Prawo do świadczeń rodzinnych ustala się od miesiąca, w którym wpłynął kompletny i prawidłowo wypełniony wniosek.

Decyzja w przedmiocie umorzenia nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego musi być poprzedzona wyczerpującą analizą sytuacji życiowej i materialnej rodziny, a jej rozstrzygnięcie nie może być dowolne, lecz oparte o wnikliwe i pełne zbadanie okoliczności zgodnie z zasadami obiektywnej prawdy i sprawiedliwego postępowania administracyjnego.

Lekarz, ujawniając informacje o leczeniu pacjenta rzecznikowi praw pacjenta lub dyrektorowi szpitala w kontekście skarg pacjenta, musi ograniczyć zakres tych informacji do niezbędnego minimum wymaganego do rzetelnego rozpatrzenia skarg, co wynika z art. 40 ust. 2 pkt 6 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

Organ administracyjny ma obowiązek dokonać ustalenia rzeczywistego zakresu prowadzonej działalności gospodarczej nie tylko na podstawie danych zawartych w rejestrze REGON, ale również uwzględniając inne dowody przedstawione przez stronę, w sytuacji gdy zachodzą wątpliwości co do stanu faktycznego odzwierciedlonego w rejestrze.

Obowiązek zwrotu świadczeń nienależnie pobranych wynikający z art. 30 ust. 2 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych nie wymaga ustalenia winy, świadomości nienależności pobieranego świadczenia ani przyczynienia się do wydania decyzji przyznającej nienależne świadczenie. W przypadku przyznawania wynagrodzenia pełnomocnikowi z urzędu należy stosować stawki przewidziane dla pełnomocników z wyboru.

Sąd administracyjny nie jest uprawniony do badania zgodności z prawem decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania z tytułu nieopłaconych składek, a przedawnienie tych zobowiązań należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym decyzja została wydana.

Niska sytuacja dochodowa zobowiązanego nie stanowi samodzielnej przesłanki do umorzenia należności publicznoprawnej, gdyż decyzja organu w tym zakresie jest uznaniowa i musi uwzględniać zarówno interes publiczny, jak i perspektywy poprawy sytuacji materialnej zobowiązanego w przyszłości.

Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników w trybie art. 41a ust. 1 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników ma charakter uznaniowy i zależy od spełnienia przesłanki 'ważnego interesu zainteresowanego'. Organ administracji ma prawo odmówić umorzenia, jeśli uzna, że przesłanka nie została spełniona, nawet w przypadku trudnej sytuacji materialnej ubezpieczonego.

Ocena przeważającej działalności podmiotu ubiegającego się o zwolnienie z obowiązku opłacania składek na podstawie art. 31 zo ust. 11 ustawy COVID-19 nie może opierać się wyłącznie na danych zawartych w rejestrze REGON, ale musi uwzględniać rzeczywiście wykonywaną działalność, zwłaszcza w przypadku, gdy wpis w rejestrze nie odpowiada stanowi faktycznemu.

W ramach ustalania rzeczywistego przeważającego przedmiotu działalności, określonego w art. 31zo ust. 11 ustawy COVID-19, organ administracyjny ma obowiązek przeprowadzić postępowanie wyjaśniające, jeśli istnieją wątpliwości co do zgodności danych zawartych w rejestrze REGON z faktycznym stanem rzeczy.

Oświadczenie o rezygnacji z jednego z konkurencyjnych świadczeń, aby uzyskać inne świadczenie (m.in. pielęgnacyjne), musi być definitywne, nie zaś hipotetyczne lub uzależnione od warunku przyszłego. Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane dopiero po bezwarunkowej rezygnacji z dotychczasowego świadczenia.

W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wymaga uprzedniego definitywnego zrezygnowania z przysługującego specjalnego zasiłku opiekuńczego, co wyklucza jednoczesne przyznanie obu świadczeń za ten sam okres oraz konieczność całkowitego uchylenia decyzji przyznającej specjalny zasiłek opiekuńczy.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje osobom rezygnującym z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną niezależnie od ich wieku; decydująca jest ocena związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy niepodejmowaniem zatrudnienia a sprawowaną opieką.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, osoba może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne dopiero po wygaśnięciu prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub po skutecznej rezygnacji z tego zasiłku, a wyrównanie różnicy między świadczeniami nie jest możliwe.

Świadczenie pielęgnacyjne nie może zostać przyznane z mocą wsteczną, jeśli wniosek o nie został złożony po dacie, za którą żądane jest wyrównanie, chyba że decyzja poprzedzająca takie wstrzymanie świadczenia została skutecznie zaskarżona i wykazane zostały przesłanki do przywrócenia terminu na złożenie odwołania.

W przypadku braku sądowego orzeczenia o opiece naprzemiennej, świadczenie wychowawcze przysługuje rodzicowi, który pierwszy złoży wniosek, niezależnie od faktycznego podziału opieki nad dzieckiem pomiędzy rodzicami.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne może zostać przyznane dopiero po wygaśnięciu prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego.

Przy dokonywaniu oceny prawnej służby z perspektywy art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy bierze się pod uwagę przede wszystkim formację, w której pełniona była służba, a także zajmowane stanowisko czy stopień służbowy oraz przebieg służby. Określenie formacji/instytucji ma istotne znaczenie z uwagi na to, że zakres i przedmiot ich działalności może prima facie potwierdzać, że

Sąd jest uprawniony do odmowy zastosowania art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, gdy przepis ten, mimo że formalnie obowiązujący, prowadzi do skutków naruszających konstytucyjne zasady proporcjonalności, sprawiedliwości społecznej oraz równego traktowania, zwłaszcza gdy dotyczy funkcjonariuszy, którzy tylko przez krótki okres służyli na rzecz totalitarnego państwa, a po

W postępowaniu w sprawie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, to zobowiązany ma obowiązek wykazania przesłanek uzasadniających umorzenie tych należności, a organ administracyjny ma prawo, lecz nie obowiązek, do udzielenia stosownej ulgi, nawet jeśli występują przesłanki umorzenia.

W przypadku zbiegu prawa do emerytury z powszechnego systemu emerytalnego oraz świadczeń policyjnych dla funkcjonariuszy w służbie przed 2 stycznia 1999 r., obowiązuje zasada pobierania jednego świadczenia, chyba że emerytura policyjna została obliczona według zasad dla funkcjonariuszy przyjętych po 1 stycznia 1999 r.

Niedopuszczalne jest przyjęcie, że w sytuacji, gdy poszkodowany nie jest w stanie wykazać innej, dodatkowej przyczyny zdarzenia (wypadku komunikacyjnego), to wynika z tego, że wyłączną przyczyną jest przyczyna tkwiąca w organizmie pracownika.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jedynie osobom, na których zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ciąży obowiązek alimentacyjny. Synowa niepełnosprawnej osoby nie spełnia tego warunku i nie może otrzymać świadczenia pielęgnacyjnego.

Służba pełniona w jednostkach wymienionych w art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy jest z perspektywy prawnej uznawana za służbę na rzecz totalitarnego państwa, co skutkuje obniżeniem przysługujących emerytur i rent na podstawie art. 15c ust. 1 pkt 1 oraz art. 22a ust. 1 tej ustawy. Jednakże regulacje art. 15c ust. 3 i art. 22a ust. 3 są niezgodne z Konstytucją, gdyż prowadzą do