W sytuacji naruszenia ochrony danych osobowych, konieczne jest przeprowadzenie jednego postępowania obejmującego całość zdarzenia w celu wydania jednej spójnej decyzji administracyjnej, zgodnie z art. 33 i art. 77 RODO. Należy połączyć wszystkie związane z tą sprawą postępowania do wspólnego rozpoznania.

Doręczenie korespondencji elektronicznej na adres pełnomocnika wskazany w pełnomocnictwie jest skuteczne, nawet po odwołaniu pełnomocnictwa, jeśli nastąpiło w trakcie okresu przechowywania przesyłki.

Podmiot, który zawnioskował o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, zobowiązany jest do wykazania braku winy w uchybieniu terminu. Niedochowanie tego obowiązku skutkuje oddaleniem wniosku, a kwestie doręczenia ePUAP i cofnięcia pełnomocnictwa nie stanowią samodzielnych podstaw do przywrócenia terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że skarga na bezczynność organu administracji publicznej jest zasadna, jeśli organ pozostawał w bezczynności na dzień jej wniesienia, nawet jeżeli później żądana informacja została udostępniona.

Brak podstaw do uchylenia postanowienia o odmowie przywrócenia terminu wniesienia zażalenia skutkuje uznaniem przez NSA, że uchybienie terminu zostało trafnie stwierdzone przez organ, gdyż decyzja ta była zgodna z obowiązującym stanem prawnym.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że spółdzielnia mieszkaniowa posiada prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane w zakresie eksploatacji i utrzymania części wspólnej budynku, bez konieczności uzyskania zgody wszystkich współwłaścicieli.

Przepis art. 11 ust. 1 u.p.d.o.p. nie może stanowić podstawy samoistnej recharakteryzacji transakcji przez organy podatkowe, a wszelkie kwestionowanie czynności prawnych musi mieć wyraźną podstawę w prawie podatkowym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że art. 11 u.p.d.o.p. nie uprawnia organu podatkowego do dokonania recharakteryzacji zawartej umowy licencyjnej na usługę administrowania bez jednoznacznej podstawy prawnej, co czyni takie działanie prawnie bezskutecznym.

W postępowaniu podatkowym organ odwoławczy może umorzyć postępowanie jako bezprzedmiotowe, gdy stwierdzone zostanie uchybienie proceduralne, które niweczy poprzednie czynności. Brak wystarczającego uzasadnienia skargi kasacyjnej wyklucza jej uwzględnienie.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o nieważności § 24 ust. 3 uchwały miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, gdyż szczegółowe regulacje dotyczące reklam i ogrodzeń należą obecnie do kompetencji uchwał krajobrazowych, zgodnie z ustawą krajobrazową.

Ustalenie wysokiego stopnia przyczynienia się poszkodowanego do wypadku komunikacyjnego i związanej z tym znacznej redukcji odszkodowania wymaga dokonania stanowczych ustaleń faktycznych co do prawidłowej obserwacji drogi przez kierowcę i adekwatności jego reakcji na zagrożenie. Brak takich ustaleń, przy jednoczesnym przyjęciu odpowiedzialności sprawcy na zasadzie ryzyka, czyni znaczną redukcję świadczeń

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje na konieczność ograniczenia się do zarzutów skargi wniesionej na interpretację podatkową, z akcentem na prawidłowość użycia proporcji powierzchniowej zgodnej z zasadami VAT.

Faktura, której nie towarzyszy rzeczywiste świadczenie, stanowi tzw. pustą fakturę i nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że usługa kompleksowa, która obejmuje różnorodne czynności związane z utrzymaniem zieleni gminnej i porządku, powinna być opodatkowana stawką VAT według zasad właściwych dla usługi dominującej, co w praktyce często oznacza zastosowanie stawki podstawowej.

Kopanie waluty wirtualnej stanowi jej wytworzenie, a nie nabycie, co wyklucza możliwość zaliczenia wydatków na sprzęt oraz energię elektryczną jako kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla zastosowania ulgi podatkowej przewidzianej w art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l. decydujące znaczenie ma rzeczywiste, a nie jedynie formalne, wykorzystanie nieruchomości na potrzeby nieodpłatnej działalności statutowej prowadzonej przez organizację pożytku publicznego.

Nieruchomości organizacji pożytku publicznego podlegają zwolnieniom podatkowym, jeżeli są faktycznie i wyłącznie wykorzystywane do działalności statutowej. Wynajem nieruchomości podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą eliminuje możliwość zastosowania takiej ulgi.

Orzeczenie sądu lustracyjnego potwierdzające zgodność z prawdą oświadczenia lustracyjnego stanowi istotną nową okoliczność, uzasadniającą wznowienie postępowania administracyjnego celem ponownej oceny spełniania warunków z ustawy o działaczach opozycji.

Administrator danych nie ponosi pełnej odpowiedzialności za naruszenie ochrony danych osobowych, gdy działania lub zaniechania podmiotu przetwarzającego przyczyniły się do tego naruszenia. Decyzja o nałożeniu kary pieniężnej musi uwzględniać stopień odpowiedzialności obu stron.

Prezes UODO nie powinien prowadzić rozproszonych postępowań dotyczących tej samej materii naruszenia danych osobowych, lecz jedno obejmujące całość zdarzeń, co zapewni skoncentrowaną ocenę naruszeń i nakładanie skutecznych kar administracyjnych.

Student ubiegający się o stypendium rektora musi udokumentować osiągnięcia naukowe wyłącznie poprzez kserokopie rzeczywistej publikacji wydanej w roku akademickim objętym wnioskiem; opóźnienie w publikacji oznacza przesunięcie uznania osiągnięcia na następny okres.

Dla zastosowania zwolnienia z podatku od nieruchomości przez organizacje pożytku publicznego konieczne jest faktyczne i rzeczywiste wykorzystanie nieruchomości na działalność nieodpłatną statutową; udostępnienie nieruchomości innym podmiotom na działalność gospodarczą wyklucza możliwość skorzystania z ulg przewidzianych w art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 czerwca 2025 r. uznał, że brak jest interesu prawnego D. sp. z o.o. w zaskarżaniu postanowienia odnoszącego się do sytuacji prawnej M.P., co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.