Przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę wymaga zachowania tożsamości tej jednostki, co oznacza kontynuację lub ponowne podjęcie jej działalności przez nowego pracodawcę.

1. W państwie prawnym interpretator musi zawsze w pierwszym rzędzie brać pod uwagę językowe znaczenie tekstu prawnego. Jeżeli językowe znaczenie tekstu jest jasne, wówczas - zgodnie z zasadą clara non sunt interpretanda - nie ma potrzeby sięgania po inne, pozajęzykowe metody wykładni. W takim wypadku wykładnia pozajęzykowa może jedynie dodatkowo potwierdzać, a więc wzmacniać, wyniki wykładni językowej

W przypadku umowy o pracę istnieją ograniczenia wynikające z natury stosunku prawnego oraz ustawy, co oznacza, że umowa o pracę nie może być zawarta w sposób sprzeczny z przepisami prawa oraz zasadami współżycia społecznego.

Prawo do nagrody jubileuszowej pracowników samorządowych mimo nieosiągnięcia wymaganego stażu pracy nie jest uzależnione od istnienia związku przyczynowego między rozwiązaniem stosunku pracy a przejściem na emeryturę.

Artykuł 39 Kodeksu pracy nie jest bezwzględny i nie dotyczy wszystkich pracowników w wieku przedemerytalnym pozostających w stosunku pracy, ale jest uzależniony od spełnienia jednocześnie kryteriów wieku i okresu zatrudnienia umożliwiającego nabycie prawa do emerytury. Warunkiem objęcia pracownika ochroną przewidzianą w art. 39 k.p. jest zatem swoista ekspektatywa prawa do emerytury, która ma zostać

1. Zapewnienie pracownikowi - kierowcy samochodu ciężarowego, odpoczynku nocnego w kabinie samochodu ciężarowego podczas wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym, nie stanowi zapewnienia przez pracodawcę bezpłatnego noclegu w rozumieniu przepisów prawa. 2. Pracodawca jest zobowiązany do zwrotu kosztów podróży służbowej kierowcy, w tym noclegów, nawet jeśli zapewnia miejsce do spania w kabinie

Decyzje o nadużyciu prawa muszą być poparte szczegółową analizą, uwzględniającą konkretny kontekst społeczny oraz wartości chronione prawem. Niecelowość przywrócenia skarżącej do pracy nie miała zastosowania w tej sprawie, podkreślając znaczenie bezstronności i zasady praworządności w procesie sądowym.

1. W skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia przepisów postępowania są uzasadnione tylko w przypadku, kiedy mogą wykazać, że wadliwość procedowania prowadziła do błędnego zastosowania prawa materialnego. Zarzuty te nie mogą być celem samym w sobie, powinny służyć wykazaniu naruszenia prawa materialnego, które stanowi podstawę orzeczenia. 2. Sąd Najwyższy jest uprawniony do oceny jedynie tych zarzutów

1. Skrócenie okresu wypowiedzenia stosunku pracy nauczyciela, zgodnie z art. 20 ust. 3 i ust. 5 Karty Nauczyciela, nie musi być wyraźnie wyartykułowane w piśmie rozwiązującym stosunek pracy. Ważny jest zamiar pracodawcy, który powinien być interpretowany zgodnie z okolicznościami i zasadami współżycia społecznego. Jeżeli jedyną wadliwością wypowiedzenia jest skrócenie okresu wypowiedzenia, stosunek

Do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy dotyczącej praw do rekompensaty finansowej dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wymagane jest szczegółowe rozpatrzenie zgromadzonych dowodów i dokonanie precyzyjnych ustaleń co do warunków pracy. Brak takich ustaleń narusza prawo do rzetelnego procesu.

Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę, zgodnie z art. 231 k.p., skutkuje automatycznym wstąpieniem nowego pracodawcy w prawa i obowiązki poprzednika, niezależnie od statusu budżetowego jednostki. W takim przypadku, zasady określone w ustawie o finansach publicznych odnoszące się do likwidacji jednostki budżetowej nie znajdują zastosowania. Odpowiedzialność nowego pracodawcy obejmuje również

1. Wniesienie przez pracownika roszczenia o przywrócenie do pracy w terminie nie przerywa biegu przedawnienia dla roszczeń odszkodowawczych, wynikających z nielegalnego wypowiedzenia umowy o pracę. 2. W postępowaniu sądowym zainicjowanym przez pracownika w terminie określonym w art. 264 Kodeksu pracy, pracownik w trakcie toczącego się postępowania może w każdym czasie zmienić żądanie przywrócenia do

W kontekście wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy, uznaje się je za zasadne tylko w przypadku, gdy istnieje rzeczywista i uzasadniona przyczyna, tak jak wskazuje art. 42 § 1 i 2 Kodeksu pracy, w związku z art. 45 § 1 k.p. Przy czym, pozorna likwidacja stanowiska pracy, która nie różni się w istotnych elementach od nowo utworzonego, nie stanowi uzasadnionej przyczyny dla wypowiedzenia zmieniającego

1. Organy rentowe mają prawo do kwestionowania tytułu ubezpieczenia społecznego, podstawy wymiaru składek oraz badania, czy zawarcie umowy nie miało na celu obejścia prawa. 2. Czynności prawne, które mogą być uznane za nieważne w zakresie prawa ubezpieczeń społecznych, nie mogą jednocześnie być uznane za nieważne z powodu pozorności i obejścia prawa.

1. Posiadanie orzeczenia lekarskiego, stwierdzającego brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy i do kierowania pojazdami, to obowiązek prawny, wynikający z przepisów prawa transportowego, niezależny od obowiązków wynikających z innych przepisów. Orzeczenia te nie mogą być zastąpione innymi dokumentami, a ich brak może skutkować uznaniem zwykłych czynności wykonywanych

1. Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 Kodeksu cywilnego, bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. 2. W przypadku wytoczenia powództwa, przerwanie biegu

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw, obliczenie podwyżki wynagrodzenia należnego wykonawcy jest warunkiem koniecznym do skorzystania z prawa do jednostronnego rozwiązania umowy na podstawie art. 9 ust. 1 tej ustawy, przy czym odmowa jednej ze stron zastosowania się do tego sposobu obliczenia uprawnia drugą

Zawarcie ugody sądowej, która pozbawia pracownika prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, może być uznane za niedopuszczalne, jeśli narusza słuszny interes pracownika, zgodnie z art. 469 Kodeksu postępowania cywilnego oraz uwzględniając status prawa do corocznego urlopu jako podstawy prawa socjalnego Unii Europejskiej.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych, ocena, czy określone schorzenie pracownika może być uznane za chorobę zawodową, wymaga dokładnego analizowania całokształtu okresu narażenia zawodowego oraz spójnej oceny medycznej przez uprawnione jednostki orzecznicze.