Przepis art. 5 KPC nie nakłada na sąd powinności szczegółowego instruowania strony występującej w sprawie bez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym co do wszelkich możliwych jej zachowań, lecz tylko obowiązek udzielania wskazówek potrzebnych z punktu widzenia prawidłowego przebiegu postępowania i gwarancji prawa strony do obrony.

Przepis art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250 ze zm.) ma zastosowanie tylko wobec osoby, która nie zalega z opłacaniem składek, przynajmniej za okresy podlegania ubezpieczeniu społecznemu wymaganemu do nabycia prawa do emerytury lub renty.

Przepis art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118/ nie uzależnia przyznania prawa do świadczenia w drodze wyjątku od stażu ubezpieczeniowego. W świetle omawianego przepisu ważne są przede wszystkim powody, dla których nie było możliwe spełnienie wymagań potrzebnych do uzyskania emerytury lub renty w normalnym trybie

Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, który powstał w wyniku przekształcenia publicznego ZOZ prowadzonego w formie jednostki budżetowej ponosi odpowiedzialność za zobowiązania, wynikające ze stosunków pracy, powstałe przed dokonaniem przekształcenia.

W rozumieniu art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm./ długoletni pobyt w zakładach karnych, jako okoliczność zależna od skarżącego, nie mieści się w pojęciu szczególnych okoliczności, które uniemożliwiają spełnienie warunków do otrzymania emerytury i renty.

Emerytom i rencistom, uprawnionym z mocy art. 18 ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 23, poz. 99 ze zm.) do dodatkowego świadczenia w postaci deputatu węglowego, przysługuje wyrównanie jego pieniężnego ekwiwalentu wypłaconego za okres od dnia 1 stycznia 1996 r. do dnia 3 września 1997 r. do ceny detalicznej węgla „orzech” z daty

Ubezpieczony, który w okresie zwolnienia lekarskiego prowadzi dotychczasową działalność gospodarczą nie traci za okres leczenia szpitalnego prawa do zasiłku chorobowego na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143 ze zm.).

Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmawiająca umorzenia w całości lub w części należności z tytułu składek, podlega merytorycznej kontroli sądu.

Pracodawcę, który zawiera z pracownikami na wykonanie takich samych czynności jak określone w umowie o pracę, najpierw krótkoterminowe umowy zlecenia, a następnie krótkoterminowe umowy o dzieło, uzależniając rodzaj tych umów od tego, w jakim czasie wynagrodzenie z nich nie było objęte składką na ubezpieczenie społeczne, obciąża obowiązek uwzględnienia wynagrodzeń z tych umów w podstawie wymiaru składek

Powstanie uszczerbku na zdrowiu nie jest warunkiem uznania zdarzenia za wypadek przy pracy (art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.).

1. Agent ubezpieczeniowy podlega ubezpieczeniu społecznemu jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. 2. Rolnik podlega rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu w razie zbiegu tego ubezpieczenia z innym tytułem ubezpieczenia społecznego pod warunkiem wcześniejszego, co najmniej rocznego i nieprzerwanego jego trwania w pełnym zakresie.

Pobieranie zasiłku dla bezrobotnych nie wyklucza zatrudniania bezrobotnego w ramach stosunku pracy.

Skargi na decyzje wydane na podstawie art. 41a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1998 nr 7 poz. 25 ze zm./ przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego lub upoważnionego przez niego pracownika są rozpatrywane przez Naczelny Sąd Administracyjny.

W sprawach dotyczących przyznania rolnikowi świadczeń emerytalno-rentowych w drodze wyjątku, a nie uregulowanych w art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1998 nr 7 poz. 25/ stosuje się przepisy o przyznawaniu i wypłacie świadczeń z ubezpieczenia /art. 55c cyt. ustawy/.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych do dnia 1 stycznia 1999 r. nie ponosił odpowiedzialności za zobowiązania jednostek budżetowych Skarbu Państwa (art. 40 § 1 KC). Przepis art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 ze zm.) w związku z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1989 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów

Okres zatrudnienia w jednostce ochrony przeciwpożarowej od wyrażenia zgody na „stanie się strażakiem” do zakończenia tego zatrudnienia (art. 129 ust. 1, 8 i 9 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, Dz.U. Nr 88, poz. 400 ze zm.) należy traktować jak służbę w Państwowej Straży Pożarnej w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa

Ponownie ustalona przez organ rentowy wysokość emerytury /w przypadku udokumentowania przez uprawnioną osobę dodatkowych okresów uprawniających do emerytury lub wskazanie do obliczenia dodatkowej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie/ jest podstawą do obliczenia nowej wysokości świadczenia przedemerytalnego. W takiej sytuacji świadczenie przedemerytalne przyznaje się od dnia złożenia w powiatowym

Dla nabycia przez byłego funkcjonariusza służby pożarnictwa objętego dekretem z dnia 27 grudnia 1974 r. o służbie funkcjonariuszy pożarnictwa (Dz.U. Nr 50, poz. 321 ze zm.) prawa do emerytury na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 53, poz. 214 ze zm.)