1. Stosowanie uregulowań rozporządzenia wykonawczego do przepisów ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802/, prowadzące do ograniczenia procesowych praw strony, wynikających wprost z unormowań ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, jest niedopuszczalne, jako sprzeczne z art. 92 Konstytucji RP. 2. Przepis ust. 2

Przepis art. 79 par. 2 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ma zastosowanie tylko w sytuacji, gdy wysokość zobowiązania podatkowego została wyliczona wyłącznie w drodze samoobliczenia podatku przez podatnika. Jeżeli zaś doszło do weryfikacji tego samoobliczenia przez organ podatkowy, to zobowiązanie podatkowe wynika z decyzji tego organu

Podatnik ma obowiązek sporządzić spis z natury na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dla postępowania podatkowego prowadzonego wobec nabywcy towarów i usług, bez znaczenia jest fakt, iż notariusz poświadczył przedłożone przez wystawcę, oświadczenie o wystawianiu faktur, a także poświadczył przedstawione przez niego kopii faktur wystawionych dla nabywcy. Jeśli postępowanie toczy się przed organami podatkowymi lub organami kontroli skarbowej, to postępowania tego nie można zastępować

Zgodnie z wykładnią językową, przychody "należne", to przychody "przysługujące komuś" i skoro podatnik w umowie sprzedaży udziałów jedynie zakreśla cenę ustalając jej maksymalną granicę, to zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, na organach podatkowych ciążył obowiązek ustalenia jakiej kwoty w roku podatkowym

Umieszczenie nadwyżki podatku w niewłaściwym polu deklaracji VAT-7 za listopad 2000 r. i powielenie tego błędu w deklaracji za grudzień tego roku było - z punktu widzenia porządku prawnego - oczywistą omyłką, o jakiej mowa w art. 274 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

1. Jeżeli spółka z ograniczoną odpowiedzialnością poniosła wydatki związane z dokonywaniem świadczeń na rzecz udziałowca niebędącego jego pracownikiem, to dopiero stwierdzenie, że świadczenia te miały charakter jednostronny, upoważnia do niezaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U

Korzystanie z cudzego mienia bez tytułu prawnego i bez zgody właściciela nie następuje w wykonaniu świadczenia właściciela, nie jest więc otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Utraty uprawnienia do obniżenia podatku należnego nie powoduje naruszenie przez podatnika określonego w art. 10 ust. 1 w związku z art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ terminu składania deklaracji podatkowej, gdyż żaden przepis ustawy nie przewiduje z tego powodu wyłączenia możliwości obniżenia podatku należnego

Przedmiotem skargi jest interpretacja Ministra Finansów wydana na podstawie art. 14 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, która stosownie do art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie podlega zaskarżeniu.

W sytuacji umorzenia postępowania będącego następstwem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego /art. 59 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ cała kwota wpłacona przez podatnika jest nienależnie wpłaconym podatkiem, tj. nadpłatą, której zwrot podlega oprocentowaniu od dnia jej powstania.

W przypadku gdy nadpłata jest wynikiem uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności wadliwej decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej, oprocentowanie przysługuje od dnia powstania nadpłaty do dnia jej zwrotu lub do dnia złożenia wniosku o jej zaliczenie na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych - art. 77 par. 2 pkt 1 w związku z art. 76 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia

1. Wydając decyzję o odmowie uchylenia decyzji ostatecznej pomimo stwierdzenia naruszeń przewidzianych w art. 240 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, organ podatkowy jest obowiązany nie tylko wskazać okoliczności, z powodu których wadliwa decyzja ostateczna nie może być uchylona, ale winien także określić, jakie naruszenie prawa przy jej wydaniu

Odsetki od pożyczek udzielonych spółce przez jej udziałowców muszą być zbliżone do odsetek bankowych i tylko takie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym.

Podatnik może skorzystać z odliczenia tylko w sytuacjach przewidzianych w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a w niej nie ma mowy o czynnościach pozostających poza obszarem zainteresowań ustawy. Art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 2 ustawy o VAT nie ustanawia prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku

Zmiany techniczne dokonywane po zakupie samochodu nie dają podstaw do obniżenia podatku należnego przy zakupie samochodu. Podstawą do obniżenia podatku są wyłącznie oryginały faktur lub faktur korygujących albo ich duplikaty, a nie dowód rejestracyjny pojazdu.

Termin zwrotu różnicy podatku /art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ może być przedłużony jedynie przed jego upływem. Jednakże chwilą przedłużenia terminu jest data wydania aktu administracyjnego, przedłużającego termin, a nie data jego doręczenia.

1. Organy podatkowe, mając na względzie autonomiczny charakter prawa podatkowego, winny analizować rzeczywistą treść zawieranych przez podatnika umów cywilnoprawnych i oceniać zdarzenia gospodarcze, których one dotyczą, w aspekcie podatkowym. Chociaż brak w prawie podatkowym jednoznacznego przepisu w tym zakresie, wspomniane organy upoważnione są do badania pozorności dokonywanych przez podatnika czynności