Odpowiedzialność podatkowa byłego członka zarządu wobec zobowiązań podatkowych spółki winna być badana pod kątem prawidłowości doręczenia i zawieszenia terminu przedawnienia, a konieczne jest zapewnienie możliwości skutecznego podważenia ustaleń faktów dokonanych w decyzji wymiarowej spółki.
Decyzja administracyjna o nakazaniu wykonania urządzeń zapobiegających szkodom musi być oparta na pełnym i jednoznacznym materiale dowodowym, uwzględniającym właściwą identyfikację przyczyn zmian stosunków wodnych.
Skarga kasacyjna dotycząca administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzew bez zgody właściciela gruntu została oddalona ze względu na nieudokumentowane zarzuty proceduralne i materialne, niewykazujące istotnego wpływu na wyrok.
Brak uzasadnienia uchwały ustanawiającej zasady lokalizacji punktów sprzedaży alkoholu oraz ich znikoma odległość od obiektów chronionych narusza ustawę o wychowaniu w trzeźwości i zasady poprawnej legislacji, co uzasadnia stwierdzenie jej nieważności.
Sąd administracyjny naruszył art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych uznając, że przekazanie zerowego stanu danych do systemu SIO nie spełnia przesłanek do przyznania dotacji. Podtrzymano jednak wcześniejszą decyzję, oddalając skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną w sprawie niewykonania wyroku przez Prezydenta m.st. Warszawy, uznając zasadność zawieszenia postępowania administracyjnego jako wykluczającą możliwość skutecznego zarzutu niewykonania wyroku w tym okresie.
Skarga kasacyjna od decyzji o zwrocie dofinansowania z funduszy unijnych winna być oparta na precyzyjnie wskazanych i uzasadnionych zarzutach naruszenia prawa materialnego lub procesowego; brak skutecznego obalenia ustaleń faktycznych czyni zarzuty nieskutecznymi.
Z realizacji robót budowlanych na ulicy G. wynika, że były to prace przebudowy drogi, a nie jej budowa, co nie uzasadnia nałożenia opłaty adiacenckiej na podstawie art. 145 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Złożone dowody potwierdzają, że nie stworzyły warunków do korzystania z wybudowanej drogi.
Właściciel działki rolnej będącej w składzie Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa musi legitymować się tytułem prawnym do gruntu na dzień 31 maja danego roku, aby uzyskać płatności bezpośrednie. Bezumowne korzystanie z gruntu państwowego nie spełnia wymogów art. 18 ust. 4 ustawy o płatnościach.
Brak uzasadnienia uchwały gminnej ustanawiającej maksymalną liczbę zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, podejmowanej w ramach uznania administracyjnego, stanowi istotne naruszenie proceduralne i podstawę do stwierdzenia jej nieważności.
NSA oddalił skargę kasacyjną Gminy Tokarnia, potwierdzając, że uchwała narusza prawo poprzez brak uzasadnienia i ustanowienie zasad usytuowania punktów sprzedaży alkoholu niezgodnie z celami ustawy o wychowaniu w trzeźwości.
W przypadku naruszenia zasady jawności postępowania przez zaniechanie powiadomienia stron o posiedzeniu niejawnym, zachodzi nieważność postępowania sądowego, co skutkuje uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
W sytuacji stwierdzenia niezgodności danych w systemie SENT z rzeczywistością, nałożenie kary pieniężnej jest uzasadnione na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy SENT, przy braku przesłanek do odstąpienia od kary. Interes publiczny nie stanowi tu podstawy do rezygnacji z sankcji.
W postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki, należy dokonać rzetelnej oceny zarówno proceduralnej, jak i merytorycznej istoty sporu, z uwzględnieniem możliwości podważenia ustaleń wymiarowych oraz badania instrumentalności postępowania karnego skarbowego.
Status pojazdu jako odpadu determinowany jest chwilą jego nabycia oraz zakwalifikowaniem przez poprzedniego właściciela, niezależnie od późniejszych prób jego naprawy lub rejestracji w państwie przywozu.
Skarga kasacyjna M.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w sprawie nałożenia kary pieniężnej za niezgodne z prawem usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego podlega oddaleniu, gdyż postawione zarzuty nie znajdują usprawiedliwienia prawnego ani faktycznego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, jako organy opiniodawcze, nie naruszyły przepisów postępowania w kwestii pozytywnego zaopiniowania działań naprawczych, podtrzymując, że decyzje te nie dotyczyły ustalenia podmiotu odpowiedzialnego za szkodę w środowisku.
Skarga kasacyjna dotycząca prawidłowości umorzenia postępowania odwoławczego jest niezasadna, jeżeli postanowienie o zawieszeniu postępowania jest prawomocne. Decyzja o umorzeniu postępowania na podstawie art. 105 § 1 kpa ma charakter związany, gdy upłynie trzyletni termin niezłożenia wniosku o podjęcie postępowania.
W sprawach dotyczących przedawnienia zobowiązania z tytułu wpłat na Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zawiadomienie o zastosowaniu środka egzekucyjnego po jego faktycznym użyciu, ale przed upływem terminu przedawnienia, przerywa jego bieg.
Nieprzestrzeganie procedur higieniczno-sanitarnych przez podmiot leczniczy podczas pandemii SARS-CoV-2 + stanowi naruszenie zbiorowych praw pacjentów, jeśli praktyka prowadzi do ograniczenia lub pozbawienia ich praw do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością.
Brak uzasadnienia uchwały gminnej określającej maksymalną liczbę zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych stanowi istotne naruszenie procedury, uniemożliwiające kontrolę legalności i uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały w całości.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając wniesienie zarzutów do tytułów wykonawczych za niedopuszczalne z uwagi na upływ terminu siedmiodniowego, wynikającego z przepisów obowiązujących przed nowelizacją ustawy o postępowaniu egzekucyjnym.
Skuteczność doręczenia korespondencji elektronicznej wymaga potwierdzenia odbioru. Przyjęcie, że data wysłania e-maila kreuje doręczenie, nie znajduje oparcia w regulaminie TISE. Uchybienie doręczeniu skutkuje niemożnością wykluczenia złożenia wniosku w terminie.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za zasadne nałożenie kary pieniężnej za niedopełnienie obowiązków wynikających z ustawy SENT, potwierdzając, że przedstawienie nieprawidłowych danych w zgłoszeniach SENT nie uprawnia do miarkowania kary ani jej uchylenia.