Po rozwiązaniu umowy o pracę na czas określony za wypowiedzeniem (poza sytuacją określoną w art. 50 § 5 k.p.) nie przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy i dlatego, gdy pracownik ogranicza powództwo tylko do tego roszczenia, to niemożliwe jest zastosowanie przez sąd pracy art. 4771 k.p.c. i zasądzenie odszkodowania na podstawie art. 50 § 3 k.p.

W razie zgłoszenia przez pracownika roszczenia obejmującego wyłącznie żądanie uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy (art. 45 § 1 k.p.) możliwość uwzględnienia przez sąd pracy z urzędu (bez wniosku powoda) innego roszczenia - w postaci odszkodowania - przewidziana jest w art. 4771 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli pracownik dokonał wyboru jednego z przysługujących mu alternatywnie

1. Fakt, że wskutek przyznania wstecznie renty, nienależnym staje się uprzednio pobrany przez bezrobotnego zasiłek dla bezrobotnych, nie oznacza, że zniweczony został ukształtowany wcześniej stosunek prawny kreujący status bezrobotnego. 2. Korzystny dla skarżącego wyrok sądowy w sprawie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i w konsekwencji wydanie decyzji przyznającej rentę na czas określony

Odszkodowanie za bezpodstawne rozwiązanie umowy o pracę

1. Przepis art. 26 k.p. nie uzależnia powstania stosunku pracy od jej faktycznego rozpoczęcia przez pracownika. 2. Możliwość wypowiedzenia umowy o pracę nie jest uzależniona od nawiązania się między stronami stosunku pracy (rozpoczęcia się okresu zatrudnienia). Okresem wypowiedzenia dokonanego przed nawiązaniem się stosunku pracy jest okres przewidziany w art. 36 § 1 pkt 1 k.p., chyba że pracownik

Niedopuszczalne jest zawarcie wieloletniej umowy o pracę na czas określony z klauzulą wcześniejszego jej rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem, chyba że co innego wynika z przepisów prawa pracy albo z charakteru umowy dotyczącej wykonywania zadań oznaczonych w czasie albo, gdy z innych przyczyn nie narusza to usprawiedliwionego i zgodnego interesu obu stron stosunku pracy. Jeżeli zawarcie umowy

Pracownik wykonujący swoje obowiązki pracownicze i równocześnie podejmujący czynności w imieniu i na rzecz pracodawcy jako osoba zarządzająca (art. 31 § 1 k.p.), który przyznaje sobie a następnie pobiera nienależne świadczenie ze stosunku pracy, ponosi odpowiedzialność na podstawie przepisów działu V Kodeksu pracy, a nie na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu.

Nawet skuteczne wypowiedzenie umowy pracownicy, która nie jest w ciąży, nie może spowodować rozwiązania umowy o pracę, jeżeli pracownica zajdzie w ciążę w okresie wypowiedzenia.

Postanowienia o odwołaniu członka zarządu i rozwiązaniu z nim stosunku pracy za wypowiedzeniem powinny zostać zawarte w jednej uchwale rady nadzorczej. Rada nadzorcza spółki akcyjnej nie ma kompetencji pracodawcy wobec byłego członka zarządu spółki. Rozwiązania umowy o pracę z nadal zatrudnionym byłym członkiem zarządu może dokonać tylko zarząd.

Wyznaczenie pracownikowi przez pracodawcę (osobę, za którą pracodawca odpowiada) szczególnie uciążliwych obowiązków ze względu na przymioty osobiste, niezwiązane z wykonywaną pracą, jest naruszeniem zasady niedyskryminacji określonej w art. 18 3a § 2 k.p.