Przepis art. 23 Ordynacji podatkowej, który zawiera reguły określania podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, jest przepisem prawa procesowego, a nie materialnego. Przepis ten określa postępowanie organu podatkowego w enumeratywnie wymienionych w § 1 stanach faktycznych, nie nakłada natomiast na podatnika obowiązków ani nie przyznaje mu uprawnień, które należą do sfery materialnoprawnej. Powyższe

Ustalenie podstawy opodatkowania na podstawie art. 23 § 2 O.p. dopuszczalne jest jedynie wówczas, gdy przy pomocy dowodów uzupełniających możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania. Organ podatkowy może więc odstąpić od oszacowania podstawy opodatkowania, gdy w oparciu o dokumenty takie, jak faktury, paragony, ewidencje, deklaracje możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania

W aktualnym stanie prawnym po upływie terminu przedawnienia postępowanie podatkowe staje się bezprzedmiotowe. Nie powinno zatem być wszczynane postępowanie, wszczęte zaś powinno zostać umorzone.

Mimo iż w świetle art. 122 o.p. główny ciężar dowodzenia spoczywa na organach podatkowych, to obowiązek ten nie ma nieograniczonego charakteru i nie oznacza zwolnienia strony z powinności współdziałania w wyjaśnianiu okoliczności sprawy, w szczególności w sytuacji, gdy podatnik zmierza do uzyskania korzyści podatkowej w postaci odliczenia kosztów uzyskania przychodów, kwestionuje stanowisko organów

W sytuacji, gdy autor skargi kasacyjnej uważa, że organ podatkowy powinien uwzględnić przy ocenie występowania przesłanek z art. 116 Ordynacji podatkowej, również dowody zgromadzone w toku innych postępowań (np. postępowania upadłościowego) powinien sformułować zarzut naruszenia prawa procesowego odnoszący się do błędnego ustalenia stanu faktycznego sprawy.

Organ podatkowy zobowiązany jest wykazać jedynie fakt pełnienia obowiązków członka zarządu w czasie, gdy upłynął termin płatności zobowiązania podatkowego, które przerodziło się w dochodzoną zaległość podatkową oraz, że egzekucja z majątku Spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna. Natomiast ciężar wykazania którejkolwiek z okoliczności uwalniających od odpowiedzialności spoczywa na członku

Organ podatkowy zobowiązany jest wykazać jedynie fakt pełnienia obowiązków członka zarządu w czasie, gdy upłynął termin płatności zobowiązania podatkowego, które przerodziło się w dochodzoną zaległość podatkową oraz, że egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna. Natomiast ciężar wykazania którejkolwiek z okoliczności uwalniających od odpowiedzialności spoczywa na członku

Organ podatkowy zobowiązany jest wykazać jedynie fakt pełnienia obowiązków członka zarządu w czasie, gdy upłynął termin płatności zobowiązania podatkowego, które przerodziło się w dochodzoną zaległość podatkową oraz, że egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna. Natomiast ciężar wykazania którejkolwiek z okoliczności uwalniających od odpowiedzialności spoczywa na członku

Organ podatkowy zobowiązany jest wykazać jedynie fakt pełnienia obowiązków członka zarządu w czasie, gdy upłynął termin płatności zobowiązania podatkowego, które przerodziło się w dochodzoną zaległość podatkową oraz, że egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna. Natomiast ciężar wykazania którejkolwiek z okoliczności uwalniających od odpowiedzialności spoczywa na członku

Skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług w zakresie księgowości.

