W przypadku działania w postępowaniu administracyjnym osoby, która nie ma zdolności bycia pełnomocnikiem, postępowanie ulega nieważności, a skarga wniesiona przez taką osobę jest niedopuszczalna i winna być odrzucona.

Aktualizacja kwoty dotacji oświatowej musi uwzględniać wszystkie wydatki bieżące samorządu, a sąd ocenia tylko legalność decyzji administracyjnych, nie celowość decyzji budżetowych jednostki samorządu.

Skarga kasacyjna podlega oddaleniu, gdyż brak podstaw formalnych do jej uwzględnienia; prawomocne było nieprzyznanie ulgi abolicyjnej, z racji niedopełnienia warunków umowy międzynarodowej z Singapurem.

Przy stosowaniu trybu obwieszczeń w postępowaniu administracyjnym lokalizacji inwestycji celu publicznego, termin do wznowienia postępowania należy liczyć od daty fikcyjnego doręczenia, zgodnie z art. 49 Kpa, a niedochowanie tego terminu wyklucza uwzględnienie wniosku o wznowienie.

Odmawiając umorzenia należności składkowych, ZUS działał zgodnie z prawem. W sytuacji braku przesłanek całkowitej nieściągalności oraz wyjątkowych okoliczności uniemożliwiających opłacenie składek, uzasadnienie oddalenia skargi kasacyjnej było zasadne.

Władztwo planistyczne gminy nie może przekraczać granic zasady proporcjonalności i musi uwzględniać interes publiczny oraz prywatne prawa właścicieli, jednak decyzje o warunkach zabudowy nie determinują ustaleń planu miejscowego.

Skarga kasacyjna na decyzję w sprawie nabycia nieruchomości z mocy prawa oddalona. Nieruchomość spełniała przesłanki art. 73 ust. 1 ustawy o reformie administracyjnej z 1998 r. Sąd uznał publicznoprawne władanie działką przez jednostkę samorządu terytorialnego.

W postępowaniu kasacyjnym Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza prawidłowość zastosowania przepisów o kosztach egzekucyjnych oraz brak naruszenia norm konstytucyjnych przez organy egzekucyjne, opierając się na zaktualizowanych regulacjach prawnych.

Kary pieniężne za naruszenia transportowe nie podlegają kumulacji, chyba że jasno przewiduje to prawo, a błędy graniczne tachografów muszą być uwzględniane w decyzjach administracyjnych.

Zakończenie procesu rekultywacji gruntów musi być formalnie uznane decyzją administracyjną, aby zmienić ich status w kontekście podatku od nieruchomości, a tymczasem grunty te pozostają związane z działalnością gospodarczą.

Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje zastosowania przy nałożeniu kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów. Ustawa SENT reguluje tę materię autonomicznie, przewidując pięcioletni okres przedawnienia dla nałożenia kary.

Przepis art. 12i ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym należy interpretować w zgodzie z konstytucyjną zasadą proporcjonalności, co oznacza, że organ podatkowy, nakładając opłatę dodatkową, powinien uwzględniać okoliczności konkretnego naruszenia i możliwość miarkowania wysokości sankcji.

Niepodjęcie zatrudnienia przez uprawnionego przed powstaniem niepełnosprawności osoby wymagającej opieki nie spełnia przesłanek przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, gdy brak jest wykazania związku przyczynowego zgodnie z art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Skarga kasacyjna dotycząca prawa do świadczenia pielęgnacyjnego od stycznia 2023 oddalona. Przyznanie świadczenia od maja 2023 uzasadnione wcześniejszym pobieraniem świadczenia rodzicielskiego do kwietnia 2023 zgodnie z art. 27 ust. 5 u.ś.r.

Przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych, mające charakter materialnoprawny, mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej ze względu na ich związek z obowiązkami informacyjnymi i stosunkami prawnopodatkowymi.

Brak wykazania interesu prawnego w skardze na uchwałę Rady Miasta Katowice wyklucza uznanie jej za dopuszczalną, nawet przy domniemanej niezgodności uchwały z normami prawa administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje stanowisko, że skarżącej, będącej jedynie władającą nieruchomością, nie przysługuje tytuł prawnorzeczowy uzasadniający udział w postępowaniu zwrotowym oraz wgląd do akt, w tym na podstawie złożonego wniosku o użytkowanie wieczyste.

Zarządzający transportem nadal ponosi odpowiedzialność administracyjną za naruszenia, jeśli figuruje w rejestrze jako zarządzający, o ile nie wykaże, że przestał pełnić tę funkcję, a odpowiedzialność ta jest niezależna od działań przedsiębiorcy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna wniesiona przez O. S.A. jest bezzasadna, a organ podatkowy działał zgodnie z prawem, co uzasadnia oddalenie skargi w całości. Skarżąca nie udowodniła naruszenia przepisów procesowych przez organy podatkowe, a tym samym nie wykazała wpływu takich domniemanych naruszeń na wynik sprawy.

Skargę kasacyjną oddalono jako bezzasadną; ustalenie odszkodowania za wywłaszczenie musi uwzględniać przeznaczenie nieruchomości na dzień decyzji, a operat szacunkowy musi odzwierciedlać stan faktyczny i prawidłową wykładnię przepisów.

Nabycie nieruchomości przez gminę na podstawie umowy cywilnoprawnej, w której brak formalnych przesłanek wywłaszczeniowych, nie kwalifikuje się jako wywłaszczenie w rozumieniu ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, co wyklucza możliwość jej zwrotu z powodu niezrealizowania celu publicznego.

Termin zawity na złożenie wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości dotyczy także umów zbycia, a nie tylko decyzji wywłaszczeniowych. Skarga kasacyjna powinna być sporządzona z zachowaniem formalnych wymogów precyzji podstaw kasacyjnych; ich brak skutkuje oddaleniem skargi.

Odpowiedzialność byłego członka zarządu za zaległości podatkowe spółki nie zachodzi, gdy postępowanie restrukturyzacyjne zostało otwarte we właściwym czasie, zgodnie z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej.

NSA stwierdził, że wobec niejednoznaczności ustaleń co do zarządzającego transportem, decyzja o nałożeniu kary pieniężnej została podjęta bez dostatecznego wyjaśnienia stanu faktycznego, co uzasadnia jej uchylenie.