Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż przy wymierzaniu kary pieniężnej za przetwarzanie odpadów bez zezwolenia organy administracyjne postąpiły słusznie, stosując przepisy w brzmieniu obowiązującym przed 5 września 2018 r. jako względniejsze dla strony. Spełniono przesłanki ustawy o odpadach, art. 189c K.p.a.
Zawieszenie postępowania w trybie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. jest uzasadnione, gdy istnieje zagadnienie wstępne toczące się przed sądem, którego wynik ma wpływ na przedmiot postępowania administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż nieodpowiedni stan techniczny obiektów budowlanych zabytkowych, powodujący zagrożenie bezpieczeństwa, uzasadnia nakaz usunięcia nieprawidłowości w stanie technicznym, nawet jeżeli wymaga to interwencji zgodnej z zasadami ochrony zabytków.
Krajowy organ podatkowy nie może powoływać się na dwuletni termin z art. 89a ust. 2 pkt 5 u.p.t.u., jeśli bariera w skorzystaniu z ulgi na złe długi wynika z krajowych przepisów niezgodnych z dyrektywą 112. Sąd ma obowiązek pominąć takie ograniczenia prawa krajowego, by umożliwić realizację praw wynikających z dyrektywy.
W okolicznościach faktycznych wynikających ze stanu faktycznego sprawy, nie istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów oznaczonych zgłoszonym znakiem towarowym AMERICAN EAGLE względem znaków GOLDEN AMERICAN.
Podwójna karalność administracyjna jest wyłączona tylko w przypadku tożsamych znamion deliktów w załącznikach nr 3 i 4 u.t.d.; brak tego wyłączenia przy odmiennych znamionach deliktów uzasadnia nałożenie odrębnych kar.
W przypadku kiedy sąd ma istotne wątpliwości dotyczące przeprowadzonego postępowania dowodowego, ma prawo dopuścić dowody na etapie sądowym, a ich odmowa może stanowić naruszenie przepisów postępowania uzasadniające uchylenie wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że przyznanie świadczeń na ochronę miejsc pracy musi uwzględniać odpowiednie przepisy unijne, a odmowa wsparcia dla przedsiębiorstw w trudnej sytuacji finansowej jest zgodna z prawem.
Dobrowolna wpłata zaległości z tytułu niezapłaconych zaliczek na podatek po zakończeniu roku podatkowego uzasadnia stosowanie obniżonej stawki odsetek za zwłokę, zgodnie z art. 56a § 1 O.p., nawet bez prawnie skutecznej korekty deklaracji.
Propozycja przywrócenia do służby w Służbie Celno-Skarbowej nie jest decyzją administracyjną i nie może być zmieniana w trybie art. 155 k.p.a., co uzasadnia odmowę wszczęcia postępowania.
Postępowanie w zakresie stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej nie jest przedłużeniem postępowania podatkowego, a skarga kasacyjna nie może służyć naprawie błędów dowodowych z postępowania rozpoznawczego.
W sprawie o odmowę wznowienia postępowania administracyjnego dotyczącego zwolnienia ze służby, samo uniewinnienie w postępowaniu karnym oraz późniejsze zaskarżenie decyzji nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania ze względu na nowe okoliczności.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, potwierdzając obowiązek posiadacza odpadów do ich usunięcia z miejsca nieprzeznaczonego do składowania, utrzymując w mocy decyzję organu odwoławczego. Posiadacz odpadów nie obalił domniemania posiadania wynikającego z prawa o odpadach.
Zmiana pozwolenia zintegrowanego na prowadzenie instalacji znacząco zmieniającej warunki środowiskowe wymaga uprzedniego uzyskania nowej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (NSA II FSK/8/09).
Brak przeszkód przedmiotowych do wszczęcia postępowania administracyjnego w trybie nadzwyczajnym art. 154 § 1 k.p.a. obliguje organ do wszczęcia postępowania celem merytorycznego rozpoznania wniosku o uchylenie decyzji ostatecznej.
Orzeczenie dyscyplinarne Służby Ochrony Państwa, dotyczące pouczenia o prawie do wniesienia odwołania, musi być zgodne z ustawą o Służbie Ochrony Państwa; niewystarczające pouczenie stanowi naruszenie procesu wymiaru sprawiedliwości.
NSA oddalił skargę kasacyjną potwierdzając zasadność odmowy ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla inwestycji z uwagi na zgodność z zasadą przezorności oraz ochronę siedlisk na obszarze Natura 2000.
Umowa polegająca na sporządzeniu pisemnej oceny technicznej konkretnego pojazdu stanowi umowę o dzieło i nie powoduje powstania obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego. Brak staranności w działaniu nie pociąga za sobą rezultatów właściwych dla umowy o świadczenie usług.
NSA uznał, że dopuszczenie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji uprzednio kontrolowanej przez sądy administracyjne, która nie wykazała wad kwalifikowanych, jest niedopuszczalne. Prawomocność wyroków sądów administracyjnych zamyka możliwość wydania odmiennego wyroku w tej samej sprawie.
Zlecenie przewozu okazjonalnego pojazdem osobowym, nieprzystosowanym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 osób, bez wymaganej licencji, skutkuje nałożeniem kary pieniężnej zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że przewóz okazjonalny musi spełniać określone wymagania konstrukcyjne i dokumentacyjne, a brak spełnienia tych wymogów uzasadnia nałożenie kary pieniężnej. Skarga kasacyjna R.B. zostaje oddalona.
Nieuzyskanie wymaganej licencji na przewóz okazjonalny i niespełnienie przewidzianych prawem wymogów formalnych, skutkuje zgodnym z prawem nałożeniem kary pieniężnej na przedsiębiorcę świadczącego usługi transportowe za pomocą aplikacji mobilnej.
Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r., cofnięcie koncesji w zakresie obrotu materiałami niekontrolowanymi jest obowiązkowe w przypadku wystąpienia zagrożenia porządku publicznego, oceny takiej należy dokonywać według przepisów obowiązujących w dniu wszczęcia postępowania.
W przypadku sprzeczności przepisów krajowych z dyrektywą 112 TSUE, sąd krajowy zobowiązany jest do pominięcia warunku przewidzianego w art. 89a ust. 2 pkt 5 u.p.t.u., dotyczącym dwuletniego terminu na korektę podatku należnego, by umożliwić realizację prawa do ulgi na złe długi.