Skarga kasacyjna została oddalona, a decyzja Wojewody o sprzeciwie wobec planowanej budowy przez skarżących utrzymana, gdyż obiekt znajdował się w obszarze zakazu budowy, a skarżący nie wykazali prawidłowej podstawy prawa miejscowego dla wyjątku od zakazu.

Skarga kasacyjna wniesiona przez B. sp. z o.o. w zakresie naruszenia zasady oceny prawdopodobieństwa uchylenia decyzji przez Wojewodę Dolnośląskiego została oddalona; uznaje się, że Wojewoda zaniechał właściwej oceny prawnej, kierując się niewłaściwie przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ustalenia faktyczne dotyczące granic pasa drogowego oraz powierzchni jego zajęcia muszą bazować na wiarygodnym materiale dowodowym. W przypadku niejasności, organy powinny dokonać ponownego rozpatrzenia sprawy.

Skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw, ponieważ zarzuty skarżącej dotyczące naruszeń proceduralnych i materialnych nie były zasadne, a dziennik budowy zachowywał domniemanie prawdziwości, które nie zostało skutecznie obalone.

Decyzja nakładająca obowiązek doprowadzenia drogi pożarowej do budynku jest zgodna z prawem, o ile nie wykazano trwałych przeszkód w jej realizacji. W przypadku trudności technicznych, strona może wystąpić o alternatywne rozwiązania, ale obowiązek ich poszukiwania spoczywa na niej.

Wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej za przetwarzanie odpadów wymaga ustalenia, czy działania stanowią faktyczne przetwarzanie i rozważenia znikomości naruszenia prawa.

Oddalenie skargi kasacyjnej. Decyzje organu administracyjnego oraz sądu pierwszej instancji uznane za prawidłowe procesowo z uwagi na wymogi proceduralne i materialnoprawne dotyczące warunków zabudowy oraz dostępu do drogi publicznej.

Decyzja Naczelnego Sądu Administracyjnego o oddaleniu skargi kasacyjnej jest słuszna. Skarżąca ponosi odpowiedzialność jako urządzający gry hazardowe na automatach poza kasynem, a nie doszło do przedawnienia nałożonej kary, pomimo zmian okoliczności prawnych związanych z COVID-19.

Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie dotycząca odmowy uchylenia decyzji administracyjnej została oddalona, gdyż nie wykazano obiektywnych przesłanek uzasadniających uchylenie decyzji związanej w trybie art. 154 k.p.a., ani skuteczności zgłoszenia w postępowaniu dekretowym zgodnie z art. 214b u.g.n.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że w sprawach dotyczących ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości na cele inwestycji publicznych, organy administracji powinny opierać się na oświadczeniach inwestora, pod warunkiem ich zgodności z dokumentacją. Ograniczenia praw własności muszą być proporcjonalne i wynikają z prawidłowo dopełnionych wymogów proceduralnych.

Przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym pozwalają na ustalenie warunków zabudowy dla część działki geodezyjnej, o ile teren ten można konkretnie wyodrębnić. W ocenie NSA nie doszło do naruszenia przepisów umożliwiających taką decyzję.

NSA uchyla częściowo wyrok WSA, podkreślając konieczność ponownego rozpoznania sprawy ze względów proceduralnych i materialnoprawnych, przy jednoczesnym oddaleniu skarg kasacyjnych w części. Postępowanie restrukturyzacyjne powinno respektować dyrektywę BRR i zapewniać ochronę praw wierzycieli.

Zaistniała zmiana przeznaczenia gruntów dopuszcza się poprzez decyjze na warunki zabudowy, nawet gdy miejscowy plan utracił moc. Zarzuty dotyczące naruszeń proceduralnych oraz materialnoprawnych, w tym brak decyzji środowiskowych, okazały się bezzasadne.

NSA utrzymał w mocy decyzje odmowy udzielenia ochrony międzynarodowej, uznając, że zgromadzony materiał dowodowy oraz przeprowadzona ocena były prawidłowe, a skarżący nie przedstawił wiarygodnych dowodów na istnienie realnego zagrożenia w kraju pochodzenia.

Ochrona międzynarodowa może być odmówiona, jeśli brak jest dostatecznych dowodów na istnienie przymusu opuścić kraj pochodzenia z powodu prześladowań; ocena dowodów przeprowadzona przez organy musi być oparta na zasadach logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja organu zobowiązująca cudzoziemca do powrotu, bez możliwości odwołania, jest zgodna z prawem, a cudzoziemiec otrzymał właściwe pouczenia, zarówno pisemne jak i ustne, w zrozumianym języku.

Regulamin ustalający sposób ustalania opłat za usługi odprowadzania wód opadowych musi być regulowany przez akty prawa miejscowego wydane przez organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego, a nie zatwierdzany przez organy wykonawcze.

Nieuzasadnione jest stosowanie analogii w prawie admin. w celu odmowy świadczeń socjalnych osobom objętym środkami zabezpieczającymi; art. 13 ust. 1 u.p.s. dotyczy wyłącznie kar pozbawienia wolności.

Osoba posiadająca ostateczną decyzję administracyjną stwierdzającą, że nieruchomość nie podlegała dekretowi o reformie rolnej, ma interes prawny w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej.

Skarga kasacyjna na wyrok WSA w Poznaniu dotyczący ochrony zwierząt została oddalona przez NSA, jako że nie wykazano naruszenia przepisów postępowania ani błędnego zastosowania prawa materialnego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga kasacyjna nie wykazała istotnych naruszeń proceduralnych ani materialnych prawa uzasadniających zmianę ewidencji gruntów i budynków, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej.

Skarga kasacyjna P. S.A. na decyzję dotyczącą opłat zmiennych za ścieki została oddalona. Skarżący nie wykazał prawidłowości podstaw kasacyjnych. Brak uzasadnienia dla zwolnienia z opłat z tytułu korzystania z wód kopalnianych i zasolonych.

Zwolnienie od podatku rolnego nie przysługuje, gdy nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze licytacji komorniczej. Sprzedaż licytacyjna nie spełnia warunku umowy sprzedaży w rozumieniu art. 535 Kodeksu cywilnego, co wyklucza jej uznanie za podstawę zwolnienia.

Sąd administracyjny rozpoznaje skargi na interpretacje indywidualne wyłącznie w granicach zarzutów skargi oraz powołanej w niej podstawy prawnej, z uwzględnieniem art. 57a P.p.s.a.