W sprawie skargi E. sp. z o.o. na decyzję odmowną wznowienia postępowania, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając brak nowych okoliczności i istotnego wpływu wyroku TSUE na decyzję ostateczną, potwierdzając decyzję organów podatkowych.

Czynności związane z przygotowaniem i sprzedażą produktów żywnościowych przez stacjonarne placówki muszą być kwalifikowane na podstawie rzeczywistych okoliczności ich świadczenia, z uwzględnieniem tego, czy towarzyszą im usługi wspomagające, a nie wyłącznie klasyfikacji statystycznej.

Spółka w postępowaniu administracyjnym nie posiada interesu prawnego w zaskarżeniu aktów dotyczących proceduralnych terminów innych stron postępowania, co wyklucza jej legitymację skargową w takich sprawach.

Sąd stwierdził brak podstaw do uchylenia wyroku WSA w zakresie odmowy zastosowania ulgi abolicyjnej, wskazując na niewykazanie przez skarżącego przesłanek z art. 15 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Art. 11n pkt 5 u.p.d.o.p. obejmuje powiązania pośrednie i bezpośrednie ze Skarbem Państwa, uprawniając do wyłączenia z obowiązku tworzenia dokumentacji cen transferowych. Sąd uznał odmienne stanowisko organu za błędne.

Konwersja wierzytelności na udziały spółki, skutkująca wygaśnięciem wierzytelności, powoduje powstanie przychodu u spółki, w wysokości różnicy między wartością nominalną a rynkową wierzytelności, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Faktyczne użycie nieruchomości przez organizację pożytku publicznego na cele statutowej działalności nieodpłatnej, z wykluczeniem innych funkcji, decyduje o zwolnieniu podatkowym na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l. Najem na działalność gospodarczą uniemożliwia przyznanie ulgi.

Dla przyznania zwolnienia z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l. niezbędne jest faktyczne zajęcie nieruchomości na nieodpłatną statutową działalność pożytku publicznego, co wyklucza jej wykorzystanie do działalności gospodarczej przez podmioty trzecie. W przeciwnym przypadku zwolnienie nie przysługuje.

Pojęcie ‘właściwego czasu’ do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 116 § 1 pkt 1 lit. a) Ordynacji podatkowej, należy odnosić do momentu, w którym dłużnik przestaje wykonywać wymagalne zobowiązania pieniężne w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 1a prawa upadłościowego, a opóźnienie w ich regulowaniu przekracza trzy miesiące.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że skargi kasacyjne w sprawie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia nie mają uzasadnionych podstaw prawnych, a D. sp. z o.o. nie posiada interesu prawnego w zaskarżeniu decyzji dotyczącej M. P.

Niemożność przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia uzależniona jest od uprawdopodobnienia braku winy strony w uchybieniu terminu. Sama nieznajomość prawa, złożoność sprawy czy oczekiwanie na pomoc prawników nie stanowią przesłanek do przywrócenia terminu (NSA, sygn. akt II OSK 1388/22).

Odsetki od zwróconego podatku VAT należą się w pełnej wysokości zgodnie z art. 87 ust. 7 u.p.t.u. po zakończeniu weryfikacji zasadności zwrotu. Wcześniej obowiązuje opłata prolongacyjna (art. 87 ust. 2 u.p.t.u.).

Art. 15zzr ust. 1 pkt 3 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 nie dotyczy wstrzymania, rozpoczęcia ani zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Jeżeli naruszenie ochrony danych osobowych dotyczy jednego incydentu skutkującego nieuprawnionym dostępem osób trzecich, przy zachowaniu jurysdykcji niezgodnej z RODO, odpowiedzialność spoczywa na administratorze danych; organ nadzoru winien prowadzić jednolite postępowanie administracyjne eliminujące wielokrotne sankcje, z silnym naciskiem na ustalenie proporcjonalnej i odstraszającej kary administracyjnej

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż każdy incydent naruszenia ochrony danych osobowych powinien być badany w ramach jednego postępowania obejmującego wszystkie związane z nim naruszenia, co służy skuteczności i efektywności ochrony prawnej osób poszkodowanych. Administrator ponosi pełną odpowiedzialność za przetwarzanie danych przez podmiot spoza jurysdykcji RODO.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż w przypadku naruszenia ochrony danych osobowych skutkującego wieloma postępowaniami, konieczne jest połączenie ich w jedno, które zapewni pełną ocenę naruszenia z punktu widzenia odpowiedzialności administracyjnej i wszelkich powiązanych konsekwencji prawnych.

W sytuacji naruszenia ochrony danych osobowych, konieczne jest przeprowadzenie jednego postępowania obejmującego całość zdarzenia w celu wydania jednej spójnej decyzji administracyjnej, zgodnie z art. 33 i art. 77 RODO. Należy połączyć wszystkie związane z tą sprawą postępowania do wspólnego rozpoznania.

Doręczenie korespondencji elektronicznej na adres pełnomocnika wskazany w pełnomocnictwie jest skuteczne, nawet po odwołaniu pełnomocnictwa, jeśli nastąpiło w trakcie okresu przechowywania przesyłki.

Podmiot, który zawnioskował o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, zobowiązany jest do wykazania braku winy w uchybieniu terminu. Niedochowanie tego obowiązku skutkuje oddaleniem wniosku, a kwestie doręczenia ePUAP i cofnięcia pełnomocnictwa nie stanowią samodzielnych podstaw do przywrócenia terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że skarga na bezczynność organu administracji publicznej jest zasadna, jeśli organ pozostawał w bezczynności na dzień jej wniesienia, nawet jeżeli później żądana informacja została udostępniona.

Brak podstaw do uchylenia postanowienia o odmowie przywrócenia terminu wniesienia zażalenia skutkuje uznaniem przez NSA, że uchybienie terminu zostało trafnie stwierdzone przez organ, gdyż decyzja ta była zgodna z obowiązującym stanem prawnym.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że spółdzielnia mieszkaniowa posiada prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane w zakresie eksploatacji i utrzymania części wspólnej budynku, bez konieczności uzyskania zgody wszystkich współwłaścicieli.

Faktura, której nie towarzyszy rzeczywiste świadczenie, stanowi tzw. pustą fakturę i nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Nieruchomości organizacji pożytku publicznego podlegają zwolnieniom podatkowym, jeżeli są faktycznie i wyłącznie wykorzystywane do działalności statutowej. Wynajem nieruchomości podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą eliminuje możliwość zastosowania takiej ulgi.