Posiadaczem gruntu w rozumieniu przepisów o płatnościach bezpośrednich jest osoba faktycznie użytkująca grunty rolniczo. Formalne posiadanie w ujęciu cywilnoprawnym nie uprawnia do wsparcia, które dedykowane jest rolnikom prowadzącym faktyczną działalność rolniczą na danej ziemi.

Brak wykonania w całości obowiązku rozbiórki budynku garażowego przesądza o kontynuacji działań egzekucyjnych. Nawet częściowe wykonanie nakazu nie może zostać uznane za zrealizowanie obowiązku w pełni, co uprawnia organy do podjęcia dalszych działań egzekucyjnych.

Artykuł 15zzr ust. 1 ustawy COVID-19 ma zastosowanie także do terminów materialnoprawnych określonych w prawie podatkowym, zawieszając ich bieg podczas stanu zagrożenia epidemicznego i umożliwiając ochronę prawną obywatelom w czasie pandemii.

Grunty i budynki B. sp. z o.o. nie spełniają przesłanek do zwolnienia z podatku od nieruchomości jako infrastruktura kolejowa i powinny być opodatkowane jako związane z działalnością gospodarczą.

Złożenie wniosku o zwolnienie środków z zabezpieczenia nie skutkuje brakiem wymagalności obowiązku egzekucyjnego, chyba że wystąpią przesłanki przepisane w art. 33 § 2 pkt. 6 u.p.e.a. Egzekucja jest zatem uzasadniona.

NSA stwierdził, że rozpatrując wniosek o zwolnienie z egzekucji majątku, organ musi łączyć ważny interes zobowiązanego z interesem wierzyciela, unikając sytuacji, w której egzekucja stanie się bezskuteczna.

Dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, grunty przedsiębiorcy ujęte w ewidencji środków trwałych uznaje się za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, jeśli służą lub mogą służyć jej celom, co uzasadnia zastosowanie właściwej stawki podatkowej.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie wówczas, gdy faktura dokumentuje rzeczywiste świadczenie wykonane między wskazanymi w niej podmiotami; świadomość podatnika co do fikcyjności transakcji wyłącza to prawo niezależnie od formalnej poprawności dokumentu.

Dyrektor Zespołu Szkół i Placówek [...] jest uznawany za podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej w trybie art. 4 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a brak działania organu w tym zakresie stanowił rażące naruszenie prawa.

Nieprawomocny wyrok uchylający decyzję o pozwoleniu na budowę odbiera tej decyzji skutki prawne, co uzasadnia wstrzymanie robót budowlanych na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 1 p.b. Postanowienie WINB uchylające to wstrzymanie było dotknięte wadą rażącego naruszenia prawa.

Wydatki na szkolenia niezależnych współpracowników (B2B) nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów dla Spółki, gdyż nie pozostają w związku przyczynowym z jej przychodami. Szkolenia te służą zwiększeniu kompetencji niezależnych podmiotów, nie wpływając bezpośrednio na przychody Spółki.

Decyzja o odmowie stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę została uznana za niezgodną z prawem z uwagi na rażące uchybienia proceduralne. W szczególności brak uprawnień projektanta i brak ekspertyz technicznych stanowią podstawę do stwierdzenia rażącego naruszenia przepisów Prawa budowlanego oraz warunków technicznych.

Działania polegające na zgłaszaniu nieruchomości do płatności w celu wyłącznie pozyskania środków finansowych, bez rzeczywistego prowadzenia na nich działalności rolniczej, stanowią niedopuszczalne tworzenie sztucznych warunków do uzyskania wsparcia rolnego.

W kontekście przepisów dotyczących płatności obszarowych, fakt posiadania gruntów rolnych musi oznaczać ich faktyczne użytkowanie w produkcji rolnej. Samo prawo własności bez faktycznego użytkowania gruntów rolnych nie uprawnia do otrzymania płatności ONW.

Sąd administracyjny może utrzymać w mocy decyzję administracyjną o skreśleniu ucznia z listy uczniów, jeśli organ wydający decyzję działał w zgodzie z procedurami, pomimo wadliwego oznaczenia strony, zakładając zgodność zastosowanych przepisów prawa oświatowego z materiałem dowodowym.

Osoba uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, chcąc uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, musi dokonać wyboru tego świadczenia i zawiesić rentę.

Uchwała w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ograniczająca możliwość zabudowy, pozostaje w zgodzie z ustanowionymi w Studium uwarunkowaniami, a jej ograniczenia są zgodne z zasadą proporcjonalności w ochronie interesu publicznego i środowiska.

Opłaty zmienne za pobór wód ustala się odrębnie dla celów zbiorowego zaopatrzenia ludności i dla innych celów. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne winno stosować różne stawki, gdyż nie cały pobór mieści się w kategorii zaopatrzenia ludności w wodę."

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zgodny z prawem wyrok sądu pierwszej instancji, oddalając skargę kasacyjną Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska, co potwierdziło konieczność szczegółowego uzasadnienia zarządzeń pokontrolnych oraz respektowania uwag kontrolowanego.

Opłata zmienna za pobór wód podziemnych winna być ustalana w zależności od celu poboru, rozróżniając m.in. pomiędzy zbiorowym zaopatrzeniem ludności w wodę a innymi celami, zgodnie z regulacjami prawa wodnego.

Ostateczne zajęcie pasa drogowego, które nie jest związane z wykorzystaniem zgodnym z jego przeznaczeniem, wymaga wydania decyzji zezwalającej oraz opłaty. Publicznie dostępny chodnik nie wymaga takiego zezwolenia, co wyklucza opłatę.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że Wojewódzki Sąd Administracyjny i organ administracyjny prawidłowo zastosowali przepisy Prawa wodnego, właściwie określając wysokość opłaty zmiennej za pobór wód podziemnych przez Z. sp. z o.o.

Ścinki styropianowe, wynikające z procesu układania posadzek, nie pochodzą z procesu produkcyjnego, lecz budowlanego, co wyklucza uznanie ich za produkt uboczny na gruncie ustawy o odpadach. Skarga kasacyjna została oddalona.

Skarga kasacyjna M.T., złożona od decyzji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie zasiłku celowego, została oddalona jako niezasadna, ponieważ wady proceduralne organu I instancji uzasadniały decyzję kasacyjną organu odwoławczego na podstawie art. 138 § 2 KPA.