Przytoczone w skardze kasacyjnej przyczyny wadliwości prawnej zaskarżonego wyroku determinują zakres kontroli dokonywanej przez Sąd drugiej instancji, który w odróżnieniu od wojewódzkiego sądu administracyjnego nie bada całokształtu sprawy, lecz tylko weryfikuje zasadność zarzutów podniesionych w skardze kasacyjnej.

Za szczególną okoliczność na potrzeby stosowania powołanego przepisu uznaje się wyłącznie zdarzenie bądź trwały stan wykluczający aktywność zawodową konkretnej osoby z powodu niemożności przezwyciężenia ich skutków, przy czym owo zdarzenie bądź trwały stan muszą mieć charakter zewnętrzny, obiektywny i niezależny od woli tej osoby. Pojęcie szczególnych okoliczności jest klauzulą generalną, której stosowanie

Naczelny Sąd Administracyjny, będąc związany granicami skargi kasacyjnej, nie jest uprawniony do samodzielnego uzupełniania bądź precyzowania zarzutów podnoszonych przez stronę skarżącą, czy formułowania na ich poparcie argumentacji, bądź do poszukiwania za nią naruszeń prawa, jakich mógł dopuścić się wojewódzki sąd administracyjny.

Zastosowanie przez Sąd I instancji wykładni systemowej i funkcjonalnej prowadzi do rozszerzenia ustawowego katalogu przyczyn utraty dochodu. Przy zastosowaniu tego rodzaju wykładni również zmiana warunków pracy i płacy polegająca na podwyższeniu wynagrodzenia prowadziłaby do powiększenia uzyskanego dochodu.

Kluczowym dla pozytywnego uwzględnienia wniosku strony jest pojęcie szczególnych okoliczności. Termin ten to nie jest zdefiniowany ustawowo a zatem interpretacja tej instytucji prawnej należy do organu orzekającego. Podkreślić przy tym wypada, że pojęcie to doczekało się bogatego orzecznictwa, które jednak odnosiło się zawsze przede wszystkim do stanu faktycznego, w którym był wydawany konkretny wyrok

W odniesieniu zaś do ekspektatyw praw podmiotowych ochrona obejmuje ekspektatywy maksymalnie ukształtowane, tj. takie, które spełniają zasadniczo wszystkie przesłanki ustawowe nabycia prawa pod rządami danej ustawy.

Nie jest zaś rolą Naczelnego Sądu Administracyjnego precyzowanie zarzutów skargi kasacyjnej i ustalanie, z jakim konkretnym uchybieniem strona skarżąca wiąże brak wyczerpującego i wszechstronnego rozpatrzenia sprawy przez organ. Innymi słowy, ogólnikowe twierdzenia skargi kasacyjnej nie zostały przeniesione na grunt niniejszej sprawy, co znacznie utrudnia zrozumienie zarzutów powołanych w skardze kasacyjnej

W myśl art. 174 p.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie oraz naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje zgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i procesowym w granicach skargi

W konsekwencji stwierdzić należy, że istotą umowy o dzieło jest osiągnięcie określonego, zindywidualizowanego rezultatu w postaci materialnej lub niematerialnej, zaś umowa o świadczenie usług jest umową starannego działania, której celem jest wykonywanie określonych czynności, które nie muszą zmierzać do osiągnięcia rezultatu. Jednym zaś z kryteriów, pozwalających na odróżnienie umowy o dzieło od umowy

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do

Organy NFZ - rozstrzygając kwestię podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu na podstawie art. 109 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 164, poz. 1027 ze zm.; dalej: ustawa o świadczeniach) - powinny dążyć do dokładnego ustalenia i wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy i w tym zakresie obowiązane są zebrać, wyczerpująco

Zgodnie z art. 174 p.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje zgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i procesowym w granicach skargi kasacyjnej

Podkreślenia wymaga, że NSA niejednokrotnie stwierdzał w orzecznictwie, że wykonanie szeregu powtarzających się czynności jest cechą charakterystyczną dla umów o świadczenie usług. Ponadto, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie wielokrotnie wyjaśniano, że o ile przedmiotem umowy o świadczenie usług, do której stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu jest dokonanie (wykonywanie) określonej czynności

W myśl art. 174 p.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje zgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i procesowym w granicach skargi kasacyjnej

W myśl art. 174 p.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.