Podatnik, występując z wnioskiem o ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy, musi uprawdopodobnić niewspółmierność zaliczek w stosunku do przewidywanego podatku; niewykazanie tej okoliczności nie uzasadnia zmiany decyzji organu administracyjnego dotyczącej zaliczek.

Organ odwoławczy naruszył zasady postępowania administracyjnego poprzez niewyjaśnienie rozbieżności w materiale dowodowym dotyczącym ochrony wartości widokowych zabytku, co przesądziło o oddaleniu skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Przepisy art. 22c pkt 2 updof oraz art. 71 ustawy zmieniającej, wprowadzające modyfikacje zasad amortyzacji budynków mieszkalnych, są zgodne z Konstytucją RP, a skarga kasacyjna dotycząca ich konstytucyjności nie znalazła usprawiedliwienia w świetle rygorystycznych kryteriów proceduralnych oraz wykładni językowej i systemowej.

Sąd podtrzymał wykładnię definitywnie wyłączającą z amortyzacji podatkowej budynki mieszkalne w nowym reżimie prawnym, uznając jednocześnie, że zakres ochrony praw nabytych został należycie uregulowany przepisami przejściowymi w art. 71 ust. 2 ustawy zmieniającej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną M. M., uznając, iż dokonana przez Wójta Gminy Słupsk aktualizacja podstawowej kwoty dotacji oświatowej została przeprowadzona zgodnie z zasadą samodzielności finansowej gmin, mimo błędów proceduralnych i wynikłych z nich wątpliwości co do intencji gminy.

Użyty w wyroku TSUE z 27 lutego 2025 r., C-277/24 (ECLI:EU:C:2025:130) zwrot: „może skutecznie podważyć ustalenia faktyczne i kwalifikacje prawne dokonane przez organ podatkowy w ramach pierwszego postępowania” oznacza, że kwestionując wysokość długu podatkowego spółki, w ramach postępowania z art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), były członek

NSA orzeka, że ZUS zobowiązany jest do udzielania wyjaśnień stronom w postępowaniach związanych ze zwolnieniami z opłat składkowych, a ich brak stanowi naruszenie proceduralne wpływające na wynik sprawy.

Decyzja o warunkach zabudowy parkingu wymaga wykazania wystarczalności uzbrojenia terenu poprzez potwierdzenia gestorów sieci, co stanowi niezbędną przesłankę dla zgodności z przepisami zagospodarowania przestrzennego.

Przeznaczenie nieruchomości pod drogę publiczną w sytuacji istnienia alternatywnych lokalizacji jest naruszeniem zasady proporcjonalności i uzasadnia stwierdzenie nieważności uchwały planistycznej.

Skarga kasacyjna Zarządu Powiatu Limanowskiego na wyrok WSA z 21 października 2021 r. została oddalona, z uwagi na brak skutecznego zakwestionowania związania wcześniejszym wyrokiem, który stwierdził bezskuteczność czynności odmowy udzielenia dotacji na rzecz Fundacji W.

Nazwa kierunku studiów ukończonych przez wnioskodawcę jest zgodna z zakresem kierunku studiów uznawanym za odpowiedni, co wystarcza do uznania spełnienia wymogu posiadania odpowiedniego wykształcenia dla uzyskania uprawnień budowlanych w danej specjalności.

W postępowaniu kasacyjnym przyjęto, że organy administracji publicznej prawidłowo wyjaśniły stan faktyczny i że zebrane dowody były wystarczające do ustalenia bezprawnego zajęcia pasa drogowego, uzasadniając nałożenie kary pieniężnej na stronę skarżącą.

Czynność włączenia do wojewódzkiej ewidencji zabytków karty ewidencyjnej stanowiska archeologicznego ma charakter materialnotechniczny, a obecność nawarstwień kulturowych uzasadnia uznanie wartości zabytkowej bez względu na upływ czasu.

Dotacja oświatowa należy się na każdego ucznia uczestniczącego w 50% zajęć edukacyjnych, bez względu na datę uzyskania statusu słuchacza, co oznacza, że zarzut błędnej wykładni prawa przez organ był nieusprawiedliwiony. NSA oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość wyroku WSA w Rzeszowie.

Nieobecność prokuratora na rozprawie to niewystarczający powód do uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania sprawy, gdyż konieczne jest wykazanie wpływu na rzetelność postępowania oraz dowody nieuzasadniające skazania.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną ZUS, uznając, iż organ ten naruszył obowiązek informowania strony o skutkach uchybień terminowych w kontekście ustawy COVID-19, co uzasadniało uchylenie decyzji ZUS w postępowaniu administracyjnym.

Na mocy art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. skarga kasacyjna została odrzucona z powodu niewłaściwej reprezentacji Komitetu Wyborczego. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA i nakazał ponowne rozpoznanie sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje decyzję o wpisie parku i bramy do rejestru zabytków za zgodną z prawem, potwierdzając możliwość ograniczenia własności na rzecz ochrony wartości zabytkowych wspólnego dziedzictwa kulturowego.

Skarga kasacyjna oddalona z powodu niewłaściwej metodologii i braku precyzji w zarzutach dotyczących kontroli legalności decyzji administracyjnej przez sąd, nie zaś orzeczenia o przywróceniu terminu.

Orzeczenie sądu wydane z udziałem sędziego w stanie spoczynku, nie posiadającego uprawnienia do orzekania, jest dotknięte wadą z art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. i wymaga uchylenia oraz ponownego rozpoznania przez sąd właściwie obsadzony.

Zgodnie z art. 175 ust. 1 u.g.n., rzeczoznawca majątkowy naruszył obowiązek szczególnej staranności w procesie szacowania nieruchomości, co uzasadnia nałożenie kary dyscyplinarnej w postaci nagany przez Ministra Rozwoju i Technologii. NSA uznał, że decyzja ministra odpowiada prawu, uchylając wcześniejszy wyrok WSA.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zarzucając mu brak oparcia w aktach sprawy i niewyjaśnienie podstawy prawnej naruszeń, oraz przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Ocena projektu powinna być przeprowadzona w sposób przejrzysty i rzetelny, co znajduje swoje odzwierciedlenie w szczegółowo uzasadnionej punktacji oceny kryteriów. Niedochowanie tych zasad skutkuje uchyleniem decyzji organu z powodu naruszenia prawa.