Zarząd Dróg Miejskich nie jest uprawniony do zarządzania drogami wewnętrznymi poza zakresem dróg publicznych, co wykracza poza kompetencje przyznane przez ustawę o drogach publicznych. Przyznanie dodatkowych zadań wymaga wyraźnej delegacji ustawowej.

Oddalenie skargi kasacyjnej na wyrok WSA, uznając prawidłowość operatu szacunkowego i zasadność ustaleń dotyczących nałożenia opłaty adiacenckiej, pomimo zarzutów dotyczących metodologii i weryfikacji operatu.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja Prezesa ZUS została wydana z naruszeniem prawa, nakazując ponowne rozpoznanie sprawy z uwzględnieniem wszystkich przesłanek przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy oraz indywidualnych okoliczności skarżącego.

Rada Gminy, podejmując uchwałę o dietach dla sołtysów bez ustalania zasad zwrotu kosztów podróży, nie narusza prawa, gdyż art. 37b ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym dopuszcza fakultatywną regulację obu kwestii.

Zgodnie z art. 12 ustawy o realizowaniu usług społecznych, Rada gminy w statucie centrum usług społecznych może regulować szczegółową organizację Centrum, jednak nie może to prowadzić do powtórnej regulacji przepisów już ujętych w ustawie. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił w części rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego, uznając za błędne ograniczenie kompetencji Rady Miasta do ustanawiania

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że decyzje organów administracyjnych nie ustalały w sposób jasny granic działek w kontekście wywłaszczenia. Zgromadzony materiał dowodowy nie pozwalał na precyzyjne rozstrzygnięcie wniosku o zwrot nieruchomości, co uzasadniało uchylenie decyzji przez Sąd I instancji.

Decyzja prezesa UODO o braku naruszenia RODO przez spółkę P. S.A. w procesie pozyskiwania zgód osobowych była prawidłowa. Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA w Warszawie i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Uchybienie proceduralne w uzasadnieniu wyroku Sądu pierwszej instancji, przejawiające się niedostatecznym wyjaśnieniem podstawy prawnej rozstrzygnięcia, jest podstawą do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Uchylając wyrok WSA, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że obywatelom Ukrainy przysługuje prawo do świadczeń rodzinnych jedynie wtedy, gdy zamieszkują z dziećmi na terytorium RP. Świadczenia te ograniczono wyłącznie do potrzeb dzieci, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy.

Postanowienia sądowe stanowią informację publiczną zgodnie z ustawą o dostępie do informacji. Organ administracji, odmawiając udostępnienia takich dokumentów, powinien bazować na właściwej interpretacji ustawowej, unikając bezczynności.

Nie spełniono warunków z art. 66 ust. 1 pkt 2 Prawa oświatowego uzasadniających natychmiastowe odwołanie dyrektora szkoły, albowiem nie wykazano zaistnienia szczególnie uzasadnionych przypadków, uprawniających do odwołania bez wypowiedzenia.

Dla celów art. 18 ust. 1e specustawy drogowej "wydanie" nieruchomości oznacza rzeczywiste działania umożliwiające inwestorowi pełne władanie. Brak takich działań w terminie eliminuje prawo do podwyższonego odszkodowania.

Nieruchomości będące we władaniu PKP bez udokumentowanego zarządu w rozumieniu ustawy z 1985 r. stały się z mocy prawa własnością gmin z dniem wejścia w życie ustawy o samorządzie terytorialnym, tj. 27 maja 1990 r. NSA oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając zasadność wcześniejszych decyzji administracyjnych.

Zgodnie z art. 110 ust. 7 pkt 2 ustawy o Policji nagroda roczna nie przysługuje policjantowi, który popełnił przestępstwo skutkujące zwolnieniem ze służby, bez potrzeby spełnienia innych przesłanek zwolnieniowych z art. 41 ustawy o Policji. Skarga kasacyjna oddalona.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną wobec braku uzasadnionych podstaw do stwierdzenia uchybień proceduralnych lub prawnych, podtrzymując decyzję o odmowie przyznania nagrody rocznej policjantowi zgodnie z przepisami ustawy o Policji i KPA.

Organ nie może stosować analogii z przepisów ustawy o pomocy społecznej przy ustalaniu dochodu z gospodarstwa rolnego dla rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, jeśli ustawa przewiduje ustalenie dochodu na podstawie oświadczenia wnioskodawcy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że nieudzielenie absolutorium burmistrzowi wymaga całościowej i obiektywnej oceny realizacji budżetu, uwzględniającej opinie nadzorcze oraz kontekst epidemii, a ich pominięcie prowadzi do nieważności uchwały.

Zarejestrowanie odbiornika radiowo-telewizyjnego pod rządami ustawy o opłatach abonamentowych, bez jego wyrejestrowania, stanowi przesłankę egzekwowania opłat abonamentowych; skarga kasacyjna pozbawiona precyzyjnych podstaw nie znajduje usprawiedliwionych racji.

Okoliczności finansowe i życiowe skarżącej nie uzasadniają zastosowania ulgi w postaci umorzenia opłaty planistycznej. Uchwała WSA utrzymała się, jako zgodna z obowiązującym prawem w kontekście braku przesłanek jurysdykcyjnych wskazujących na "ważny interes zobowiązanego".

Nieujawnienie wszystkich okoliczności dotyczących zakończenia budowy uzasadnia uchylenie decyzji organu podatkowego i ponowne zbadanie materiału dowodowego dla jednoznacznego ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego.

Skarga kasacyjna M. B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej dotyczące egzekucji świadczeń pieniężnych została oddalona przez NSA z powodu braku zasadności zarzutów proceduralnych i materialnoprawnych. Zabezpieczenie należności jest dopuszczalne nawet przy nieostatecznej decyzji, jeśli istnieje obawa uniemożliwienia przyszłej egzekucji.

Obowiązek uiszczania opłaty abonamentowej wynika z faktu rejestracji odbiornika RTV, a nie faktycznego korzystania z niego. Domniemanie odbioru programu zarejestrowanym urządzeniem uzasadnia należność, chyba że dokonano formalnego wyrejestrowania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w sprawie dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej ocena musi być dokonana wyłącznie w granicach rażącego naruszenia prawa materialnego, a nie proceduralnych uchybień doręczeniowych, oddalając tym samym skargę kasacyjną.

Ponowne powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 6 ust. 4 u.p.s.d., stwierdzone notarialnym aktem poświadczenia dziedziczenia, nie powoduje konieczności składania zeznania podatkowego. Termin przedawnienia w związku z tym wynosi 3 lata.