Praca przy obsłudze maszyn zwałujących w kopalniach odkrywkowych, w świetle nowelizacji definicji 'przodka', może być uznana za pracę górniczą zaliczaną w wymiarze półtorakrotnym, nawet jeśli w przeszłości tego rodzaju praca nie była kwalifikowana do takiego zaliczenia.

Analiza legalności służby na rzecz totalitarnego państwa wymaga uwzględnienia indywidualnych czynów funkcjonariusza, a nie tylko formalnej przynależności do wymienionych w przepisach formacji, a przepisy ustawy ograniczające wysokość świadczeń emerytalnych muszą pozostawać w zgodzie z Konstytucją RP.

Decyzja o umorzeniu należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne ma charakter uznaniowy i wymaga udokumentowania przez zobowiązanego szczególnych przesłanek uzasadniających to umorzenie, a trudna sytuacja materialna i zdrowotna zobowiązanego, niewykazująca cech losowości i wyjątkowości, nie jest wystarczająca do umorzenia należności.

Przesłanka całkowitej nieściągalności składek wymaga wykazania przez płatnika braku możliwości spłaty z racjonalnych przesłanek, a organ administracji nie może dowolnie uznawać zaistnienia sytuacji uprawniającej do umorzenia zobowiązań składkowych bez należytej oceny sytuacji majątkowej i prawnej dłużnika.

W kontekście pandemii COVID-19, organ administracji publicznej ma obowiązek stosowania się do przepisów dających możliwość przywrócenia terminów procesowych i materialnych, których niezachowanie skutkuje ujemnymi konsekwencjami dla strony, zapewniając jednocześnie wyczerpujące informowanie strony o wymaganiach proceduralnych, wpływających na jej prawa i obowiązki.

Stwierdzenie nieważności uchwały prawa miejscowego nie prowadzi automatycznie do nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jej podstawie, lecz wymaga samodzielnego wzruszenia takich decyzji w trybie nadzwyczajnym na podstawie p.p.s.a. (art. 147 § 2 p.p.s.a.).

Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z większościowym udziałem, nawet jeśli jego udział jest dominujący, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jako wspólnik spółki jednoosobowej na podstawie art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej, chyba że okoliczności faktyczne wskazują na pozorność takiego układu.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznie nieważności wydanych na jego podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, jeśli w dniu ich wydania akt ten był formalnie obowiązujący.

Przerwa w wykonywaniu działalności gospodarczej wynikająca z niezdolności do pracy nie może być traktowana na równi z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej z punktu widzenia ubezpieczeń społecznych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznego stwierdzenia nieważności podjętych na jego podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które w momencie wydania były zgodne z obowiązującym prawem.

Obniżenie emerytury policyjnej na podstawie formalnej przynależności do służb PRL wymaga indywidualnej oceny czynów i postawy osoby wobec kryteriów służby na rzecz totalitarnego państwa, a samo domniemane wyznaczenie nie może być podstawą do automatycznego obniżenia uprawnień emerytalnych, aby nie naruszać podstawowych zasad prawa unijnego i konstytucyjnego.

W przypadku powtarzających się świadczeń niepieniężnych wykonywanych przez wspólników spółki istotne jest, by organ interpretacyjny bazował na stanie faktycznym wynikającym z wniosku i nie przyjmował domniemań, a sama częstotliwość świadczeń nie może wskazywać na ich ciągły charakter. Świadczenia te muszą mieścić się w definicji powtarzalnych działań periodycznych.

Wspólnik jednoosobowej spółki z o.o. podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z samego tytułu posiadania tego statusu, niezależnie od prowadzenia działalności gospodarczej, a decyzje dotyczące tego obowiązku mogą być wydawane przez Prezesa NFZ, jeśli spełnione są ustawowe przesłanki.

Członek zarządu spółki odpowiada za zobowiązania z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne powstałe w trakcie postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, jeśli postępowanie to nie zostało wszczęte we właściwym czasie, a spółka nie miała realnych szans na zawarcie ani wykonanie układu.

Kwalifikacja służby jako pełnionej na rzecz totalitarnego państwa, według art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, wymaga analizy wszystkich okoliczności danej sprawy, w tym indywidualnych czynów, a nie tylko formalnej przynależności do służb, co zapewnia zgodność z zasadami konstytucyjnymi i sprawiedliwością społeczną.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznie nieważności podjętych na jego podstawie aktów administracyjnych; taki akt podlega wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym.

Zastosowanie uznania administracyjnego przy umorzeniu należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, nawet w obiektywnie trudnej sytuacji rodzinnej i finansowej, nie obliguje organu do przyznania ulgi, jeżeli brak jest podstaw do stwierdzenia całkowitej nieściągalności zobowiązań.

Sądy administracyjne posiadają kognicję do kontroli przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przy rozpatrywaniu spraw dotyczących umorzenia tych należności, ponieważ ocena przedawnienia jest kluczowa dla określenia przedmiotowości postępowania umorzeniowego.

Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej powinna być interpretowana w sposób, który zapewnia ubezpieczonemu realną ochronę, a w przypadku wątpliwości interpretacyjnych winni je ponosić twórcy postanowień umowy, jeśli niejasności nie można usunąć za pomocą wykładni.

Art. 30 ust. 2 u.o.p.u.a. wymaga, aby sytuacja dochodowa i rodzinna dłużnika alimentacyjnego wyróżniała się w sposób szczególny na tle innych dłużników, aby mogło być rozważone umorzenie należności z funduszu alimentacyjnego; trudna sytuacja finansowa jako cecha większości dłużników nie jest wystarczającą przesłanką do zastosowania tej instytucji.

Umowa o dzieło musi dotyczyć osiągnięcia indywidualnego i z góry określonego rezultatu. Powtarzalne czynności, które nie wyróżniają się indywidualnym charakterem, kwalifikowane są jako umowa o świadczenie usług i podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; właściwym trybem do wzruszenia takich rozstrzygnięć jest wznowienie postępowania.

Nieważność aktu prawa miejscowego stwierdzona przez sąd administracyjny nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowień administracyjnych, wydanych na jego podstawie. Wzruszenie tych decyzji powinno się odbywać w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Decyzja w przedmiocie umorzenia składek na ubezpieczenia społeczne ma charakter uznaniowy i może zostać podjęta przy braku całkowitej nieściągalności składek, jeżeli zobowiązany wykaże, że ze względu na stan majątkowy i sytuację zdrowotną nie jest w stanie opłacić składek bez narażenia na zbyt ciężkie skutki, a Dowodzenie przesłanek umorzenia należy do zobowiązanego.