Inspektor pracy może wydać nakaz zapłaty wynagrodzenia lub innego świadczenia tylko wtedy, gdy świadczenia te są bezsporne i wymagalne w czasie kontroli. W przypadku sporów dotyczących wysokości lub zasadności świadczeń, właściwym organem do ich rozstrzygania jest sąd pracy.

W przypadkach, gdy osoby przebywające w domach pomocy społecznej wymagają całodobowej opieki, nie mogąc samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, którym nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, to ich sytuacja osobista może wymagać podjęcia działań zabezpieczających także w zakresie przekazywania świadczeń z tytułu umowy o pracę, co może być realizowane w różnych formach

W przypadku umów o pracę zawierających klauzulę o zwrocie kosztów szkolenia przez pracownika, kwota do zwrotu powinna być odwrotnie proporcjonalna do okresu zatrudnienia po ukończeniu szkolenia. W sytuacji, gdy pracownik nie ukończy szkolenia lub przerwie je bez uzasadnionych przyczyn, powinien on zwrócić całość kosztów szkolenia. Interpretacja taka jest zgodna z zasadą, że im dłużej pracownik odpracowuje

Koszty szkolenia pracownika poniesione przez pracodawcę powinny być odwrotnie proporcjonalne do okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. W przypadku przerwania szkolenia przez pracownika lub niepodjęcia go bez uzasadnionych przyczyn, pracownik powinien zwrócić całość kosztów. Interpretacja momentu zakończenia szkolenia ma kluczowe znaczenie dla ustalenia okresu zatrudnienia

1. Określona w art. 41 ust. 4 ustawy o emeryturach pomostowych kompetencja pracodawcy sprowadza się do ustalenia jasnego, czytelnego wykazu stanowisk pracy w ramach zindywidualizowanego zakładu pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Każdy zakład pracy i wyodrębnione w ramach jego organizacji stanowiska pracy charakteryzują się specyfiką odnoszoną

Zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg terminu przedawnienia na podstawie art. 295 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego, jedynie wtedy, gdy zawiera precyzyjne określenie roszczenia, zarówno co do jego przedmiotu, jak i wysokości, zgodnie z aktualnie obowiązującym brzmieniem art. 185 § 11 k.p.c.

Podstawę rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem stanowi jego niezdolność do wykonywania dotychczasowej pracy na danym stanowisku, a nie samo orzeczenie lekarskie o istnieniu takiej niezdolności, które jest jedynie dowodem podlegającym ocenie sądu pracy.

Osoba posiadająca status bezrobotnej, jako należąca do kategorii ubezpieczonych w rozumieniu przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, nie należy do kategorii innych niż ubezpieczeni osób zdefiniowanych w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy i w związku z tym nie może uzyskać decyzji potwierdzającej prawo takiej osoby do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie

Zmiana warunków umowy o pracę, w tym wysokości wynagrodzenia, może być dokonana nie tylko poprzez wypowiedzenie zmieniające, ale także przez porozumienie stron, które może być zawarte zarówno na piśmie, jak i ustnie lub przez czynności konkludentne, a forma pisemna ma znaczenie głównie w kontekście dowodowym.

W przypadku rozpoznawania chorób zawodowych, kluczowe jest stwierdzenie istnienia warunków narażających na ich powstanie, a nie udowodnienie bezpośredniego związku przyczynowego między warunkami pracy a chorobą. Przekroczenie dopuszczalnych norm ekspozycji na szkodliwe czynniki w środowisku pracy nie jest niezbędnym warunkiem do uznania choroby za zawodową. Decyzja o uznaniu choroby za zawodową nie

1. Dbałość o dobro pracownika ma przejawiać się nie tylko należytym wykonywaniem przez zatrudniającego swoich obowiązków, ale również przedsiębraniu starań wykraczających poza nie, tak aby pracownik w danej sytuacji nie poniósł szkody. 2. Jednorazowe odszkodowanie należne ubezpieczonemu z ustawy wypadkowej nie podlega prostemu odliczeniu od zadośćuczynienia pieniężnego przysługującego poszkodowanemu

Zmiana wysokości wynagrodzenia na niekorzyść pracownika, wynikająca z obowiązujących pracodawcę (będącego państwową jednostką budżetową) przepisów prawa, nie wyklucza prawa pracownika do odprawy pieniężnej z art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników; przyczyna rozwiązania przez pracownika umowy o pracę w trybie art

W świetle art. 921 § 1 Kodeksu pracy, pracownik nabywa prawo do odprawy emerytalnej w momencie, gdy jego stosunek pracy ustaje w związku z przejściem na emeryturę, przy czym zmiana statusu pracownika na emeryta następuje wyłącznie przez ustanie stosunku pracy. Nie jest możliwe jednoczesne pobieranie odprawy emerytalnej oraz odprawy związanej z wygaśnięciem stosunku pracy na podstawie art. 170 ust.

Regulacje w sprawie wygaśnięcia stosunku pracy na tle ustaw dotyczących reform w administracji nie są wyłączone z kontroli w zakresie identyfikowania przyczyn niezaproponowania pracownikom dalszego zatrudnienia. Pracownik może kwestionować zasadność wygaśnięcia stosunku pracy i dochodzić roszczeń z powołaniem na naruszenie przepisów o rozwiązywaniu stosunku pracy, które notabene stanowią konstrukcję

1. Art. 45 § 1 Kodeksu pracy umożliwia uznania wypowiedzenia umowy o pracę za nieskuteczne w przypadku, gdy pracodawca nie wskazał odpowiedniej przyczyny lub przyczyna nie uzasadnia wypowiedzenia, niezależnie od naruszenia art. 30 § 4 k.p. 2. Niedotrzymanie terminu opłaty za koncesję za alkohol, skutkujące wymierną szkodą po stronie pozwanego, nie jest błahym uchybieniem, ale uchybienie to obciąża

Stosownie do art. 150f ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, pracodawca lub przedsiębiorca są zobowiązani utrzymać w zatrudnieniu skierowanego bezrobotnego przez okres refundacji i przez dodatkowy okres 12 miesięcy po zakończeniu tej refundacji. Niewywiązanie się z tych warunków prowadzi do obowiązku zwrotu uzyskanej pomocy.

1. Zgodnie z art. 13 ust. 4 ustawy o pracownikach samorządowych, informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru na wolne stanowiska w urzędzie, stanowią informację publiczną w zakresie wymagań związanych ze stanowiskiem określonym w ogłoszeniu o naborze. Informacją publiczną jest fakt posiadania przez kandydata wymaganych kwalifikacji, natomiast pełna treść dokumentów przedłożonych przez kandydatów