Przewidziana w art. 156 § 2 k.p.a. przesłanka upływu 10 lat uniemożliwiająca stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej jest zgodna z zasadami konstytucyjnymi, a decyzje wydane z rażącym naruszeniem prawa mogą nie zostać unieważnione po upływie określonego terminu.

Rozbudowa budynku gospodarczo-inwentarskiego o zewnętrzny element zmieniający kubaturę stanowiła samowolę budowlaną, co uzasadniało jej wstrzymanie. Powaga rzeczy osądzonej nie dotyczyła obecnego zakresu prac, a dowodowy materiał administracyjny pozwalał na jednoznaczne ustalenie stanu faktycznego.

Sąd oddala skargę kasacyjną z uwagi na brak dowodowego wykazania statusu ubezpieczeniowego skarżącej, co jest warunkiem sine qua non do przyznania świadczenia w drodze wyjątku, oraz braku naruszenia procedury prawnej przez organy i sądy pierwszej instancji.

Działalność produkcyjna stwarzająca uciążliwości dla mieszkańców może zostać uznana za sprzeczną z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co uzasadnia nakaz przywrócenia poprzedniego sposobu zagospodarowania terenu (art. 59 ust. 3 u.p.z.p.).

Nieruchomości będące budynkami jednorodzinnymi w zabudowie bliźniaczej, posiadające przewody kominowe na granicy, korzystają z art. 154 K.c.; koszty ich utrzymania obciążają wspólnie sąsiadów, co uzasadnia nałożenie obowiązku usunięcia nieprawidłowości technicznych.

Przepisy ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy mają zastosowanie do cudzoziemców ogólnie, co wyklucza możliwość stwierdzenia bezczynności w postępowaniach dotyczących udzielenia zezwoleń nieukraińskim cudzoziemcom.

Przepisy art. 100d ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy dotyczą wszystkich cudzoziemców i uzasadniają brak bezczynności organu w sprawach imigracyjnych, uwzględniając szczególne obciążenie administracji wynikające z konfliktu na Ukrainie.

NSA uchyla wyrok WSA w zakresie orzeczenia o bezczynności Wojewody Śląskiego w sprawie zezwolenia na pobyt czasowy, uznając, że art. 100d ustawy o pomocy ma zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, wykluczając bezczynność.

Obecność innych osób zobowiązanych do alimentacji nie wyklucza prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, gdy skarżący wykonuje pełną opiekę nad osobą niepełnosprawną, wykluczającą jego aktywność zawodową.

Doręczenie wezwania adresowane do pełnomocnika Gminy na wskazany przez niego adres nie naruszało przepisów prawa, a skarga kasacyjna podnosząca zarzut błędnego doręczenia została oddalona, gdyż nie miała wpływu na wynik sprawy.

Stawkę celną zgodną z unijnym kodeksem celnym należy stosować na podstawie daty zgłoszenia importowanego towaru. Przedstawiciel pośredni ponosi solidarną odpowiedzialność celną, a zgłoszenie preferencyjnego pochodzenia wymaga spełnienia warunków określonych w dekretach międzynarodowych.

Dotacje oświatowe mają charakter roczny i ich rozliczanie powinno obejmować całoroczne przyznane środki. Organ administracyjny musi wnikliwie przeanalizować cały okres budżetowy, uwzględniając zarówno nadpłaty jak i ewentualnie zaniżone kwoty względem liczby uczniów uprawnionych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, przyjmując, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie sprzeciwia się przyjętym zasadom ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, a jej wykładnia w żadnym razie nie stoi w sprzeczności z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego.

Zaskarżony wyrok, pomimo błędów w uzasadnieniu, odpowiada prawu; ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop sprzed 6 listopada 2018 r. powinien być obliczany zgodnie z nowymi zasadami ustalonymi w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, z zastosowaniem współczynnika 1/21.

Przedstawiciel pośredni odpowiada solidarnie z importerem za dług celny; brak spełnienia warunków preferencyjnego pochodzenia towarów wyłącza możliwość stosowania preferencyjnych stawek celnych zgodnie z UKC i Protokołem 4 EOG.

Brak podstaw prawnych do przyznania zasiłku pielęgnacyjnego wstecznie za okres od 2004 do 2019 roku; zasiłek można przyznać od daty złożenia kompletnego wniosku. Postępowanie kasacyjne i zarzuty proceduralne bezzasadne.

Brak formalny wniesienia pełnomocnictwa powinien być uznany za uzupełniony w terminie, jeśli został potwierdzony faktycznym doręczeniem i złożeniem dokumentu w placówce pocztowej przed upływem formalnego terminu przewidzianego na złożenie odwołania.

W przypadku udostępnienia informacji publicznej, która wymaga przetworzenia danych, organ ma prawo obciążyć wnioskodawcę kosztami przetworzenia, przekraczającymi normalne działanie, pod warunkiem, że poinformuje go o tych kosztach w sposób przewidziany ustawą.

Sąd potwierdził, że naruszenie przez świadczeniodawcę zasad kolejności szczepień w okresie zwiększonego zapotrzebowania na szczepionki, uzasadniało decyzję o zwrocie przyznanych środków publicznych, z uwagi na ograniczenie dostępności szczepień dla osób uprawnionych.

Skarżący nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nierzeczywistymi transakcjami handlowymi, a zarzuty proceduralne dotyczące postępowania dowodowego są niezasadne. Decyzje organów podatkowych były prawidłowe i zasadnie utrzymane przez sąd.

Przyznanie świadczenia wyjątkowego na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wymaga wykazania istnienia szczególnych okoliczności niezależnych od wnioskodawcy. Świadome niezgłoszenie do ubezpieczeń społecznych nie stanowi takiej okoliczności.

Były małżonek nie posiada interesu prawnego umożliwiającego mu bycie stroną w postępowaniu o zmianę nazwiska byłej żony na jej nazwisko panieńskie, co uniemożliwia skuteczne wnioskowanie o taką zmianę.

NSA wskazuje, że decyzje komunalizacyjne mają charakter konstytutywny i nie mogą być uchylane na podstawie art. 154 kpa, jeżeli istnieje pozytywne nabycie prawa. Kontrola decyzji ogranicza się do zgodności z przepisami i wcześniejszymi orzeczeniami.

Zaistnienie naruszenia w postaci przejazdu pojazdem nienormatywnym, skutkujące odpowiedzialnością przewoźnika za nałożenie kary, nie wymaga wykazywania przez organ, że przewoźnik mógł uniknąć naruszenia. NSA podtrzymuje zasadność nałożenia kary pieniężnej.