Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii uchwalony przez radę gminy na podstawie delegacji ustawowych ma charakter aktu wewnętrznego i nie stanowi aktu prawa miejscowego.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń rodzinnych wynikających z koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego różnych państw członkowskich UE, pierwszeństwo mają świadczenia przyznawane przez państwo zatrudnienia lub pracy na własny rachunek jednego z rodziców, nawet jeśli drugi rodzic wraz z dzieckiem zamieszkują w innym państwie członkowskim.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wydanego na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu weryfikacji takiego rozstrzygnięcia.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznie nieważności rozstrzygnięcia indywidualnego wydanego na podstawie tego aktu; konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniego trybu wzruszenia takiego rozstrzygnięcia zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Problemy kadrowe, których kierownik podmiotu leczniczego jest świadom z wyprzedzeniem, nie mogą być uznane za siłę wyższą w kontekście art. 34 ust. 8 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej, co obliguje do zachowania trybu określonego w art. 34 ust. 1 i 2 u.d.l., w tym uzyskania zgody wojewody na czasowe zaprzestanie działalności leczniczej.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie prowadzi automatycznie do stwierdzenia nieważności wydanych na jego podstawie decyzji administracyjnych, lecz wymaga przeprowadzenia odpowiedniego postępowania w celu oceny, czy decyzje te zostały wydane na podstawie wtedy obowiązującej podstawy prawnej oraz czy zasady stabilności obrotu prawnego i ochrony praw nabytych nie zostały naruszone.

Ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wymaga wnikliwej analizy i wyjaśnienia okoliczności podlegania ubezpieczeniu społecznemu oraz rzeczywistej możliwości podjęcia zatrudnienia przez wnioskującego. Sam fakt złożenia oświadczenia o rezygnacji z zatrudnienia lub pracy zarobkowej nie jest wystarczający.

Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego tylko w trybie art. 16 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych, a w przypadku zbiegu tych świadczeń należy się zwrot nienależnie pobranych kwot zgodnie z art. 16 ust. 7 i ust. 8, co wyłącza zastosowanie art. 30 ust. 1 i ust. 2 tejże ustawy.

Osoba pobierająca rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, aby otrzymać świadczenie pielęgnacyjne w związku z opieką nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, musi zawiesić pobieranie renty. Przepisy wyłączające możliwość jednoczesnego pobierania renty i świadczenia pielęgnacyjnego są zgodne z Konstytucją RP i odpowiadają zasadzie równości obywateli wobec prawa.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, uprawnionemu przysługuje wyłącznie jedno z tych świadczeń, co wyklucza możliwość równoczesnego przyznania obu świadczeń za ten sam okres.

Nie można automatycznie przyjąć, że brak orzeczenia o całkowitej niezdolności do pracy we wcześniejszym okresie oznacza, iż nie zaistniały obiektywne przeszkody w podjęciu przez ubezpieczonego aktywności zawodowej.

Rezygnacja z zatrudnienia lub niepodejmowanie pracy przez opiekuna osoby niepełnosprawnej, wynikająca z konieczności stałej i długotrwałej opieki, uprawnia do świadczenia pielęgnacyjnego, nawet jeśli niepełnosprawny nie jest całkowicie niesamodzielny.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego przysługuje od momentu ustania pobierania konkurencyjnych świadczeń, a w przypadku świadczenia przyznawanego warunkowo na czas określony, również prawo do nowego świadczenia określa się na podstawie ważności orzeczenia o niepełnosprawności.

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego innym osobom niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki jest legitymowanie się przez rodziców osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; fakt sprawowania przez osobę spokrewnioną w pierwszym stopniu opieki nad innym członkiem rodziny nie znosi konieczności spełnienia tego warunku.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jedynie osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny wobec osoby niepełnosprawnej. Fakt faktycznego sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną nie jest wystarczający do nabycia prawa do świadczenia, jeśli osoba opiekuna nie spełnia kryterium obowiązku alimentacyjnego.

W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego jest skuteczny dopiero od momentu wygaśnięcia decyzji przyznającej specjalny zasiłek opiekuńczy, a warunkowe oświadczenie o rezygnacji z zasiłku nie eliminuje zbiegu świadczeń.

W sytuacji, gdy jedno z rodzeństwa faktycznie sprawuje pełną opiekę nad niepełnosprawnym rodzicem i z tego tytułu zrezygnowało z pracy lub nie podejmuje zatrudnienia, nie można pozbawiać takiej osoby prawa do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego z powodu istnienia innego rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji osoby niepełnosprawnej.

Istnienie rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji względem niepełnosprawnej matki nie stanowi negatywnej przesłanki przyznania świadczenia pielęgnacyjnego dziecku, które faktycznie sprawuje stałą i całodobową opiekę nad rodzicem, uniemożliwiającą mu podjęcie zatrudnienia.

Osoba, która nienależnie pobrała świadczenie pielęgnacyjne, będąc prawidłowo pouczona o warunkach utraty prawa do tego świadczenia, zobowiązana jest do jego zwrotu wraz z odsetkami, niezależnie od trudnej sytuacji rodzinnej i materialnej.

Zgłoszenie SENT zawierające numer referencyjny oraz wezwanie do kontroli jest wiążące i skuteczne, jeżeli zgłoszenia dokonuje osoba uprawniona. Przewoźnik jest odpowiedzialny za zapewnienie, by osoba dokonująca zgłoszenia była upoważniona do odbioru numeru referencyjnego i wezwania do kontroli. Nałożenie kary za nieprzedstawienie transportu oraz za nieprzesyłanie danych geolokalizacyjnych może być

Rada gminy ma prawo wprowadzać ograniczenia w godzinach nocnej sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, nawet jeżeli ograniczenia te dotyczą tylko wybranych jednostek pomocniczych gminy, pod warunkiem że działanie Rady jest uzasadnione w sposób zgodny z prawem oraz celami ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Decyzja w przedmiocie przyznania świadczenia w drodze wyjątku powinna uwzględniać wszystkie szczególne okoliczności, które mogłyby ograniczać lub uniemożliwiać spełnienie warunków do uzyskania świadczenia na zasadach ogólnych. Organ administracyjny jest zobowiązany do wnikliwego i wszechstronnego rozważania wszystkich okoliczności faktycznych, dotyczących zarówno wnioskodawcy, jak i osoby, po której

Pobieranie renty socjalnej wyklucza możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, jednakże wstrzymanie wypłaty renty socjalnej może wyeliminować tę przeszkodę, umożliwiając nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych w zw. z art. 10 ustawy o rencie socjalnej oraz art. 134 ust. 1 pkt 1 u.e.r.f.u.s.).

Świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane tylko w przypadkach, gdy ubezpieczony, mimo wykazanej woli podejmowania pracy i opłacania składek, nie spełnia warunków z powodu obiektywnych, niezależnych i niezawinionych przez siebie 'szczególnych okoliczności', a trudna sytuacja materialna sama w sobie nie uprawnia do jego przyznania.