Wykonywanie pracy w rozumieniu art. 22 k.p. nie oznacza wykonywania jakiejkolwiek pracy, lecz pracy o określonym modelu, który musi spełniać określone kryteria charakteryzujące stosunek pracy pracowniczej, a nie może opierać się na pozornych oświadczeniach woli czy wykonywaniu czynności mających jedynie na celu ukazanie na zewnątrz pozornego stosunku prawnego.

Wydatki pokrywane z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych powinny być bezpośrednio związane z poprawą sytuacji zawodowej konkretnego pracownika. Obowiązek wykazania bezpośredniego związku pomiędzy wydatkiem a poprawą sytuacji zawodowej pracownika spoczywa na wnioskodawcy.

1. Powołanie pracownika naukowego na funkcję dyrektora instytutu nie jest równoznaczne z nawiązaniem stosunku pracy na postawie powołania w rozumieniu art. 68 § 1 Kodeksu pracy i nie powoduje utraty statusu pracownika naukowego. 2. Podstawą do obliczenia ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy jest ostatnie wynagrodzenie pracownika, szczególnie w przypadku składników wynagrodzenia w stałej

Podjęcie pracy na stanowisku dyrektora instytucji kultury wymagającym powołania, bez formalnego powierzenia tego stanowiska aktem powołania, należy traktować jako dorozumiane zawarcie umowy o pracę, której przedmiotem jest pełnienie obowiązków na tym stanowisku.

Pobranie świadczenia nienależnego na podstawie art. 76 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy może być obarczone obowiązkiem zwrotu tylko w przypadku wykazania przez organ zawinionego działania beneficjenta, który działał w złej wierze, mając świadomość nienależności pobrania.

Pracodawca ma obowiązek umożliwić pracownikowi wykonywanie umówionej pracy, a pracownik ma obowiązek podjąć pracę. W przypadku niewykonania tego obowiązku przez pracownika, pracodawca ma prawo do rozwiązania stosunku pracy. Jednakże, faktyczne uwarunkowania, w których pozostaje pracownik domagający się dopuszczenia do pracy, nie mogą dezawuować intencji pracownika ani upoważniać do oceny, że domaganie

Pracodawca, dla którego dofinansowanie stanowi pomoc publiczną, powinien wnioskować o wypłatę dofinansowania za wszystkie miesiące, za które spełnia warunki do uzyskania dofinansowania. Dlatego ważne jest, by pracodawca niezwłocznie wystąpił z wnioskiem o dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego. Powyższe wynika wprost z postanowień art. 2a ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej

Pracodawca, dla którego dofinansowanie stanowi pomoc publiczną, powinien wnioskować o wypłatę dofinansowania za wszystkie miesiące, za które spełnia warunki do uzyskania dofinansowania. Dlatego ważne jest, by pracodawca niezwłocznie wystąpił z wnioskiem o dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego. Powyższe wynika wprost z postanowień art. 2a ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej

1. Organ zarządzający lub osoba wyznaczona w rozumieniu art. 31 k.p. mogą dokonywać czynności z zakresu prawa pracy przez pełnomocnika. Odnośnie do pełnomocnictwa zastosowanie znajdą, zgodnie z art. 300 k.p., przepisy kodeksu cywilnego dotyczące czynności prawnych. Udzielenie pełnomocnictwa następuje w drodze jednostronnej czynności prawnej dokonanej przez mocodawcę (art. 96 k.c.). Pełnomocnik składa

W myśl art. 492 § 4 i 5 kodeksu wyborczego, jeśli wójt podejmuje skuteczne działania zmierzające do zgodności z zakazem łączenia mandatu z wykonywaniem określonych funkcji lub działalności gospodarczej, a te działania prowadzą do osiągnięcia celu ustawowego, nawet jeśli wymagają więcej czasu niż formalnie przewidziany termin, nie powinno to skutkować wygaśnięciem mandatu.

W przypadku, gdy nie istnieje możliwość zatrudnienia pracownika na dotychczasowym stanowisku, możliwe jest powierzenie mu innej pracy na podstawie art. 42 § 4 k.p., czego pozwana nie uczyniła. Likwidacja stanowiska zajmowanego przez pracownika przed rozwiązaniem z nim umowy o pracę nie stanowi przeszkody w orzeczeniu przywrócenia do pracy na dotychczasowych warunkach. Pracodawca ma bowiem w takich

Statut jednostki samorządu terytorialnego, w tym powiatu, nie może nakładać obowiązku udziału w sesjach rady powiatu na pracowników starostwa powiatowego oraz kierowników powiatowych jednostek organizacyjnych, gdyż przekracza to ustawowe uprawnienia i materia statutowa w takim zakresie jest niezgodna z prawem materialnym. Natomiast dopuszczalne jest określenie w statucie organizacji wewnętrznej oraz

Jednostkowe uchybienie przez pracownika swoim obowiązkom, niedostrzeżone przez przełożonego, nie może stanowić podstawy do formułowania wobec niego zarzutu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych w zakresie nadzoru. Do ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych przypisywane jest zachowanie pracownika, które jest bezprawne, zawinione i narusza lub zagraża interesom

1. Istotny jest obiektywny wzorzec ofiary rozsądnej, co z zakresu mobbingu pozwala wyeliminować przypadki wynikające z nadmiernej wrażliwości pracownika bądź braku takiej wrażliwości. Badanie i ocena subiektywnych odczuć osoby, która uważa, że znęca się nad nią jej przełożony, nie może stanowić podstawy do ustalania odpowiedzialności za mobbing. Ocena, czy nastąpiło nękanie i zastraszanie pracownika

Zawarcie kolejnych umów o pracę w ramach prac interwencyjnych, w wypełnieniu kolejnych umów starosty z pracodawcą o zorganizowanie prac interwencyjnych dla osoby niepełnosprawnej, nie jest objęte ograniczeniem w zawieraniu umów o pracę na czas określony z art. 25(1) Kodeksu pracy.

Pracodawca z reguły nie może żądać zwrotu wypłaconego wynagrodzenia, które odpowiada kwocie zapłaconych przez niego składek za ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika, chyba że pracownik dążył do wyższego wynagrodzenia kosztem redukcji obciążeń publicznoprawnych.

Wykazanie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, które obejmuje bezprawność zachowania pracownika, naruszenie interesów pracodawcy oraz zawinienie w postaci winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa, nie wymaga proporcjonalnego ustalania przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę w relacji do wszystkich podanych w oświadczeniu woli pracodawcy zarzutów, jeżeli choć jedna z tych przyczyn

Brak zgody pracownicy, powracającej do pracy z urlopu macierzyńskiego, na podjęcie pracy, która to praca nie odpowiada jej kwalifikacjom, nie stanowi naruszenia obowiązków pracowniczych. W tej sytuacji zastosowanie wobec niej rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. nie jest zgodne z prawem.

1. Zasada ochrony pracy kobiet w ciąży obejmuje zakaz rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę w okresie ciąży, który rozpoczyna się z chwilą zajścia w ciążę i jest niezależny od świadomości pracownicy o swoim stanie. 2. W sytuacjach, gdy pracownica pod wpływem błędu dotyczącego stanu ciąży podejmuje decyzję o rozwiązaniu umowy o pracę, przysługuje jej możliwość uchylenia się od skutków tego oświadczenia