Czy Wnioskodawca zasadnie uznaje, że łączne występowanie ww. elementów przedsiębiorstwa przesądza o uznaniu tych elementów za zorganizowaną jego część (w myśl przepisu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a tym samym czy przychód (dochód) z tytułu objęcia przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce w zamian za wkład niepieniężny (aport) w postaci ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa

uzyskane przez Wnioskodawcę w 2012 roku wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji dyrektora w spółce mającej siedzibę na terytorium Cypru podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 16 umowy, tj. na Cyprze i w Polsce. Jednocześnie w Polsce należy uniknąć podwójnego opodatkowania, stosując określoną w art. 24 ust. 1 pkt a) umowy w zw. z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób

Czy zwolnienie ze spłaty naliczonych odsetek karnych tylko jednego współkredytobiorcy (Wnioskodawczyni) stanowi faktyczny Jej przychód i musi zapłacić podatek dochodowy, gdy spłatę owych odsetek karnych bank dochodzi od drugiego współkredytobiorcy solidarnego?

Czy przychód akcjonariusza z tytułu udziału w zysku SKA powinien zostać rozpoznany przez Wnioskodawcę w dniu jego wymagalności, a więc: - w dacie podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie SKA o podziale zysku, jeśli uchwała nie wskazuje dnia dywidendy, albo - w dniu dywidendy, jeśli uchwała walnego zgromadzenia wskazuje taki dzień, stosownie do brzmienia art. 8 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 i ust. 3 ustawy

Czy skoro Sp. k. przyjęta w ewidencji środków trwałych te same wartości początkowe jakie byty w ewidencji spółki z. o o., kosztem uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy, jako komandytariusza Sp. k. będą w całości proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Sp. k. - odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych należących do Sp. k. dokonywane od wartości tych składników

Stwierdzić należy, iż dywidenda z tytułu posiadania akcji w SKA z siedzibą w Polsce, będzie opodatkowana w Polsce według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej stanowić będzie dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, do którego znajdzie zastosowanie sposób opodatkowania stawką liniową lub progresywną.

Ustalenie podstawy opodatkowania na podstawie art. 23 § 2 O.p. dopuszczalne jest jedynie wówczas, gdy przy pomocy dowodów uzupełniających możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania. Organ podatkowy może więc odstąpić od oszacowania podstawy opodatkowania, gdy w oparciu o dokumenty takie, jak faktury, paragony, ewidencje, deklaracje możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania

Ustalenie podstawy opodatkowania na podstawie art. 23 § 2 O.p. dopuszczalne jest jedynie wówczas, gdy przy pomocy dowodów uzupełniających możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania. Organ podatkowy może więc odstąpić od oszacowania podstawy opodatkowania, gdy w oparciu o dokumenty takie, jak faktury, paragony, ewidencje, deklaracje możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania

Ustalenie podstawy opodatkowania na podstawie art. 23 § 2 O.p. dopuszczalne jest jedynie wówczas, gdy przy pomocy dowodów uzupełniających możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania. Organ podatkowy może więc odstąpić od oszacowania podstawy opodatkowania, gdy w oparciu o dokumenty takie, jak faktury, paragony, ewidencje, deklaracje możliwe jest ustalenie rzeczywistej podstawy opodatkowania

W sytuacji, gdy autor skargi kasacyjnej uważa, że organ podatkowy powinien uwzględnić przy ocenie występowania przesłanek z art. 116 Ordynacji podatkowej, również dowody zgromadzone w toku innych postępowań (np. postępowania upadłościowego) powinien sformułować zarzut naruszenia prawa procesowego odnoszący się do błędnego ustalenia stanu faktycznego sprawy.

Jeśli podatnik przez własne postępowanie doprowadził do sytuacji, że dane wynikające z prowadzonych przez niego ksiąg podatkowych (rejestrów) nie pozwalają na określenie rzeczywistej podstawy opodatkowania a chce doprowadzić do sytuacji, gdy przy pomocy dowodów uzupełniających, można określić rzeczywistą podstawę opodatkowania (art. 23 § 2 O.p.), musi wskazać organowi podatkowemu dowody, przy pomocy

wyłączenie z opodatkowania VAT przeniesienia oddziału stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych karę umowną wynikającą z nieodebrania drewna w kłodach w pełnej wylicytowanej wysokości i obciążeniu przez Nadleśnictwa w wysokości 5% wartości nieodebranego surowca?

Przedmiot Aportu nie będzie spełniał definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa