Funkcjonariuszem publicznym w rozumieniu art. 115 § 11 pkt 4 k.k. jest pracownik samorządu terytorialnego w ujęciu określonym w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych, Dz. U. Nr 223, poz. 1458 (poprzednio ustawa z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych, Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm.), o ile nie pełni wyłącznie funkcji usługowych.

Skoro w ostatecznej decyzji dotyczącej utraty statusu zakładu pracy chronionej stwierdzono niespełnienie przez stronę warunków z art. 28 u.r.z.s., którym to ustaleniem organy podatkowe były w przedmiotowej sprawie związane, za niezasadny należy też uznać zarzut naruszenia art. 14a ust. 2 u.p.t.u.

Do odwołanego naczelnika urzędu skarbowego, który przed powołaniem na tę funkcję był urzędnikiem państwowym mianowanym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953 ze zm.) stosuje się art. 111 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 170, poz. 1218 ze zm.).

Naczelny Sąd Administracyjny na mocy art. 183 § 1 P.p.s.a., związany jest granicami skargi kasacyjnej, a więc nie jest uprawniony do domyślania się intencji strony, czy też dokonywania wykładni podstaw kasacyjnych.

1. Oceny istnienia przyczyny usprawiedliwiającej uchybienie terminowi z art. 264 § 2 k.p. i momentu jej ustania (art. 265 § 2 k.p.) w przypadku, gdy pracownik był dotknięty zaburzeniami psychicznymi, które powodowały, że nie był w stanie kierować swym postępowaniem, należy dokonywać w odniesieniu do stanu wiedzy opiekuna prawnego ustanowionego po ubezwłasnowolnieniu pracownika. 2. Istnienie podstaw

Pracodawca, który nie ma pisemnej zgody pracownika na wykonywanie dodatkowych obowiązków bez podwyżki, może zostać zmuszony przez sąd do wypłaty dodatkowego wynagrodzenia.

Płatnik składek na ubezpieczenie społeczne osób niepełnosprawnych mógł do dnia 30 czerwca 2008 r. sprostować w korygujących deklaracjach rozliczeniowych za okres od 2004 do 2007 r. omyłki danych ujętych w art. 25 ust. 2 i 8 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji

Wniesienie udziałów do spółki z o.o. przez wspólników w postaci udziałów we współwłasności przedsiębiorstwa zlikwidowanej spółdzielni nie stanowi przejścia zakładu pracy w rozumieniu art. 231 k.p.

1. Czas wolny od pracy udzielony na pisemny wniosek pracownika w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych (art. 1512 § 1 k.p.) nie jest zwolnieniem od pracy ani czasem niewykonywania pracy, za który przepisy przewidują zachowanie prawa do wynagrodzenia na zasadach obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z

Za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy nauczyciel akademicki zachowuje prawo do wynagrodzenia, nie ma natomiast prawa do zasiłków z ubezpieczenia społecznego (art. 154 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. -Prawo o szkolnictwie wyższym, Dz.U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.).

1. Do stosunku pracy mianowanego nauczyciela akademickiego z mocy art. 5 k.p. oraz art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) mają zastosowanie art. 45 i 47 k.p. 2. Osiągnięcie przez mianowanego nauczyciela akademickiego (adiunkta) wieku emerytalnego nie stanowi innej ważnej przyczyny rozwiązania stosunku pracy w rozumieniu art. 125

Wypowiedzenie umowy o pracę z powodu odwołania pracownika z funkcji członka zarządu spółki handlowej następuje z przyczyn niedotyczących pracownika w rozumieniu art. 8 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844 ze zm.), chyba że pracodawca udowodni, iż przyczyną

Prawomocny wyrok skazujący za przestępstwo z art. 220 k.k. wiąże sąd w postępowaniu cywilnym (art. 11 k.p.c.), co do tego, że pokrzywdzony był pracownikiem w rozumieniu art. 2 i 22 k.p.

1. Przepis art. 44a ust. 7a ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (jednolity tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.) nie wyklucza stosowania art. 33 k.p. Z przepisów tych wynika niemożność wypowiedzenia umowy terminowej zawartej z ordynatorem, jeśli nie wprowadzono do niej postanowienia przewidującego takie wypowiedzenie oraz konieczność złożenia wniosku o rozwiązanie