NSA potwierdza uchylenie decyzji Prezesa NFZ przez WSA z powodu proceduralnych uchybień w ustaleniu charakteru umowy jako dzieła, wymuszając przeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego celem jej klasyfikacji.

Nałożenie na przewoźnika kar pieniężnych na podstawie dwóch różnych ustaw za naruszenia przewozu nienormatywnym pojazdem nie narusza zasady ne bis in idem, gdyż każde z naruszeń jest rozpatrywane odrębnie, zgodnie z reżimem odmiennych aktów prawnych.

Wprowadzenie terminów na stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych wyklucza możliwość ich uchylenia po upływie 30 lat od doręczenia, co skutkuje obowiązkiem umorzenia postępowań nadzwyczajnych z mocy prawa.

NSA uchylił wyrok WSA, uznając za zasadne zarzuty skargi kasacyjnej, wskazując na brak wykazania przez skarżącego legitymacji poprzez naruszenie realnego i konkretnego interesu prawnego według art. 101 u.s.g. Konieczne nowe rozpoznanie sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za nieznajdujące podstaw prawnych wymierzenie kary pieniężnej za tablice reklamowe powstałe legalnie przed wejściem w życie uchwały krajobrazowej, wskazując na konieczność wypłaty kompensacji za ograniczenia narzucone przez uchwałę wbrew art. 21 i art. 2 Konstytucji RP.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu hipotecznego – zarówno klauzule ryzyka walutowego, jak i klauzule przeliczeniowe odsyłające do tabel kursowych banku – określają główne świadczenia stron i jako nietransparentne mają charakter abuzywny. Ich eliminacja prowadzi do nieważności umowy w całości, gdyż powoduje upadek mechanizmu indeksacji, ryzyka kursowego i powiązania z LIBOR, zmieniając istotę umowy

Podatnik nie może korzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. w sytuacji, gdy infrastruktura kolejowa jest nieczynna, a zarządca infrastruktury faktycznie nie udostępnia jej przewoźnikom kolejowym.

W przypadku umowy, której przedmiotem jest stworzenie unikalnej playlisty, konieczne jest wszechstronne zbadanie jej treści oraz analizy okoliczności zarówno zawarcia, jak i wykonania, by ustalić jej charakter prawny – jako umowy o dzieło lub umowy o świadczenie usług.

Narzucona przez skarżącego wykładnia art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. jest niezgodna z prawem; koszt uzyskania przychodów to nie koszt historyczny, lecz wartość bilansowa spółki przekształcanej.

Decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego podlega uchyleniu z uwagi na istotne naruszenia przepisów postępowania administracyjnego oraz prawa materialnego, w szczególności art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, uniemożliwiające utrzymanie jej w obrocie prawnym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Komisja Nadzoru Finansowego słusznie nałożyła karę na PSDM za naruszenie zasad uczciwego obrotu i obowiązku działania profesjonalnie. Zarzuty dotyczące przedawnienia nie znajdują podstaw, a sankcje za wielokrotne naruszenia były uzasadnione.

Objęcie udziałów w spółce celowej przez podmiot zarządzający portem nie uprawnia do zastosowania zwolnienia podatkowego, jeśli nie realizuje bezpośrednio określonych w ustawie celów związanych z infrastrukturą portową.

Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości uzależnione jest od faktu zakończenia prac związanych ze wznoszeniem obiektu budowlanego lub od rozpoczęcia jego użytkowania przed ostatecznym zakończeniem robót. Powstanie obowiązku podatkowego nie jest uwarunkowane uzyskaniem prawa do użytkowania budynku.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości dla infrastruktury kolejowej przysługuje wyłącznie wtedy, gdy jest ona faktycznie udostępniana przewoźnikom kolejowym; samo potencjalne umożliwienie korzystania z infrastruktury nie spełnia warunków określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W sprawie dotyczącej zgłoszenia znaku towarowego "4protekt" NSA uchylił wyrok WSA oraz decyzje Urzędu Patentowego z powodu wadliwej oceny podobieństwa znaków na podstawie art. 132¹ ust. 1 pkt 3 p.w.p. przez nadanie nadmiernego znaczenia poszczególnym elementom zamiast całościowej oceny wrażenia wizualnego, fonetycznego i znaczeniowego.

Decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej winna być adresowana do centrali spółki, nie jej oddziału. Nieprawidłowe określenie adresata narusza przepisy proceduralne, co skutkuje uchyleniem decyzji wymierzającej karę.

W sprawach dotyczących kwalifikacji umowy o dzieło, brak wszechstronnych ustaleń faktycznych dotyczących okoliczności jej zawarcia oraz realizacji skutkuje uchyleniem decyzji administracyjnej na podstawie naruszenia przepisów procesowych. Organ zobowiązany jest do wnikliwej oceny warunków indywidualizujących dzieło nie wynikających wprost z umowy.

Ustalenie, czy umowa o stworzenie playlist była umową o dzieło wymaga wszechstronnej analizy jej indywidualnego charakteru, rezultatów i warunków wykonania, a uchybienia procesowe organu mogą wpłynąć na wynik sprawy.

Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości nie jest uzależnione od uzyskania prawa do użytkowania budynku; o momencie jego powstania decyduje wcześniejsze z dwóch zdarzeń: zakończenie budowy albo rozpoczęcie faktycznego użytkowania budynku przed jego ostatecznym wykończeniem.

Zagraniczny oddział spółki nie spełnia warunków polskiej rezydencji podatkowej dla uzyskania statusu spółki holdingowej. W konsekwencji, dochody osiągane przez spółki zależne w procesie zbycia akcji nie podlegają zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 24o u.d.p.o.p.

NSA uznał skargę kasacyjną SKO w Kaliszu za bezzasadną, oddalając ją. Potwierdził naruszenie przez SKO zasad postępowania oraz niespełnienie wytycznych WSA i TK, co uzasadniało uchylenie decyzji SKO przez WSA.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje, że decyzja Kolegium, nierespektująca wskazówek sądu pierwszej instancji oraz orzecznictwa TK, uchybia zasadzie prawidłowego rozpoznania merytorycznego. Skarga kasacyjna, jako bezzasadna, zostaje oddalona.

Umowa zawarta pomiędzy stronami, której przedmiotem jest stworzenie playlist, powinna być rozważana jako potencjalna umowa o dzieło. Ocena taka wymaga jednak pełnego postępowania dowodowego celem dokładnego ustalenia jej charakteru, co nie miało miejsca w decyzji Prezesa NFZ.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ma zastosowanie wyłącznie do infrastruktury kolejowej faktycznie udostępnianej przewoźnikom kolejowym, a nie jedynie potencjalnie przeznaczonej do takiego udostępnienia.