, co czyni postępowanie organu uchybiającym zasadom rzetelności dowodowej.
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie nie naruszył przepisów prawa materialnego ani procesowego, oddalając skargę na uchylenie decyzji o przyznaniu płatności w systemach wsparcia bezpośredniego, a skarga kasacyjna jest niezasadna.
Orzeczenie TSUE w sprawie C-114/22 nie stanowi przesłanki wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją organu podatkowego, jeśli dotyczy inne podstawy prawnej niż wskazana w decyzji; brak związku pomiędzy pozornością transakcji a odmową prawa do odliczenia VAT w przypadku "pustych faktur".
Umowa zawarta pomiędzy stronami nie posiadała cech umowy o dzieło, a jej charakter kwalifikowany jest jako umowa o świadczenie usług, skutkująca obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego w myśl przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.
Uchwała dotycząca strefy płatnego parkowania stwierdzająca nieważność uchwały, z uwagi na niespójność między tekstem a mapą załącznika, istotnie narusza zasady prawidłowej legislacji, co uzasadniało jej unieważnienie w części. Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Miasta Otwock jako niezasadną.
Postępowanie administracyjne w sprawie nałożenia kary pieniężnej za nieuiszczenie opłaty elektronicznej powinno być umorzone, gdy wszczęto je po upływie terminu przedawnienia określonego w art. 13n u.d.p.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że odmowa wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla inwestycji przy rzece Dunajec była zasadna, zważywszy na negatywną opinię PGW Wody Polskie i związane z tym zagrożenia środowiskowe oraz hydrologiczne. Odmowa jest zgodna z prawem, gdyż decyzja środowiskowa musi uwzględniać wszystkie uwarunkowane przez prawo aspekty ochrony przyrody.
Umowa o prowadzenie zajęć dydaktycznych, obejmująca przygotowanie i prowadzenie wykładów, jest kwalifikowana jako umowa o świadczenie usług, nie zaś umowa o dzieło, co podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego według art. 66 ust. 1 pkt. 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.
Umowa zawarta pomiędzy skarżącym a uczestnikiem postępowania kwalifikowana jest jako umowa o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, będąca podstawą do podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
Dopuszcza się uznanie robót polegających na wykonaniu mijanek na drodze leśnej za przebudowę w rozumieniu art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego, niewymagającą uzyskania pozwolenia na budowę, gdy nie następuje przekroczenie granic pasa drogowego określonego w przepisach.
Podstawą oddalenia skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny było stwierdzenie, że nie wykazano braku obowiązku uiszczania opłat abonamentowych, a WSA prawidłowo ocenił, że dowód wyrejestrowania odbiornika spoczywa na abonencie, zgodnie z regulacjami prawa.
Skarga kasacyjna oparta na naruszeniu przepisów postępowania, bez wykazania istotnego wpływu naruszeń na wynik sprawy, podlega oddaleniu (art. 184 p.p.s.a.). NSA uznaje prawidłowość rozstrzygnięć dotyczących płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej dokonanych przez organy i sądy pierwszej instancji.
Umowy zawierające elementy świadczenia usług, które nie wytwarzają samoistnego, weryfikowalnego rezultatu, podlegają przepisom o zleceniu, co skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego. Nazwa umowy nie determinuje jej charakteru ani skutków prawnych w zakresie ubezpieczeń.
Umowy zawarte przez stronę z uwzględnieniem ich rzeczywistego przedmiotu i sposobu wykonywania stanowią umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu, co uzasadnia podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Brak podstaw do odmowy wpisu grobu do ewidencji grobów weteranów na podstawie nieustawowych przesłanek negatywnych. Organy zobowiązane są do wpisów w oparciu o wytyczne ustawowe dotyczące zasług weteranów.
Transpozycja dyrektywy 2016/681 w zakresie zastosowania jej do lotów wewnątrzunijnych bez rzeczywistego zagrożenia jest niezgodna z prawem UE, co skutkuje niedopuszczalnością nałożenia administracyjnych kar pieniężnych za niedopełnienie obowiązku przekazania danych PNR.
Gmina nie wykazała, że zaproponowany prewspółczynnik przychodowy wystarczająco odzwierciedla specyfikę wykorzystywania pływalni, przez co nie może odstąpić od metody określonej w rozporządzeniu Ministra Finansów. Uchylono wyrok WSA, oddalając skargę Gminy.
W sprawach dotyczących przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, skarżący ma obowiązek wykazać rzeczywiste i zgodne z założeniami prawno-materiałowymi posiadanie zwierząt, w przeciwnym wypadku przyznanie wsparcia stanowiłoby nadużycie prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nałożenie kary pieniężnej na skarżącą było przedwczesne z uwagi na niewyjaśnione kwestie dotyczące błędów pomiarowych urządzeń metrologicznych, które mogą wpływać na rzeczywiste wyniki pomiarów i zasadność nałożenia surowej kary.
Skarga kasacyjna J.R. na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu zostaje oddalona, gdyż decyzje organów administracyjnych i sądów niższych instancji dotyczące zatwierdzenia projektu rozbudowy budynku mieszkalnego były zgodne z obowiązującym prawem budowlanym i przepisami postępowania administracyjnego.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięć indywidualnych wydanych na jego podstawie, lecz wymaga wzruszenia w określonym trybie postępowania administracyjnego.
Przedawnienie administracyjnych kar pieniężnych, wymierzonych na podstawie ustawy o odpadach, ocenia się według przepisów działu IVa KPA, a nie Ordynacji Podatkowej, i wynosi 5 lat od naruszenia.
Oddalenie skargi kasacyjnej; cofnięcie zezwolenia na aptekę uzasadnione utratą rękojmi; obowiązek farmaceuty rozszerzonego zastosowania kontroli zapotrzebowań leczniczych.
Niepodważenie stanu faktycznego oraz brak powiązania zarzutów skargi kasacyjnej z odpowiednimi przepisami proceduralnymi prowadzi do jej oddalenia. Naczelny Sąd Administracyjny w skardze kasacyjnej zobowiązany jest do oceny wyłącznie zarzutów materialnych zgodnie z art. 174 ppsa.