Tajemnica przedsiębiorstwa może stanowić przesłankę do ograniczenia dostępu do informacji publicznej, jeżeli spełnione są wymogi formalne i materialne określone w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a informacje mają charakter techniczno-technologiczny i organizacyjny o wartości gospodarczej.

Decyzja administracyjna nie traci przymiotu prawomocności nawet w sytuacji, gdy w trakcie jej realizacji zachodzą nowe okoliczności faktyczne, w tym szkody atmosferyczne, które powinny być uwzględnione przy wnioskowaniu o wsparcie; organ administracyjny musi jednak zachować zgodność z przepisami prawa określającymi obowiązki informacyjne wnioskodawcy.

Przyznanie wsparcia finansowego producentom owoców i warzyw będącym członkami organizacji producentów narusza § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 2014 r., co stanowi rażące naruszenie prawa uzasadniające unieważnienie decyzji administracyjnej.

Odmowa zawarcia umowy o dofinansowanie, podjęta na podstawie przepisów wykonawczych, jest aktem administracyjnym zaskarżalnym do sądu administracyjnego na ogólnych zasadach, a nie w ramach procedury protestu, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Odmowa zawarcia umowy o dofinansowanie traktowana jest jako akt zaskarżalny do sądu administracyjnego na podstawie ogólnych przepisów, nawet jeśli nie przewidziano protestu w danym przypadku.

Nieprecyzyjne uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego, które nie wyjaśnia w sposób spójny i klarowny motywów podjętego rozstrzygnięcia, uniemożliwia skuteczną kontrolę instancyjną, co może prowadzić do konieczności uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Zarządzenie pokontrolne organu Inspekcji Ochrony Środowiska, nakazujące podjęcie działań eliminujących naruszenia ochrony środowiska, może być sformułowane ogólnie, o ile jasno określa stwierdzone nieprawidłowości i jest zgodne z ustaleniami protokołu kontroli. Zarządzenie takie nie tworzy nowych obowiązków, lecz przypomina o istniejących obowiązkach wynikających bezpośrednio z przepisów prawa.

W sprawach dotyczących informacji niezbędnych do prowadzenia działalności związkowej, takie jak struktura i stan zatrudnienia, pierwszeństwo mają przepisy ustawy o związkach zawodowych, które wyłączają stosowanie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Prawo do ochrony danych osobowych oraz dobra osobiste pracowników, którzy nie pełnią funkcji publicznych, mają pierwszeństwo przed dostępem do informacji publicznej, gdy identyfikacja takich osób na podstawie dostępnych danych mogłaby prowadzić do naruszenia ich prywatności.

W postępowaniu o ustalenie dopuszczalnego poziomu hałasu kluczowe jest, iż pomiary dokonane przez wyspecjalizowane organy, takie jak wojewódzki inspektor ochrony środowiska, korzystają z domniemania prawdziwości, a organ wydający decyzję może, lecz nie musi, dokonywać ich pełnej weryfikacji, o ile nie zostaną przedstawione dowody podważające ich rzetelność.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jest dokumentem o charakterze ogólnym, który nie stoi w sprzeczności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jeżeli organ planistyczny dokonuje jego interpretacji z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań i potrzeb, nie przekraczając granic władztwa planistycznego gminy.

Budowa farm fotowoltaicznych na gruntach rolnych wymaga szczególnego uzasadnienia i może zostać uznana za niezgodną z zasadą ochrony gruntów rolnych, jeśli inwestycja nie służy rolniczemu wykorzystaniu terenu i narusza wartości chronione przez przepisy o ochronie gruntów rolnych.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jest aktem ogólnym, którego ustalenia są kierunkowe i mogą być różnie interpretowane na etapie uchwalania szczegółowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pozostawiając władzy planistycznej gminy swobodę decyzji w ramach określonych władztwem planistycznym.

Dla uznania wydatku za koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wystarcza formalna rzetelność dokumentacji księgowej ani prawidłowe jej udokumentowanie. Kluczowe jest wykazanie, że wydatek ten spełnia kryteria materialnoprawne, tj. pozostaje w bezpośrednim lub pośrednim związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem przychodów, zachowaniem lub zabezpieczeniem

Zgodnie z art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej, odpowiedzialność członków zarządu obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu. Przepis ten jednoznacznie wiąże odpowiedzialność z momentem powstania zobowiązania podatkowego z mocy prawa, a nie z datą wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania w kwocie