Umowy dotyczące przeprowadzenia wykładów, których celem jest przekazanie wiedzy, a nie osiągnięcie określonego, samoistnego rezultatu, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług i podlegają one obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie przepisów dotyczących zlecenia.

Umowy cywilnoprawne dotyczące przeprowadzania zajęć, takie jak wykłady, nie mogą być kwalifikowane jako umowy o dzieło, gdy ich przedmiotem jest przekazanie wiedzy i nie powstaje w wyniku ich realizacji samoistny i autonomiczny rezultat, charakterystyczny dla dzieła w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Umowy dotyczące przeprowadzania wykładów i zajęć dydaktycznych, nawet gdy są bardzo zindywidualizowane i twórcze, nie spełniają warunków kwalifikujących je jako umowy o dzieło, a należy je uznać za umowy o świadczenie usług, co determinuje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie przepisów dotyczących zleceń.

Umowy o prowadzenie zajęć edukacyjnych, nawet jeśli wykłady są dostosowane do indywidualnych potrzeb i zawierają elementy twórcze, nie kwalifikują się jako umowy o dzieło, lecz jako umowy o świadczenie usług, gdyż ich celem jest przekazanie wiedzy, a nie stworzenie zindywidualizowanego utworu.

Umowy, których przedmiotem jest przeprowadzenie zajęć o charakterze edukacyjnym, przekazujące określoną wiedzę uczestnikom, powinny być kwalifikowane jako umowy o świadczenie usług, a nie jako umowy o dzieło, z uwagi na brak możliwości z góry określenia indywidualnego rezultatu.

Organ odwoławczy może uchylić decyzję organu I instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia, gdy zakres koniecznych ustaleń faktycznych wykracza poza możliwości postępowania uzupełniającego przeprowadzanego przez organ odwoławczy, co zapewnia należyte przestrzeganie zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.

Klauzule indeksacyjne, które nie spełniają wymogu transparentności i pozwalają bankowi jednostronnie kształtować wysokość świadczeń stron, są abuzywne i skutkują nieważnością umowy. Z tych klauzul wynikają roszczenia konsumenta o zwrot świadczeń, a prawo zatrzymania nie znajdzie zastosowania do świadczeń pieniężnych.

W przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny uznał przepis prawa za niezgodny z Konstytucją, sądy nie mogą stosować tego przepisu w indywidualnych sprawach, nawet jeśli formalnie nie został on uchylony przez ustawodawcę. Zachowanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego wymaga zrekonstruowania normy prawnej w sposób zgodny z Konstytucją i z wyrokiem Trybunału.

Ustalanie przesłanek braku niezbędnych środków utrzymania na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach wymaga dokładnej i wyczerpującej analizy materiału dowodowego oraz uwzględnienia wszystkich okoliczności faktycznych, w tym rozróżnienia dochodów rzeczywistych od zaliczek na koszty mediów, co jest istotne przy ocenie sytuacji materialnej osoby ubiegającej się o świadczenie w drodze

Służba pełniona w strukturach Zwiadu Wojsk Ochrony Pogranicza w latach 1944–1990, jako część aparatu bezpieczeństwa państwa totalitarnego, podlega domniemaniu wykonywania na rzecz totalitarnego państwa. Obniżenie świadczeń emerytalnych i rentowych w trybie art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy nie narusza Konstytucji RP ani zasad sprawiedliwości społecznej.

Prowadzenie obrotu hurtowego przez aptekę jest niezgodne z ustawowym zakresem prowadzenia aptek ogólnodostępnych, co może skutkować cofnięciem zezwolenia, jeśli działalność apteki narusza przyjęte reguły obrotu detalicznego produktów leczniczych, w tym zakaz tzw. odwróconego łańcucha dostaw.

Prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego przysługuje od miesiąca złożenia poprawnie wypełnionego wniosku, a nie daty pierwotnego, niekompletnego wniosku.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje tylko wówczas, gdy opieka nad osobą niepełnosprawną uniemożliwia zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej, a nie sam fakt sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, który nie wyklucza możliwości podjęcia jakiejkolwiek pracy.

Wypadek przy pracy rolniczej wymaga wykazania związku czasowego, miejscowego i funkcjonalnego z prowadzeniem działalności rolniczej; czynności rekreacyjne, nawet przy okazji wykonywania innych czynności, wykluczają uznanie zdarzenia za wypadek przy pracy rolniczej.

Przy ponownym ustaleniu wysokości emerytury i renty policyjnej na podstawie ustawy nowelizującej z 2016 r. ocena spełnienia przesłanek „służby na rzecz totalitarnego państwa” nie może opierać się wyłącznie na kryterium formalnej przynależności do służb, lecz wymaga analizy indywidualnej aktywności oraz jej wpływu na naruszenie podstawowych praw i wolności człowieka.

Odmowa zastosowania przepisu niekonstytucyjnego wobec funkcjonariusza, którego służba po 1990 r. wypracowała emeryturę ponad przeciętny wskaźnik, jest dopuszczalna i zgodna z zasadami konstytucyjnymi.

Obniżenie policyjnej renty rodzinnej na podstawie art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy wymaga indywidualnej oceny charakteru służby funkcjonariusza i jego rzeczywistego wpływu na realizację zadań totalitarnego państwa. Nie wystarcza samo formalne przypisanie do jednostki wymienionej w art. 13b tej ustawy. Mechanizm obniżania świadczeń nie może naruszać konstytucyjnych zasad ochrony

Pojęcie „służby na rzecz totalitarnego państwa” nie może być oceniane wyłącznie na podstawie formalnej przynależności do wymienionych w ustawie jednostek SB. Konieczne jest uwzględnienie realnych działań funkcjonariusza, ich charakteru oraz skali ingerencji w prawa i wolności obywatelskie. Należy więc dokładnie zbadać, czy odwołujący się rzeczywiście uczestniczył w represyjnych działaniach, czy też

Bezczynność organu administracji, polegająca na niewydaniu decyzji w terminie ustawowym przy zaistnieniu okoliczności wymagających działania, wskazuje na rażące naruszenie prawa, co uzasadnia zobowiązanie organu do załatwienia sprawy oraz przyznanie stronie odpowiedniej sumy pieniężnej jako formy zadośćuczynienia.

Organ administracji publicznej, w ramach postępowania dotyczącego świadczeń koordynowanych przepisami unijnymi, ma obowiązek współpracy z właściwymi zagranicznymi instytucjami i nie może pozostawić wniosku bez rozpoznania z powodu niewykonania określonych czynności przez stronę, której wniosek dotyczy, jeśli nie zostały spełnione procedury wynikające z zasady koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego

Umowa, której przedmiotem jest wykonywanie określonych czynności (np. przygotowanie układu choreograficznego) i która nie prowadzi do osiągnięcia samoistnego, weryfikowalnego rezultatu, powinna być kwalifikowana jako umowa o świadczenie usług, nie zaś umowa o dzieło, i z tego tytułu podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Posiadanie statusu wspólnika spółki jawnej jest wystarczające do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, niezależnie od faktycznego prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie. Takie decyzje podlegają wzruszeniu w trybie administracyjnym, ale nie nieważności.

Umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, w odróżnieniu od umów o dzieło, wymagają starannego działania, a nie uzgodnienia konkretnego, jednorazowego, samoistnego i weryfikowalnego rezultatu. W przypadku umów, których celem jest wykonywanie zadań wymagających określonej staranności i osobistych umiejętności, nawet jeśli obejmują one elementy twórcze, należy stosować