Sąd uznał, że postępowanie w sprawie uznania budynku gospodarczego za samowolę budowlaną jest bezprzedmiotowe z uwagi na brak dowodów wskazujących na jego nielegalność; budynek powstał przed 1960 r., zatem nie podlega obecnym normom budowlanym.

Terminy określone w art. 214b ustawy o gospodarce nieruchomościami mają charakter materialnoprawny i nie ulegają przywróceniu lub zawieszeniu; tym samym ogłoszenie w prasie lokalnej w rozumieniu art. 214b ust. 4 u.g.n. spełnia wymagania dotyczące publikacji.

Skarga kasacyjna, odnosząca się do umorzenia postępowania nadzwyczajnego po upływie 30 lat od doręczenia decyzji, jest bezzasadna. Umorzenie wynika z przepisów ustawy nowelizującej k.p.a., chroniących interes publiczny przez ustanowienie czasowych ograniczeń w stwierdzaniu nieważności decyzji administracyjnych.

Decyzja Wojewody Łódzkiego z 2004 r., stwierdzająca nabycie przez PKP prawa użytkowania wieczystego gruntu jako mienia Skarbu Państwa, była wydana z naruszeniem prawa, gdyż grunt ten od 1990 r. należał do Miasta Łódź, co wykluczało możliwość uwłaszczenia PKP.

Osoba nie jest objęta obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym jako wspólnik spółki z o.o., jeśli nie jest jej jedynym wspólnikiem, nawet gdy posiada zdecydowaną większość udziałów; jest to niedopuszczalne w świetle definicji jednoosobowej spółki oraz zamkniętego katalogu podmiotów objętych ubezpieczeniem.

Zwolnienie z opłaty za pobyt w DPS może być rozstrzygane dopiero po ostatecznym ustaleniu wysokości opłaty w odrębnym postępowaniu. Przesłanki zwolnienia nie mogą być oceniane w ramach ustalania wysokości opłaty.

Roboty budowlane polegające na budowie ciągu schodów i dojść betonowych, prowadzone bez wymaganego pozwolenia na budowę, podlegają wstrzymaniu na podstawie art. 48 ust. 1 i 3 ustawy Prawo budowlane. Skarga kasacyjna na decyzję wstrzymującą jest bezzasadna, gdy nie wykazano błędnej kwalifikacji prawnej inwestycji.

Stwierdzenie nabycia z mocy prawa przez Gminę własności nieruchomości zajętej pod drogę gminną jest zgodne z art. 73 ustawy Przepisy wprowadzające, jeśli spełnione są przesłanki publicznoprawnego władania ziemią, zaś brak rekompensaty nie narusza Konstytucji RP.

Spadkobierca zmarłego wspólnika spółki jawnej podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu od dnia otwarcia spadku, z chwilą śmierci wspólnika, niezależnie od formalności związanych z przyjęciem spadku.

Bezczynność organu administracyjnego, polegająca na niereagowaniu na wniosek strony, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeśli nie wykazuje cech celowego zaniedbania. Brak przesłanek do przyznania sumy pieniężnej przy takim rodzaju bezczynności.

Art. 12a ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie pozwala na wielokrotne zwolnienie gruntu o powierzchni do 0,05 ha z opłat przy wyłączeniu z produkcji rolnej na cele budownictwa jednorodzinnego, co stanowi wyjątek od zasady i jest interpretowane zawężająco.

Uzyskanie pozytywnego wyniku z egzaminu zawodowego nie jest równoznaczne z uzyskaniem dyplomu zawodowego, a zaświadczenie o jego uzyskaniu wymaga spełnienia dodatkowych formalności i procedur przez szkołę. Brak przekazania wykazu absolwentów uzasadnia odmowę wydania zaświadczenia i przyznania dotacji na cele oświatowe.

Egzekucja obowiązku posiadania odpowiedniej licencji na transport oraz spełnienia wymogów konstrukcyjnych pojazdów spoczywa na przewoźniku drogowym, natomiast brak podjęcia działań w kierunku zapobieżenia ich naruszeniu nie zwalnia z odpowiedzialności oraz nie wykazuje braku wpływu na powstanie naruszenia.

Zaskarżona uchwała Rady Miasta Stołecznego Warszawy w zakresie ograniczenia terminu składania wniosków o obniżkę czynszu za rok 2021 nie narusza zasady lex retro non agit ani zasad ochrony praw nabytych. Ograniczenie terminu składania wniosków nie pozbawia uprawnień do obniżki, przy czym skarżący miał zapewnioną możliwość złożenia wniosku przed wejściem w życie uchwały. Skargę kasacyjną oddalono.

Zmiana przeznaczenia działek w MPZP, z terenu mieszkaniowego na plac miejski, mieściła się w granicach władztwa planistycznego gminy, zgodnie ze Studium uwarunkowań, bez naruszenia zasad proporcjonalności i prawa własności.

Odmowa przywrócenia terminu na wniesienie odwołania jest uzasadniona, gdy brak winy w uchybieniu terminu nie został uprawdopodobniony, a istnieją alternatywne możliwości dokonania czynności procesowej, nieskomplikowane organizacyjnie dla strony będącej spółką prawa handlowego.

Oddalenie skargi kasacyjnej z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw, gdy zaskarżony wyrok sądu I instancji odpowiada prawu, a kluczowa podstawa rozstrzygnięcia nie została skutecznie zakwestionowana.

Na postanowienie wydane w trybie art. 56 K.p.a., dotyczące odmowy zwrotu kosztów dojazdu, nie przysługuje zażalenie, gdyż K.p.a. nie przewiduje takiej ścieżki odwoławczej. NSA uchylił wyrok WSA i oddalił skargę jako bezzasadną.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że użycie nieruchomości zgodnie z pierwotnym celem wywłaszczenia wyklucza możliwość jej zwrotu. Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza wcześniejsze orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dotyczące braku zbędności nieruchomości dla realizacji celu wywłaszczenia.

Zgodnie z artykułem 194 ust. 5 ustawy o odpadach, wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej za niezgodne z przepisami gospodarowanie odpadami jest obligatoryjne. Nie jest możliwe odstąpienie od kary w oparciu o przepisy działu IVA K.p.a., gdyż ustawa o odpadach nie przewiduje takich odstępstw.

Główny Inspektor Ochrony Środowiska uprawniony jest do wymierzania administracyjnej kary pieniężnej, jako organ wyższego stopnia, za niezgodne z zezwoleniem gospodarowanie odpadami, w tym ich magazynowanie w sposób zwiększający ryzyko dla środowiska, zgodnie z art. 194 i 199 ustawy o odpadach.

NSA uznał, że brak spełnienia szczególnych okoliczności uzasadniających uzyskanie renty w drodze wyjątku wyklucza przyznanie świadczenia, nawet gdy formalne okresy składkowe nie są istotne, a decyzja ZUS niesie pełne skutki prawne.

Brak zapewnienia realnej możliwości telefonicznej rejestracji przez podmiot leczniczy może naruszać zbiorowe prawa pacjentów, jeśli skutkuje ograniczeniem dostępu do świadczeń zdrowotnych, niezależnie od umyślności działania podmiotu.

Skarga kasacyjna wobec orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu została oddalona. Organ administracyjny, odmawiając udostępnienia informacji publicznej, zobowiązany jest do wydania decyzji administracyjnej w przypadku ograniczenia dostępu z przyczyn prawnie chronionych.