Co do zasady, w praktyce obrotu gospodarczego przyjmuje się, że w odróżnieniu od umowy zlecenia czy umowy o świadczenie usług, umowa o dzieło wymaga, by czynności przyjmującego zamówienie (najczęściej nazywanego w umowie o dzieło – "wykonawcą") doprowadziły do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu. Rezultat, o który umawiają się strony, musi być obiektywnie osiągalny i w konkretnych warunkach

W judykaturze przyjmuje się, iż ustalany w decyzji przez organy okres pobierania przez adresata zasiłku dla bezrobotnych jest terminem prawa materialnego.

Co do zasady, w praktyce obrotu gospodarczego przyjmuje się, że w odróżnieniu od umowy zlecenia czy umowy o świadczenie usług, umowa o dzieło wymaga, by czynności przyjmującego zamówienie (najczęściej nazywanego w umowie o dzieło – "wykonawcą") doprowadziły do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu. Rezultat, o który umawiają się strony, musi być obiektywnie osiągalny i w konkretnych warunkach

Odpowiedzialność przyjmującego zamówienie, w wypadku nieosiągnięcia celu umowy, jest więc odpowiedzialnością za nieosiągnięcie określonego rezultatu, a nie za brak należytej staranności. Przedmiotem umowy o dzieło, w ujęciu Kodeksu cywilnego, jest więc przyszły, z góry określony, samoistny, materialny lub niematerialny, lecz obiektywnie osiągalny i w danych warunkach pewny rezultat pracy i umiejętności

Jeżeli zleceniodawca zawrze ze zleceniobiorcą nieodpłatną umowę zlecenia, to nie będzie ona stanowiła tytułu do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego. Taka osoba nie podlega zatem ubezpieczeniom w ZUS ani obowiązkowo, ani dobrowolnie. Należy jednak pamiętać, że dla celów ubezpieczeniowych nieodpłatny charakter umowy zlecenia musi jednoznacznie wynikać z treści umowy.