Podstawowym obowiązkiem pracodawcy jest wypłata wynagrodzenia za pracę, w tym dodatkowych składników, do których pracownik nabył prawo. Nie wypłacając bez usprawiedliwionej przyczyny nawet części wynagrodzenia lub bezpodstawnie je obniżając pracodawca narusza w ciężki sposób swoje podstawowe obowiązki. Takie postępowanie pracodawcy jest zagrożone karą grzywny w wysokości od 1 tys. zł do 30 tys. zł.

Prace sezonowe nie są zdefiniowane ani wyodrębnione w polskim prawie pracy. Zaliczamy do nich wszelkie prace, na które zapotrzebowanie występuje wyłącznie przez pewien okres. Zwykle kojarzymy je z rolnictwem, ogrodnictwem, sadownictwem czy gastronomią. O wyborze podstawy zatrudnienia sezonowego decyduje rodzaj pracy do wykonania oraz okres, przez który ma być ona świadczona. Z reguły pracodawcy działający

Nie każdy rodzaj działalności gospodarczej może być prowadzony przez cały rok. Specyfika niektórych rodzajów działalności gospodarczej powoduje, że mogą być one prowadzone tylko przez część roku, tj. w sezonie. Prowadzenie działalności sezonowej budzi wiele wątpliwości. Najczęstsze z nich zostaną wskazane i wyjaśnione w tym artykule.

Wiele spółek ma trudności z wypłatą dywidendy należnej wspólnikom, np. ze względu na problemy z płynnością finansową. W takim przypadku często stosowanym rozwiązaniem jest wzięcie kredytu na wypłatę dywidendy. Spółki decydują się także na jej wypłacanie wspólnikom w ratach. Skutki podatkowe tych praktyk są niestety przedmiotem sporów między podatnikami a organami podatkowymi. Na początku kwietnia tego

Jaka kara grozi za zatwierdzenie rocznego sprawozdania finansowego po 30 czerwca 2012 r.?

Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym.

Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy. Do takich wydatków należy zaliczyć m.in. opłaty

Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu przedmiotowej sprzedaży, jeśli zbycie złota będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił jego zakup

Przytoczenie podstaw kasacyjnych, rozumiane jako wskazanie przepisów, które - zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną - zostały naruszone przez wojewódzki sąd administracyjny, nakłada na Naczelny Sąd Administracyjny, stosownie do art. 174 pkt 1 i 2 oraz art. 183 § 1 p.p.s.a., obowiązek odniesienia się do wszystkich zarzutów przytoczonych w podstawach kasacyjnych.

Przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe są w systemie polskiego prawa podatkowego wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (równości i powszechności opodatkowania). Zwolnienia i ulgi muszą więc być stosowane ściśle według zasad w przepisach tych przewidzianych. Wykładnia rozszerzająca, poszerzająca zakres stosowania ulg, jest tu niedopuszczalna.

Przychód ze zbycia praw majątkowych ze świadectw pochodzenia do dnia 31 grudnia 2009 r. jest przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. jako przychód ze zbycia pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi.

Tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a tej ustawy. Natomiast dochód uzyskiwany z innego źródła niż działalność gospodarcza określona w zezwoleniu wyklucza zastosowanie powyższego zwolnienia. Potwierdzeniem powyższego jest wprowadzenie przez ustawodawcę zastrzeżenia w art

Przychód ze zbycia praw majątkowych ze świadectw pochodzenia do dnia 31 grudnia 2009 r. jest przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. jako przychód ze zbycia pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi.