Decyzja ustalająca osobom fizycznym zobowiązanie w podatku od nieruchomości ma charakter decyzji konstytutywnej, co oznacza, że dopiero jej wydanie i doręczenie kreuje zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości.
NSA uchylił wyrok WSA, stwierdzając wadliwość uzasadnienia względem ustaleń faktycznych i prawnych, co uniemożliwia kontrolę orzeczenia. Sprawa przekazana do ponownego rozpoznania celem ustalenia prawidłowego stanu faktycznego.
Skarga kasacyjna CPK na wyrok WSA została oddalona. Sąd potwierdził, że bezczynność w zakresie udostępnienia informacji publicznej, poprzez wymijające odpowiedzi, stanowi rażące naruszenie prawa, uprawniając do wymierzenia sankcji i nakładając obowiązek pełnego rozpatrzenia wniosku Stowarzyszenia.
Organ nie popada w bezczynność, gdy odpowiednio poinformuje wnioskującego o braku posiadania żądanej informacji publicznej, spełniając tym samym warunki art. 13 ust. 1 u.d.i.p.
Naklejka informacyjna na pojemnikach nie jest wystarczającą formą zawiadomienia o niesegregacji odpadów zgodnie z art. 6ka ust. 1 ustawy o czystości i porządku. Brak właściwego powiadomienia uniemożliwia nałożenie podwyższonej opłaty.
NSA orzekł, że zarzuty skargi kasacyjnej Wspólnoty Mieszkaniowej były bezzasadne, a decyzja o oddaleniu skargi przez WSA była prawidłowa, ponieważ nie stwierdzono naruszeń prawnych wpływających na wynik sprawy.
Brak podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej wobec prawidłowości nałożonej kary pieniężnej za wprowadzenie na rynek produktu niespełniającego wymagań bezpieczeństwa; decyzja organu zgodna z ustawą o ogólnym bezpieczeństwie produktów.
Członek zarządu spółki z o.o. jest zobowiązany do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości nawet wtedy, gdy spółka posiada jednego wierzyciela, a niewykonanie tego obowiązku nie zwalnia go z odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki.
Orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym PPS, mające charakter prawomocny na mocy art. 124n ustawy o PSP, uniemożliwia przyznanie nagrody rocznej za rok zakończenia postępowania dyscyplinarnego.
Decyzja Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego o nałożeniu opłaty za czynności nadzoru sanitarnego jest zgodna z prawem, gdy podczas kontroli w zakładzie stwierdzono naruszenie wymagań higienicznych i zdrowotnych.
Pracodawca, zgodnie z art. 227 k.p., jest zobowiązany do przeprowadzania badań czynników szkodliwych w środowisku pracy, niezależnie od spełnienia norm emisji pojazdów. Wniesiona przez K. Sp. z o.o. skarga kasacyjna nie zawierała podstaw do podważenia decyzji inspektora sanitarnego oraz wyroku WSA.
Nałożenie opłaty za czynności zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, w tym przygotowanie postanowienia przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, jest zasadne i podlega uiszczaniu przez stronę postępowania, jeżeli wykazano ich związek z nadzorem sanitarnym.
Skarga kasacyjna K.P. na decyzję odmowną w sprawie dofinansowania nawozów mineralnych została oddalona, gdyż NSA uznał, że organy prawidłowo oceniły dowody i zastosowały przepisy. Pomoc finansowa mogła być przyznana tylko na grunty rzeczywiście użytkowane rolniczo.
Odpowiedzialność podmiotu wprowadzającego artykuły rolno-spożywcze do obrotu za zgodność z wymogami jakości handlowej jest obiektywna i dotyczy zarówno producentów, jak i dystrybutorów. Uzasadnia to nałożenie sankcji administracyjnej nawet przy braku wpływu na oznakowanie produktu.
Skarga kasacyjna C. sp. z o.o. została oddalona, gdyż decyzje organów administracyjnych dotyczące egzekucji świadczeń pieniężnych pozostają w mocy oraz są wymagalne, mimo zastrzeżeń proceduralnych i zarzutów skargi kasacyjnej.
Opłatami za czynności w ramach zapobiegawczego nadzoru sanitarnego mogą być objęte wszystkie koszty związane z wydaniem orzeczeń administracyjnych, w tym procesowe, techniczne i wyjaśniające, o ile wykazują one związek z przeprowadzaniem nadzoru.
Naczelny Sąd Administracyjny ustalił, że wydawanie postanowień w ramach nadzoru sanitarnego uzasadnia naliczanie opłat za wszystkie czynności podejmowane w tym trybie, niezależnie od ich standardowego charakteru, chyba że prawo przewiduje wyraźnie inne regulacje.
Opłaty za czynności zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, określone w art. 36 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, obejmują wszystkie związane czynności, bez potrzeby odróżniania ich jako standardowe czy ponadstandardowe. Ustalenie wysokości opłat opiera się na przepisach szczególnych, a nie kodeksowych zasadach kosztów postępowania.
Egzekucja administracyjna może być wszczęta na podstawie ostatecznej decyzji określającej wymagalne zobowiązanie bez wcześniejszego doręczenia upomnienia, jeśli decyzja została prawidłowo doręczona, co potwierdza jej ostateczność i wykonalność.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż nałożenie obowiązku rozbiórki utwardzenia z kostki brukowej przez organy nadzoru budowlanego było prawidłowe, a dowód z opinii biegłego nie był obligatoryjny, podtrzymując decyzje organów administracyjnych i WSA.
Bratanica osoby z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności nie jest uprawniona do świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli nie ciąży na niej obowiązek alimentacyjny względem tej osoby, jak wymaga tego art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że decyzje organów obu instancji były prawidłowe i zgodne z prawem, nie stwierdzając naruszeń prawa materialnego ani procesowego w kontekście oddalenia wniosku o większe zwolnienie z opłat za pobyt w DPS. Żadna z podniesionych okoliczności nie spełniła przesłanek art. 64 u.p.s.
Nieruchomość położona w Sopocie przy ul. [...] użytkowana była zgodnie z celem użyteczności publicznej; wniosek o jej zwrot nie znajduje podstaw prawnych, a wywłaszczone prawa użytkowania wieczystego nie podlegają zwrotowi.
Zbyt ogólnikowy i niejednoznaczny opis zdarzenia przyszłego we wniosku o interpretację przepisów podatkowych uzasadnia odmowę wszczęcia postępowania interpretacyjnego, co zgodnie z art. 165a Ordynacji podatkowej przesądza o prawidłowości odmowy rozpoznania skargi kasacyjnej.