Oddala się skargę kasacyjną Polskich Kolei Państwowych S.A., uznając, że warunki nabycia prawa użytkowania wieczystego określone w art. 34 ustawy z dnia 8 września 2000 r. nie zostały spełnione, ponieważ nieruchomość nie była własnością Skarbu Państwa na dzień 5 grudnia 1990 r.

Podanie przez cudzoziemca nieprawdziwych informacji we wniosku o pobyt czasowy uzasadnia odmowę zezwolenia bez konieczności dalszej weryfikacji intencji wnioskodawcy; sąd kasacyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej złożonej przez skarżącego.

Stwierdzenie nieważności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w części niezgodnej z obowiązującym Studium, uzasadnia brak zgodności przeznaczenia terenów planu z przyjętymi przez Studium ustaleniami dotyczącymi rodzaju zabudowy.

Przedsiębiorcy, który sprzedaje napój alkoholowy osobie nieletniej, cofane jest zezwolenie bez względu na winę czy intencję. Wystarczającą podstawą zastosowania sankcji jest prawomocny wyrok karny potwierdzający sprzedaż, co wyklucza stosowanie zasady proporcjonalności oraz uznaniowość organu administracyjnego.

Inwestycja polegająca na rozbudowie sieci elektroenergetycznej stanowi cel publiczny, niezależnie od rozmiarów i liczby beneficjentów, co skutkuje utrzymaniem decyzji o lokalizacji tej inwestycji jako zgodnej z przepisami prawa planistycznego.

Stwierdzenie nowej istotnej okoliczności faktycznej lub nowego dowodu, nieznanego organowi w chwili wydania decyzji, mimo że istniał, uzasadnia wznowienie postępowania administracyjnego i oznacza naruszenie prawa, co uprawnia sąd do uchylenia decyzji.

Naruszenie zakazu zbywania produktów leczniczych przez aptekę ogólnodostępną innej aptece ogólnodostępnej skutkuje obligatoryjnym cofnięciem zezwolenia na prowadzenie apteki, co stanowi sankcję o charakterze obiektywnym, niezależną od winy podmiotu. Organy farmaceutyczne dokonały prawidłowej oceny dowodów, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny.

Decyzje administracyjne dotyczące zatwierdzenia projektu robót geologicznych, spełniających wymogi prawa, są zgodne z prawem i nie naruszają wymagań ochrony środowiska. Skarga kasacyjna A. S. została oddalona jako bezzasadna.

Brak dowodów jednoznacznie wskazujących na zastosowanie art. 2 ust. 1 lit. e Dekretu PKWN z 1944 r. uniemożliwia prowadzenie postępowania administracyjnego mającego na celu weryfikację podlegania nieruchomości reformie rolnej; organy administracji nie są zobowiązane do ustalania podstaw prawnych nacjonalizacji bez jednoznacznych dowodów.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym związane z brakami w wymaganych orzeczeniach lekarskich kierowców nie jest tożsame z deliktami wymienionymi w załączniku nr 3 ustawy, uzasadniając tym samym oddalenie skargi strona pozostaje zobowiązana do uiszczenia kary pieniężnej.

Sąd podkreślił, że Fundacja im. [...] nie ma interesu prawnego w postępowaniu dotyczącym ustalenia kompetencji nieruchomości pod działania dekretu o reformie rolnej; legitymowanymi są wyłącznie spadkobiercy dawnego właściciela. Decyzja umarzająca postępowanie względem Fundacji była prawidłowa.

Zarząd Dróg Wojewódzkich pozostaje w bezczynności wobec wniosku dostępowego o informacje o wynagrodzeniach, który zgodnie z u.d.i.p. musi zostać rozpatrzony, jako że wynagrodzenia pracowników finansowane środki publiczne stanowią informację publiczną.

Dla uznania podmiotu za stronę postępowania w sprawie pozwolenia na budowę, jego nieruchomość musi znajdować się w obszarze oddziaływania obiektu budowlanego określonym na podstawie przepisów prawa materialnego, niezależnie od subiektywnych przekonań właściciela.

Audyt roczny zakładu przetwarzania zużytego sprzętu jest wymogiem niezależnym od zawieszenia działalności. Odpowiedzialność za organizację audytu i dokumentację pozostaje na prowadzącym, niezależnie od zmian w stanie formalnoprawnym wpływających na działalność.

Skarga kasacyjna wniesiona w imieniu upadłego z pominięciem syndyka tj. z naruszeniem art. 141 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2025 r. poz. 614 ze zm.) podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.) jako wywiedziona przez podmiot nieuprawniony. Wada

Działalność polegająca na sprzedaży działek niezabudowanych, uzbrojenie terenu oraz budowa budynku mieszkalnego nosi znamiona działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT jako zorganizowana, powtarzalna i zarobkowa, zgodnie z art. 15 ustawy o VAT.

Wartość rynkową nieruchomości przejętej pod inwestycje drogowe należy określać zgodnie z przeznaczeniem ustalonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na dzień wydania decyzji, w kontekście specustawy drogowej oraz zasad wynikających z rozporządzenia o wycenie nieruchomości z 21 września 2004 r.

Podanie fałszywych informacji przez cudzoziemca we wniosku o zezwolenie na pobyt czasowy uzasadnia odmowę jego udzielenia niezależnie od umyślności, gdyż odpowiedzialność ma charakter obiektywny administracyjny.

W procesie oczyszczania ścieków zawartość piaskowników nie spełnia warunków uznania za produkt uboczny na mocy ustawy o odpadach; jest odpadem ze względu na wysokie prawdopodobieństwo zanieczyszczenia mikrobiologicznego.

Przesłanki z art. 14b § 5a o.p. nie zostały spełnione; brak podstaw do uznania za bezprzedmiotowy wniosku o indywidualną interpretację podatkową w związku z różnicą pomiędzy pojęciem "dokonania" a "wykonania" świadczenia usług w świetle ustawy zmieniającej.

Brak aktualizacji numeru rejestracyjnego przypisanego do urządzenia viaBOX skutkuje nieuiszczeniem opłaty elektronicznej za przejazd po drogach płatnych, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej przez organ administracyjny.

Uznaje się, że oznakowanie preparatów do dalszego żywienia niemowląt, które wskazuje na jego skład, nie narusza art. 10 ust. 2 rozporządzenia 609/2013, jeśli nie idealizuje "stosowania" tychże preparatów. Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok i zwraca sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na błędną interpretację przepisów oraz niewystarczającą analizę materiału dowodowego.

Brak pełnej zgodności uzasadnienia decyzji administracyjnej z jej treścią nie stanowi samo w sobie podstawy do uznania jej za rażąco naruszającą prawo. Skargę kasacyjną oddalono z uwagi na niewykazanie przesłanek rażącego naruszenia w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.