1. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, uchwalony przez właściwy organ na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1975 nr 11 poz. 67/, lecz nie ogłoszony w wojewódzkim dzienniku urzędowym, do którego uchwalono zmiany w trybie przepisów ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./ z jednoczesnym

Dopuszczalne jest stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej o przejęciu nieruchomości na własność państwa w części, która nie obejmuje zbytych przez Skarb Państwa /lub gminę/ lokali w budynku znajdującym się na tej nieruchomości wraz z oddaniem w użytkowanie wieczyste na rzecz właścicieli tych lokali ułamkowej części gruntu.

Z art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) wynika dla właściwego organu szkoły wyższej powinność wypowiedzenia stosunku pracy adiunktowi, nie mającemu stopnia naukowego doktora habilitowanego, jeżeli upłynął czas określony w art. 88 ust. 2 tejże ustawy lub dłuższy wyznaczony statutem uczelni, chyba że sprzeciwiają się temu szczególne, prawnie

Na decyzję Ministra Edukacji Narodowej lub innego właściwego ministra, podjętą na podstawie art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.), o uchyleniu uchwały senatu lub decyzji rektora uczelni przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Obowiązek zapłaty na rzecz przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego ta dostarczoną wodę i odprowadzone ścieki wynika z umowy, która może być zawarta przez czynności dorozumiane. W razie braku umowy mogą mieć zastosowanie przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu.

Za „czas stosowania tymczasowego aresztowania” w rozumieniu art. 222 § 2 i 3 kpk należy uważać jedynie czas rzeczywistego pozbawienia wolności na podstawie postanowienia o stosowaniu tymczasowego aresztowania wydanego w danej sprawie. Jeżeli zatem wobec danej osoby wydano w dwóch lub więcej postępowaniach postanowienia o stosowaniu tymczasowego aresztowania, to do czasu stosowania tego środka (w rozumieniu

1. Objęcie zatwierdzonym układem wierzytelności z tytułu zaliczki na koszty postępowania egzekucyjnego wyłącza stosowanie art. 770 kpc jedynie w odniesieniu do zwrotu wierzycielowi poniesionych przez niego kosztów. 2. Umorzenie postępowania egzekucyjnego stosownie do art. 70 § 3 prawa o postępowaniu układowym wymaga wydania postanowienia przez komornika.

Na zarządzenie przewodniczącego w przedmiocie zwrotu skargi o wznowienie postępowania przysługuje zażalenie.

Powódź jest zdarzeniem losowym w rozumieniu art. 10 ust. 2 pkt 3a i art. 32 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./ również wtedy, gdy rozmiar powodzi kwalifikuje ją do uznania za klęskę żywiołową.

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne

Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy w sprawach skarg na orzeczenia wojskowych komisji lekarskich, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Wniesienie przez gminę skargi do sądu administracyjnego na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody nie jest uwarunkowane wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, przewidzianym w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.).

Od postanowienia określającego wysokość wynagrodzenia likwidatora, ustanowionego przez sąd w wyroku orzekającym rozwiązanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie przysługuje środek odwoławczy (art. 266 § 5 k.h.).

Spółdzielnia mieszkaniowa w umowie z wierzycielem może zobowiązać się do przeznaczenia sumy zadłużenia na poczet wkładów budowlanych na rzecz osób wskazanych przez tego wierzyciela.

1. W razie orzeczenia nakazu opróżnienia lokalu przez osoby, które w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509 ze zm.) zajmowały go bez tytułu prawnego, należne od tych osób odszkodowanie za korzystanie z lokalu w okresie od wejścia w życie wymienionej ustawy do wyznaczonego w wyroku terminu opróżnienia lokalu

Nauczycielom zatrudnionym w poradniach psychologiczno-pedagogicznych nie przysługiwał po dniu 1 kwietnia 1993 r. dodatek do wynagrodzenia za pracę w trudnych warunkach, określony w art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U Nr 3, poz. 19 ze zm.).

1. Przy wykonaniu orzeczeń nakazujących opróżnienie spółdzielczego lokalu mieszkalnego typu lokatorskiego, bez przyznania uprawnienia do lokalu socjalnego, stosuje się art. 1046 k.p.c. 2. Jeżeli w wyroku orzekającym opróżnienie lokalu mieszkalnego sąd nie określił charakteru tego lokalu, brak ten podlega uzupełnieniu w trybie art. 352 k.p.c.

Rozpoznanie żądania zasądzenia zwrotu należności opartego na przepisach o nienależnym świadczeniu należy do drogi sądowej.

Przepis art. 210 § 3 Prawa spółdzielczego, dodany przez art. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy Prawo spółdzielcze (Dz.U. Nr 111, poz. 723), nie ma mocy wstecznej.

Artykuł 174 § 1 pkt 4 k.p.c. nie ma zastosowania do postępowania ze skargi o wznowienie postępowania z udziałem strony, której upadłość została ogłoszona po prawomocnym zakończeniu postępowania, a przed złożeniem skargi o wznowienie postępowania.

Pojęcie posiadania jako znamię przestępstwa przewidzianego w art. 22 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. 1993 r. Nr 127, poz. 584) jest równoznaczne z posiadaniem w rozumieniu art. 336 kodeksu cywilnego, nie obejmuje natomiast innych form władania rzeczą.

Oświadczenie rencisty o zamiarze osiągania dochodu powodującego zmniejszenie świadczenia uprawnia organ rentowy do jego zmniejszenia do czasu zmiany treści tego oświadczenia, chyba że z dokumentów lub deklaracji o osiąganych dochodach wynika utrzymywanie się ustawowych przesłanek zmniejszenia świadczenia.

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.

Sformowanie zawarte w art. 358 § 1 kpk, dopuszczające możliwość odroczenia wydania wyroku na czas „nie przekraczający 3 dni”, rozumieć należy jako odnoszące się do sytuacji typowych, w których nie mają zastosowania szczególne przepisy dotyczące sposobu obliczania terminów w wypadku, gdy koniec owego trzydniowego terminu przypadałby na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy. W takim bowiem