Uchylenie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z uwagi na wadliwość uzasadnienia, uniemożliwiającą przeprowadzenie kontroli instancyjnej, i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z uwagi na naruszenie art. 141 § 4 p.p.s.a., co uniemożliwiło skuteczną kontrolę instancyjną, i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Dotacja pobrana w nadmiernej wysokości na skutek błędnego ustalenia podstawy jej obliczenia podlega zwrotowi do budżetu jednostki samorządowej, zgodnie z art. 252 ust. 1 pkt 2 u.f.p., niezależnie od braku zawinienia przez beneficjenta.

Organ administracyjny ma prawo odmówić stwierdzenia nadpłaty środków unijnych, gdy beneficjent nie spełnia założeń projektu, a uzyskane wskaźniki nie odpowiadają umownym celom, uzasadniając uznanie części wydatków za niekwalifikowalne w myśl reguły proporcjonalności.

Dotacja oświatowa, pobrana na uczniów nieposiadających wymaganych zaświadczeń lekarskich, jest nienależna i podlega zwrotowi do budżetu na podstawie art. 252 ustawy o finansach publicznych; skargę kasacyjną oddalono z braku uzasadnionych podstaw.

Przyznanie dotacji oświatowej przed początkiem roku budżetowego pozostaje w ramach uznania administracyjnego organu gminy, które należy w sposób konkretny i racjonalny uzasadnić, co czyni odmowę zgodną z prawem.

W przypadkach odmowy przyznania pomocy finansowej ze środków unijnych na modernizację gospodarstw rolnych, uzasadnienia wyroków powinny zawierać szczegółowe wskazania dokumentów wymaganych do spełnienia wymogów prawnych, zwłaszcza w zakresie zgodności inwestycji z przepisami ochrony środowiska.

NSA potwierdza zgodność z prawem i zasadność ustalonej wysokości dotacji oświatowej dla niepublicznych jednostek, podkreślając jej konstytucyjność i brak obowiązku pełnego finansowania działalności oświatowej z budżetu państwa.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że ustalenie niskiej kwoty dotacji oświatowej dla szkół niepublicznych przez Prezydenta Miasta Katowice jest zgodne z prawem i zasadą dwusektorowości oświaty, co nie narusza konstytucyjnego prawa dostępu do edukacji.

NSA uchyla wyrok WSA i oddala skargę; potwierdza, że nadmiernie pobrana dotacja oświatowa podlega zwrotowi, a proces korekty dotacji nastąpił zgodnie z ustawą o finansach publicznych i finansowaniu zadań oświatowych, bez nieuwzględnienia błędnej interpretacji WSA.

Brak tytułu prawnego do działek, pomimo realizacji ich użytkowania, nie wyklucza prawa do płatności obszarowych, jeśli użytkowanie oparte jest na posiadaniu zależnym w rozumieniu art. 336 k.c. oraz porozumieniach o umowach dzierżawy.

Art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, wprowadzający umorzenie postępowań administracyjnych po 30 latach od ogłoszenia orzeczenia, nie narusza zasad Konstytucji RP oraz uzasadnia odmowę stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych.

Oddalenie skargi kasacyjnej J.Z. przez Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że uniemożliwienie przeprowadzenia wywiadu alimentacyjnego i brak wywiązywania się ze zobowiązań alimentacyjnych uzasadniają uznanie skarżącego za dłużnika uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych.

Dopuszczalne jest częściowe uwzględnienie wniosku dekretowego o ustanowienie użytkowania wieczystego tylko w odniesieniu do części nieruchomości nieprzeznaczonej na rzecz osób trzecich, zgodnie z art. 214a ust. 1 pkt 2 i ust. 2 u.g.n. Interpretacja przepisów musi być zgodna z zasadami Konstytucji RP i Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.

Członek zarządu odpowiada solidarnie za zobowiązania Fundacji, jeśli egzekucja z jej majątku była bezskuteczna, a członek nie wykazał braku winy w niezgłoszeniu upadłości, zgodnie z art. 116a Ordynacji podatkowej oraz art. 66b ufp, uwzględniając datę popełnienia nieprawidłowości.

Sprzedaż nieruchomości uzyskanego w ramach najmu prywatnego nie stanowi działalności gospodarczej, a przychody z takiej sprzedaży nie są przypisane do źródła przychodów jako działalność gospodarcza, lecz jako zbycie majątku osobistego.

Prawa wynikające z posiadania zależnego gruntów mogą stanowić podstawę do żądania płatności z systemów wsparcia bezpośredniego, jeśli są potwierdzone umową uwzględniającą zgodę właściciela, a wykładnia rozporządzenia nr 1307/2013 nie wyklucza takiej możliwości.

Ustawodawca, wprowadzając regulację art. 2 ust. 2 ustawy o zmianie k.p.a., miał na celu ograniczenie temporalne mozliwości stwierdzania nieważności decyzji administracyjnych, co służy ochronie porządku prawnego i interesu publicznego, a dokonane zmiany nie naruszają konstytucyjnych zasad ochrony zaufania obywateli do państwa.

Dopuszczalne jest czasowe odebranie zwierząt na mocy art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt w przypadku zaistnienia przesłanek braku opieki i zagrożenia ich zdrowia, także przy spełnieniu warunków niecierpiących zwłoki.

Decyzja organu o sprzedaży i oddaniu w użytkowanie wieczyste pałacowego zespołu nieruchomości z 1988 r., wydana bez podstawy prawnej i w sprzeczności z legalnością jej nabycia przez Skarb Państwa na podstawie dekretu o reformie rolnej, kwalifikuje się do stwierdzenia nieważności z uwagi na rażące naruszenie prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, iż miarkowanie wysokości opłaty egzekucyjnej musi uwzględniać adekwatne proporcje do nakładu pracy i czynności egzekucyjnych, co nie zostało spełnione przez organ, uzasadniając tym samym oddalenie skargi kasacyjnej.

Odsetki naliczone na rzecz oddziału zagranicznego przedsiębiorstwa, związane z finansowaniem pożyczonym od spółki macierzystej, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu tego oddziału, zgodnie z art. 7 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, traktując oddział jako autonomiczny podmiot podatkowy.

NSA uchyla orzeczenie WSA z powodu istotnych braków proceduralnych i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na konieczność ustalenia daty zasiedzenia nieruchomości jako przesłanki do rozstrzygnięcia kwestii odszkodowania.

Przywrócenie terminu w postępowaniu podatkowym może nastąpić jedynie wówczas, gdy podatnik uprawdopodobni brak swojej winy w uchybieniu terminowi, przy czym ciężar tego uprawdopodobnienia spoczywa wyłącznie na wnioskodawcy.