Prawo zarządu nieruchomością przez państwową jednostkę organizacyjną musi być ustanowione w formie przewidzianej prawem, a dowód zarządu w postaci wpisu do księgi wieczystej nie wystarcza do uznania istnienia tego prawa w sensie prawnym.
Decyzje o warunkach zabudowy są kierowane do inwestora, a nie do osoby zmarłej, a posiadacz nieruchomości bez uregulowanego tytułu prawnego nie posiada interesu prawnego umożliwiającego uzyskanie statusu strony w postępowaniu dotyczącym ustalenia warunków zabudowy.
Spółka powstała w wyniku podziału innej spółki, obejmująca zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, które są związane z majątkiem przydzielonym jej w planie podziału. W konsekwencji spółka ma prawo dochodzić zwrotu nadpłat podatku dotyczącego okresu sprzed jej wydzielenia.
Niedopełnienie obowiązku przekazania danych PNR przez przewoźnika lotniczego w kontekście lotów wewnątrzunijnych nie może stanowić podstawy do nałożenia kary administracyjnej, jeśli obowiązek ten nie jest poparty rzeczywistym i aktualnym lub przewidywalnym zagrożeniem terrorystycznym, zgodnie z wymogami prawa Unii Europejskiej.
Interes prawny w zaskarżeniu rozstrzygnięcia administracyjnego może dotyczyć zarówno interesu wynikającego z prawa materialnego, jak i procesowego. Posiadanie interesu prawnego w zaskarżeniu decyzji administracyjnej nie jest tożsame z byciem stroną w postępowaniu administracyjnym.
Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje osobom rezygnującym z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną niezależnie od ich wieku; decydująca jest ocena związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy niepodejmowaniem zatrudnienia a sprawowaną opieką.
Wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi wymaga zgromadzenia pewnych i wiarygodnych dowodów, takich jak dokumentacja geodezyjno-kartograficzna, które jednoznacznie określają granice pasa drogowego oraz powierzchnię zajętą przez obiekt.
Grzywna w celu przymuszenia nałożona na podstawie art. 121 § 4 u.p.e.a. jest zgodna z prawem, jeśli dotyczy przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego zakwalifikowanego jako budowla, a nie budynek, nawet jeśli obiekt jest użytkowany jako budynek magazynowy.
Zobowiązanie do rozbiórki obiektu budowlanego może być egzekwowane, nawet gdy obiekt jest częściowo posadowiony na działce, do której zobowiązana spółka nie ma tytułu prawnego, pod warunkiem że tożsamość obiektu budowlanego jest jednoznacznie ustalona w decyzji i brak jest sprzeciwu właściciela działki co do przeprowadzenia rozbiórki.