Zawarte w art. 110a odesłanie do art. 110 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1270) powoduje, że w przypadku ponownego ustalenia prawa do świadczenia w sposób określony w art. 15 ust. 1 ustawy emerytalnej, okres 20 lat kalendarzowych obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem

1. Fakt późniejszego wpłacenia składek (późniejszego wywiązania się z opisanego obowiązku prawnego) nie zmienia charakteru prawnego wpłaty, nawet jeżeli w dacie wpłaty nie wiąże spółki z pracownikiem stosunek zatrudnienia. Pozostaje ona nadal składką na ubezpieczenie społeczne. Płatnik uiszczając zaległe składki w części należnej od świadczenia wypłacanego pracownikowi, nie dokonuje żadnego przysporzenia

Stwierdzenie, czy wysokość świadczenia emerytalnego ustalonego zgodnie z pkt 3 Umowy zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki jest korzystniejsza, wymaga oceny wartościującej, opartej na zwykłym porównaniu wysokości kwoty obu tych świadczeń. Tak więc użyty w art. 9 pkt 3 Umowy zwrot „korzystniejsze” należy rozumieć jako świadczenie wyższe nominalnie.

Osoba z wykształceniem podstawowym, która w obecnym stanie zdrowia nie może wykonywać dotychczasowej pracy kierowcy, ale zachowała możliwość wykonywania lekkich prac fizycznych, nie jest osobą niezdolną do pracy całkowicie lub częściowo (art. 12 ust. 1, 2 i 3 w związku z art. 13 ust. 1 pkt 2 oraz art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Ponowne obliczenie wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy emerytalnej wymaga każdorazowo wykazania okresów kontynuowanego opłacania składek na ubezpieczenie społeczne lub emerytalne i rentowe w okresach przypadających w całości lub w części po pierwszorazowym przyznaniu emerytury, które powinny równocześnie przypadać w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego

Firmy zatrudniające co najmniej 250 osób od 1 lipca 2019 r. mają obowiązek stosować przepisy ustawy o pracowniczych planach kapitałowych (PPK). ZUS poinformował, w jaki sposób pierwsze wpłaty do PPK wykazywane będą w dokumentacji rozliczeniowej.

Płatnik składek ma obowiązek dokonywać korekty dokumentów zgłoszeniowych i rozliczeniowych ZUS zawsze, gdy zostaną stwierdzone nieprawidłowości - czy to w wyniku samokontroli, czy przez ZUS. Konsekwencje ewentualnych nieprawidłowości w zgłoszeniu do ubezpieczeń czy rozliczeniu składek mogą być poważne. Błędy w dokumentacji mogą skutkować m.in. koniecznością dopłaty składek, wypłatą nienależnych świadczeń

PROBLEM Jesteśmy spółką, która jeszcze w tym roku będzie tworzyła PPK . Czy zgłaszając do PPK osobę zatrudnioną (w wieku od 18 do 54 lat), która wcześniej nie zrezygnuje z oszczędzania w pracowniczym planie kapitałowym, musimy uzyskać zgodę tej osoby na udostępnienie instytucji finansowej jej danych osobowych?

Okres przedawnienia zaległości składkowych zasadniczo wynosi 5 lat. Jednak to, w jakiej dacie ostatecznie przedawnią się składki na ubezpieczenia społeczne, często trudno jednoznacznie określić. Przepisy przewidują bowiem liczne sytuacje, w których termin przedawnienia ulegnie wydłużeniu, a nawet będzie liczony od początku.

Dynamiczny wzrost wynagrodzeń w roku bieżącym spowodował, że prognozowane przeciętne miesięczne wynagrodzenie w 2020 r. wzrośnie z 4765 zł do 5227 zł (prognoza zawarta w projekcie ustawy budżetowej na przyszły rok). Oznacza to, że składki na ubezpieczenia społeczne dla przedsiębiorców wzrosną powyżej 9%.

Wpłatę na PPK, którą będzie finansował podmiot zatrudniający (stanowiącą przysporzenie dla zleceniobiorcy), należy doliczyć do podstawy wymiaru kosztów uzyskania przychodów z umowy cywilnoprawnej objętej obowiązkiem ubezpieczeń społecznych oraz doliczyć do podstawy opodatkowania. Zarówno wpłatę na PPK finansowaną przez zleceniodawcę, jak i wpłatę ze środków zleceniobiorcy trzeba uwzględnić przy obliczaniu