Znak pionowy jest wystarczający dla oznaczenia miejsca postojowego w strefie płatnego parkowania, co uzasadnia naliczenie opłaty. Brak oznakowania poziomego nie wpływa na legalność oznaczenia i naliczenia opłaty.

Art. 70a ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego uprawnia do nieodpłatnego nabycia nieruchomości wyłącznie podmioty kościelne wymienione w ust. 2 tego artykułu. Orzeczenie interpretowało tę normę kompleksowo, uniemożliwiając nabycie nieruchomości innym osobom prawnym Kościoła Katolickiego.

Organ odwoławczy naruszył zasady postępowania administracyjnego poprzez niewyjaśnienie rozbieżności w materiale dowodowym dotyczącym ochrony wartości widokowych zabytku, co przesądziło o oddaleniu skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną M. M., uznając, iż dokonana przez Wójta Gminy Słupsk aktualizacja podstawowej kwoty dotacji oświatowej została przeprowadzona zgodnie z zasadą samodzielności finansowej gmin, mimo błędów proceduralnych i wynikłych z nich wątpliwości co do intencji gminy.

Decyzja o warunkach zabudowy parkingu wymaga wykazania wystarczalności uzbrojenia terenu poprzez potwierdzenia gestorów sieci, co stanowi niezbędną przesłankę dla zgodności z przepisami zagospodarowania przestrzennego.

Przeznaczenie nieruchomości pod drogę publiczną w sytuacji istnienia alternatywnych lokalizacji jest naruszeniem zasady proporcjonalności i uzasadnia stwierdzenie nieważności uchwały planistycznej.

Użyty w wyroku TSUE z 27 lutego 2025 r., C-277/24 (ECLI:EU:C:2025:130) zwrot: „może skutecznie podważyć ustalenia faktyczne i kwalifikacje prawne dokonane przez organ podatkowy w ramach pierwszego postępowania” oznacza, że kwestionując wysokość długu podatkowego spółki, w ramach postępowania z art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), były członek

NSA orzeka, że ZUS zobowiązany jest do udzielania wyjaśnień stronom w postępowaniach związanych ze zwolnieniami z opłat składkowych, a ich brak stanowi naruszenie proceduralne wpływające na wynik sprawy.

Skarga kasacyjna Zarządu Powiatu Limanowskiego na wyrok WSA z 21 października 2021 r. została oddalona, z uwagi na brak skutecznego zakwestionowania związania wcześniejszym wyrokiem, który stwierdził bezskuteczność czynności odmowy udzielenia dotacji na rzecz Fundacji W.

Nazwa kierunku studiów ukończonych przez wnioskodawcę jest zgodna z zakresem kierunku studiów uznawanym za odpowiedni, co wystarcza do uznania spełnienia wymogu posiadania odpowiedniego wykształcenia dla uzyskania uprawnień budowlanych w danej specjalności.

W postępowaniu kasacyjnym przyjęto, że organy administracji publicznej prawidłowo wyjaśniły stan faktyczny i że zebrane dowody były wystarczające do ustalenia bezprawnego zajęcia pasa drogowego, uzasadniając nałożenie kary pieniężnej na stronę skarżącą.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną ZUS, uznając, iż organ ten naruszył obowiązek informowania strony o skutkach uchybień terminowych w kontekście ustawy COVID-19, co uzasadniało uchylenie decyzji ZUS w postępowaniu administracyjnym.

Orzeczenie sądu wydane z udziałem sędziego w stanie spoczynku, nie posiadającego uprawnienia do orzekania, jest dotknięte wadą z art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. i wymaga uchylenia oraz ponownego rozpoznania przez sąd właściwie obsadzony.

Nieobecność prokuratora na rozprawie to niewystarczający powód do uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania sprawy, gdyż konieczne jest wykazanie wpływu na rzetelność postępowania oraz dowody nieuzasadniające skazania.

Czynność włączenia do wojewódzkiej ewidencji zabytków karty ewidencyjnej stanowiska archeologicznego ma charakter materialnotechniczny, a obecność nawarstwień kulturowych uzasadnia uznanie wartości zabytkowej bez względu na upływ czasu.

Dotacja oświatowa należy się na każdego ucznia uczestniczącego w 50% zajęć edukacyjnych, bez względu na datę uzyskania statusu słuchacza, co oznacza, że zarzut błędnej wykładni prawa przez organ był nieusprawiedliwiony. NSA oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość wyroku WSA w Rzeszowie.

Na mocy art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. skarga kasacyjna została odrzucona z powodu niewłaściwej reprezentacji Komitetu Wyborczego. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA i nakazał ponowne rozpoznanie sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje decyzję o wpisie parku i bramy do rejestru zabytków za zgodną z prawem, potwierdzając możliwość ograniczenia własności na rzecz ochrony wartości zabytkowych wspólnego dziedzictwa kulturowego.

Skarga kasacyjna oddalona z powodu niewłaściwej metodologii i braku precyzji w zarzutach dotyczących kontroli legalności decyzji administracyjnej przez sąd, nie zaś orzeczenia o przywróceniu terminu.

Zgodnie z art. 175 ust. 1 u.g.n., rzeczoznawca majątkowy naruszył obowiązek szczególnej staranności w procesie szacowania nieruchomości, co uzasadnia nałożenie kary dyscyplinarnej w postaci nagany przez Ministra Rozwoju i Technologii. NSA uznał, że decyzja ministra odpowiada prawu, uchylając wcześniejszy wyrok WSA.

Ocena projektu powinna być przeprowadzona w sposób przejrzysty i rzetelny, co znajduje swoje odzwierciedlenie w szczegółowo uzasadnionej punktacji oceny kryteriów. Niedochowanie tych zasad skutkuje uchyleniem decyzji organu z powodu naruszenia prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zarzucając mu brak oparcia w aktach sprawy i niewyjaśnienie podstawy prawnej naruszeń, oraz przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

W sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych dochody uzyskane z projektów finansowanych ze środków europejskich podlegają przepisom updof, w szczególności art. 21 i 23, nawet jeśli są wolne od podatku dochodowego.

Wyroki TSUE nie stanowią podstawy wznowienia postępowania, jeśli nie wpływają istotnie na treść decyzji ostatecznych. Postępowanie wznowieniowe nie służy merytorycznemu rozpatrzeniu sprawy, ale weryfikacji przesłanek wznowienia. Dostęp do akt sprawy zapewniony prawem spełnia wymogi obrony.