W przypadku administracyjnej kary pieniężnej za przekroczenie warunków pozwolenia wodnoprawnego, bieg przedawnienia zobowiązania należy liczyć od końca roku, w którym mogło dojść do stwierdzenia naruszenia, a brak doręczenia decyzji w związanych z tym terminach skutkuje przedawnieniem części zobowiązania.

Oddalenie skargi kasacyjnej - preferencyjna stawka celna 0% nie przysługuje w przypadku wykorzystania odzieży używanej do innych celów niż odzysk surowców. Odpowiedzialność solidarna przedstawiciela pośredniego. Brak podstaw do uwzględnienia skargi.

Sąd potwierdza zasadność kary pieniężnej w przypadku naruszenia warunków pozwolenia wodnoprawnego poprzez niewykonanie wymaganych pomiarów ścieków oraz przekroczenie dopuszczalnych wskaźników, niezależnie od rzeczywistego wpływu na środowisko.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przepisy art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy modyfikują kwestie dotyczące terminów w postępowaniach administracyjnych o wydanie zezwoleń pobytowych, co wyklucza obowiązek ich zachowania i stosowanie sankcji za bezczynność organu.

W sprawie dotyczącej aktualizacji danych ewidencyjnych wykazano, iż wada dokumentacji geodezyjnej, objawiająca się niezgodnością z obowiązującymi przepisami, skutkuje uchyleniem decyzji w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c p.p.s.a.

Przepisy art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy z dnia 12 marca 2022 r. mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, tym samym wykluczają stwierdzenie bezczynności organu, gdyż czas rozpatrywania wniosków cudzoziemców w warunkach szczególnych jest uzasadniony specyficznymi okolicznościami administracyjnymi.

Art. 100d ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o pomocy zapewniają uchylenie się od standardowych terminów procesowych, nie prowadząc do bezczynności organu administracji w kontekście udzielania zezwoleń na pobyt, przy uwzględnieniu obciążeń wynikających z wojny na Ukrainie.

Sąd oddala skargę kasacyjną z uwagi na brak dowodowego wykazania statusu ubezpieczeniowego skarżącej, co jest warunkiem sine qua non do przyznania świadczenia w drodze wyjątku, oraz braku naruszenia procedury prawnej przez organy i sądy pierwszej instancji.

Przewidziana w art. 156 § 2 k.p.a. przesłanka upływu 10 lat uniemożliwiająca stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej jest zgodna z zasadami konstytucyjnymi, a decyzje wydane z rażącym naruszeniem prawa mogą nie zostać unieważnione po upływie określonego terminu.

Dotacja oświatowa, mimo wypłat miesięcznych, podlega rozliczeniu rocznemu, co wymaga uwzględnienia rozliczeń za całe 12-miesięcy przed określeniem pobrania dotacji w nadmiernej wysokości. Sąd uznał, że rozliczenie dotacji ograniczone do jednego miesiąca jest niewystarczające.

Oddalenie skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Krakowa. Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne ustalenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dotyczące niewłaściwego zastosowania przepisów prawa geodezyjnego i kartograficznego przez organ administracji w procedurze zasobu geodezyjnego.

Rozbudowa budynku gospodarczo-inwentarskiego o zewnętrzny element zmieniający kubaturę stanowiła samowolę budowlaną, co uzasadniało jej wstrzymanie. Powaga rzeczy osądzonej nie dotyczyła obecnego zakresu prac, a dowodowy materiał administracyjny pozwalał na jednoznaczne ustalenie stanu faktycznego.

Ocena wniosku o dofinansowanie naruszała prawo, co zasadniczo wpłynęło na wynik i wymaga ponownego rozpatrzenia. Skarga kasacyjna została oddalona. Zarząd zobligowany jest do przestrzegania zasad przejrzystości na każdym etapie procedury oceny projektów.

Przyznanie świadczenia wyjątkowego na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wymaga wykazania istnienia szczególnych okoliczności niezależnych od wnioskodawcy. Świadome niezgłoszenie do ubezpieczeń społecznych nie stanowi takiej okoliczności.

Obecność innych osób zobowiązanych do alimentacji nie wyklucza prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, gdy skarżący wykonuje pełną opiekę nad osobą niepełnosprawną, wykluczającą jego aktywność zawodową.

Przepisy ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy mają zastosowanie do cudzoziemców ogólnie, co wyklucza możliwość stwierdzenia bezczynności w postępowaniach dotyczących udzielenia zezwoleń nieukraińskim cudzoziemcom.

Przepisy art. 100d ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy dotyczą wszystkich cudzoziemców i uzasadniają brak bezczynności organu w sprawach imigracyjnych, uwzględniając szczególne obciążenie administracji wynikające z konfliktu na Ukrainie.

NSA uchyla wyrok WSA w zakresie orzeczenia o bezczynności Wojewody Śląskiego w sprawie zezwolenia na pobyt czasowy, uznając, że art. 100d ustawy o pomocy ma zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, wykluczając bezczynność.

Brak podstaw prawnych do przyznania zasiłku pielęgnacyjnego wstecznie za okres od 2004 do 2019 roku; zasiłek można przyznać od daty złożenia kompletnego wniosku. Postępowanie kasacyjne i zarzuty proceduralne bezzasadne.

Brak formalny wniesienia pełnomocnictwa powinien być uznany za uzupełniony w terminie, jeśli został potwierdzony faktycznym doręczeniem i złożeniem dokumentu w placówce pocztowej przed upływem formalnego terminu przewidzianego na złożenie odwołania.

Przedstawiciel pośredni odpowiada solidarnie z importerem za dług celny; brak spełnienia warunków preferencyjnego pochodzenia towarów wyłącza możliwość stosowania preferencyjnych stawek celnych zgodnie z UKC i Protokołem 4 EOG.

W przypadku udostępnienia informacji publicznej, która wymaga przetworzenia danych, organ ma prawo obciążyć wnioskodawcę kosztami przetworzenia, przekraczającymi normalne działanie, pod warunkiem, że poinformuje go o tych kosztach w sposób przewidziany ustawą.

Sąd potwierdził, że naruszenie przez świadczeniodawcę zasad kolejności szczepień w okresie zwiększonego zapotrzebowania na szczepionki, uzasadniało decyzję o zwrocie przyznanych środków publicznych, z uwagi na ograniczenie dostępności szczepień dla osób uprawnionych.

Skarżący nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nierzeczywistymi transakcjami handlowymi, a zarzuty proceduralne dotyczące postępowania dowodowego są niezasadne. Decyzje organów podatkowych były prawidłowe i zasadnie utrzymane przez sąd.