Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 9 września 2025 r. potwierdził, że płatnik ma obowiązek zastosowania podstawowych kosztów uzyskania przychodów przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy w miesiącu, w którym jedynym przychodem pracownika ze stosunku pracy jest wartość wpłaty do PPK finansowanej przez pracodawcę.
Wpłaty do PPK stanowią określony procent wynagrodzenia uczestnika PPK. „Wynagrodzeniem” jest, co do zasady, podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Nie ma znaczenia tytuł, z jakiego uczestnik PPK podlega tym ubezpieczeniom.
Roczne rozliczenia składek ZUS i podatków podlegają ścisłym limitom, co jest istotne dla osób o wysokich dochodach. Dotyczy to limitu tzw. 30-krotności, który w 2025 r. wynosi 260 190 zł dla podstawy wymiaru składek emerytalno-rentowych, oraz progów podatkowych wpływających na wysokość zaliczek. Przekroczenie tych limitów wiąże się z dodatkowymi obowiązkami dla płatników składek i podatku.
W pierwszym półroczu 2025 roku ZUS przeprowadził ponad 227 tys. kontroli, w wyniku których do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wróciło 150,5 mln zł. ZUS weryfikuje zarówno zasadność wystawienia zwolnień, jak i sposób ich wykorzystywania przez ubezpieczonych. Uprawnienia kontrolne mają również pracodawcy, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego więcej niż 20 osób.
NSA uchylił zaskarżony wyrok oraz wcześniejsze postanowienia, uznając A. A. za stronę postępowania dotyczącego nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego. Ponowne rozpatrzenie ma uwzględniać faktyczne sprawowanie opieki nad dzieckiem.
Oświadczenie podnosi, że trudna sytuacja ekonomiczna nie uzasadnia przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku, bez spełnienia ustawowych przesłanek, przy braku szczególnych okoliczności, które uniemożliwiłyby ubezpieczonemu nabycie uprawnień świadczeniowych w trybie zwykłym.
Swobodne ustalenie początkowej daty przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie jest możliwe bez uprzedniego wyeliminowania decyzji o konkurencyjnym świadczeniu. Gdy obowiązuje prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne można przyznać dopiero po jego ustaniu lub skutecznej rezygnacji.
W sprawie o zwrot nienależnie pobranego świadczenia z ubezpieczenia społecznego na podstawie art. 84 ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, sąd nie jest w pełni związany ustaleniami faktycznymi i oceną prawną dokonanymi w postępowaniu dotyczącym podlegania ubezpieczeniom społecznym, lecz obowiązany jest do samodzielnego ustalenia, czy w momencie wypłaty świadczenia ubezpieczony miał
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego o sygnaturze K 38/13 skutkuje koniecznością pominięcia niekonstytucyjnego kryterium temporalnego przy orzekaniu w sprawach o świadczenia pielęgnacyjne. Organy administracyjne mają obowiązek zastosować art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, uwzględniając wyrok Trybunału w punkcie zgodności z konstytucją.
Skorygowanie deklaracji rozliczeniowej po dniu 30 czerwca 2021 r., nie samo w sobie nieusprawiedliwia odmowy zwolnienia z opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, gdyż korekta służy ustaleniu prawidłowej wysokości składek, a cel przepisów COVID-19 zakłada ich elastyczność i dostosowanie do zmieniających się okoliczności gospodarczych.
Skarga kasacyjna dotyczącą umorzenia należności za zajęcie pasa drogowego została oddalona z powodu niespełnienia przesłanek umorzeniowych z art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a) u.f.p., przy czym ciężar dowodu w tym zakresie ciąży na zobowiązanym.
Brak wystąpienia jednoznacznych przesłanek wznowieniowych uniemożliwia wznowienie postępowania administracyjnego z urzędu, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., w przypadku nieudowodnienia, że pracownik organu wprowadził w błąd odnośnie do przysługujących świadczeń.