Zasadność przedłużenia terminu zwrotu podatku VAT musi opierać się na konkretnych okolicznościach faktycznych wskazujących na potrzebę weryfikacji jego zasadności. Organ podatkowy jest obowiązany uzasadnić decyzję o przedłużeniu, przedstawiając szczegółowe przesłanki i działania świadczące o istniejących wątpliwościach.

Instrumentalne wszczęcie postępowania karnoskarbowego nie miało miejsca; prawo do odliczenia podatku naliczonego wykluczono wobec fikcyjnych faktur VAT, co uzasadniało podtrzymanie decyzji podatkowych.

Sąd uznał za zasadną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie o nałożeniu kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach przez D.T. poza kasynem, stwierdzając, że wyznaczony przepisami termin na nałożenie kary nie uległ przedawnieniu, a skarżąca pełniła rolę urządzającego gry.

Wobec niemożności wyeliminowania ryzyka powodziowego poprzez warunkowe uzgodnienie decyzji o warunkach zabudowy, na terenach szczególnego zagrożenia powodzią obowiązuje odmowa uzgodnienia zabudowy mieszkaniowej na zasadzie prewencji i ostrożności.

Decyzja o niezwłocznym zajęciu nieruchomości zgodna z prawem; skarga kasacyjna oddalona z uwagi na brak naruszenia przepisów i wykazanie ważnego interesu społecznego i gospodarczego.

Zasada proporcjonalności sankcji przewidziana w art. 9a dyrektywy 1999/62/WE wyklucza zryczałtowane kary pieniężne, gdy nie uwzględniają one indywidualnych okoliczności naruszenia. Sankcje muszą być dostosowane do wagi i charakteru naruszenia obowiązku uprzedniego uiszczenia opłaty za przejazd.

Brak ujawnienia przez A. S.A. przeterminowanych zobowiązań w dokumentach ofertowych obligacji emitenta uzasadniał cofnięcie zezwolenia na działalność maklerską oraz nałożenie kary pieniężnej. Sąd utrzymał decyzję organu nadzoru, podkreślając konieczność zgodności z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o obligacjach.

Skarga kasacyjna na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego została oddalona, gdyż zakwestionowane orzeczenie zgodne jest z prawem; zachowana została prawidłowa kwalifikacja obiektu budowlanego jako muru oporowego i nałożono zasadne obowiązki na inwestorów.

Naczelny Sąd Administracyjny zaaprobował stanowisko WSA, uznając brak dostatecznych dowodów jednoznacznie wskazujących na zajęcie pasa drogowego. Brak precyzyjnej mapy uniemożliwił nałożenie kary administracyjnej.

Nałożenie kary pieniężnej na transportującego odpady bez wymaganych dokumentów jest uzasadnione, niezależnie od winy umyślnej czy nieumyślnej, zgodnie z art. 33 ust. 3 pkt 4 ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów. Odpowiedzialność ma charakter obiektywny.

Odmienne wykładnie prawa (w tym art. 155 k.p.a.) oraz zastosowanie konkretnej z nich przy rozstrzyganiu sprawy administracyjnej, nie mogą stanowić podstawy do uznania decyzji za nieważną w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.; brak jest podstaw do stwierdzenia rażącego naruszenia prawa przez decyzję Prezydenta z 2010 roku.

Stawki opłat zmiennych za pobór wód podziemnych należy różnicować ze względu na cel poboru, a nie ze względu na końcowego odbiorcę usług wodociągowych; tylko pobór wody przeznaczonej do spożycia przez ludność korzysta z preferencyjnej stawki."} 体空``json````json````json````json``json```json``json``json``````json``json``json``json``json``json``מ``*````json``json``````json``json``***``*****``json``json

Uchwała Rady Gminy Prażmów wprowadzająca opłaty za dodatkowe usługi odbioru papieru i szkła od właścicieli nieruchomości jest nieważna, gdyż przekracza ustawowe granice delegacji i narusza zasady odbioru odpadów komunalnych określone w art. 6r ustawy o utrzymaniu czystości w gminach.

Mikrosfera sprowadzana przez skarżącą z Kazachstanu, jako odpad podlegający odzyskowi, nie jest gotowym produktem; w konsekwencji przedsiębiorca obowiązany jest przestrzegać obowiązków związanych z przetwarzaniem odpadów oraz wymaganiami ochrony środowiska.

Skarga kasacyjna J.S. została oddalona; NSA potwierdził, że warunki zabudowy wymagają zgodności m.in. z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach oraz właściwą analizą urbanistyczną, uwzględniającą przewidziane silosy paszowe.

Rezygnacja z zatrudnienia lub niepodejmowanie pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną musi być bezpośrednią przyczyną uniemożliwiającą podjęcie zatrudnienia, co stanowi przesłankę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że opłata zmienna za pobór wód dokonana przez organ została naliczona prawidłowo zgodnie z przyjętymi kryteriami oceniającymi cel i zakres korzystania z wód, uwzględniając przy tym obowiązki podmiotów korzystających z zasobów wodnych do celów usług wodnych.

Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności gruntów mieszkaniowych, dokonane z mocy prawa, stanowi odrębną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, a gmina działa jako podatnik, nie organ władzy publicznej.

Decyzje wydane niezgodnie z przepisami o uprawnieniach organu kolegialnego są nieważne. Zarząd związku międzygminnego nie może delegować kompetencji do wydania decyzji administracyjnych bez odpowiednich regulacji prawnych. W przypadku wydania takich decyzji przez niewłaściwe osoby, decyzje te są nieważne z uwagi na rażące naruszenie prawa.

W sprawach ubezpieczeń społecznych rolników pojęcie "decyzji ostatecznej" w rozumieniu przepisów przejściowych rozporządzeń określających wysokość odszkodowań należy interpretować w kontekście art. 16 § 1 k.p.a. w związku z art. 269 k.p.a., przy czym decyzja organu rentowego nie jest ostateczna w sytuacji gdy toczy się od niej postępowanie sądowe, co uzasadnia zastosowanie korzystniejszych dla ubezpieczonego

Decyzja o pozwoleniu na budowę nie narusza z rażącym naruszeniem prawa interesu prawnego spadkobierców osoby zmarłej. Rażące naruszenie prawa nie zachodzi w przypadku skierowania decyzji do inwestora, a nie do zmarłego. Skarga kasacyjna oddalona z powodu braku podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji.

Osoba sprawująca faktyczną, nieprzerwaną opiekę nad niepełnosprawnym krewnym może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, niezależnie od istnienia rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji, o ile spełnia formalne przesłanki zawarte w art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość postępowania administracyjnego oraz rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zarzuty skarżącej dotyczące uchybień proceduralnych uznał za niezasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził brak podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., oddalając skargę kasacyjną jako bezzasadną. Prawidłowość zastosowanej normy prawnej wykluczała rażące naruszenie prawa.