1. Wymagana przez przepisy dawnej ustawy karnej skarbowej (art. 4 u.k.s.) - podobnie zresztą, jak i obecnego kodeksu karnego skarbowego (art. 4 § 1 k.k.s.) - jako warunek odpowiedzialności karnej, umyślność zachowania się sprawcy, odnosząca się także do przestępstw i wykroczeń z zakresu obowiązków podatkowych, nie może być wywodzona z samego faktu zaistnienia znamion strony przedmiotowej danego czynu
Sprzedawca zobowiązujący się umownie do świadczenia usług gwarancyjnych za producenta będącego gwarantem, za wynagrodzenie w formie rabatu od ceny nabywanych towarów, i następnie świadczący tego rodzaju usługi gwarancyjne, realizuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku
Przepis art. 338 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie jest niezgodny z przepisem art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, gwarantującym każdemu prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji.
1. W stosunku do definicji przychodu zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przepis art. 17 pkt 6 posługuje się takim samym zakresem pojęciowym przychodu, z tym że do tej definicji wprowadza zmianę polegającą na tym, że za przychód z kapitałów pieniężnych - będący następstwem odpłatnego przeniesienia prawa
Dokonanie przez podatnika korekty w deklaracji za grudzień 1997 r. - podatku naliczonego za okresy rozliczeniowe kwiecień, maj, lipiec, sierpień 1997 r. /termin, o jakim mowa w art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w sytuacji gdy zapłata należności ZPChr nastąpiła w listopadzie 1997 r. jest prawnie skuteczne
Jeżeli podatnik odwoła się od decyzji urzędu odmawiającej mu umorzenia sankcji i odsetek w podatku VAT, to izba skarbowa musi ponownie przeprowadzić postępowanie i wyjaśnić sprawę merytorycznie.
Wymiana uszkodzonej części odzieży osobistej pracownika nie miała związku z przychodami z działalności gospodarczej skarżącej Spółki, nawet jeśli była to marynarka, a pracownik wchodził, jak twierdzi strona skarżąca, w skład obsługi stoiska na targach motoryzacyjnych. Była to bowiem zwykła marynarka, którą pracownik miał obowiązek kupić sobie sam, a nie na przykład marynarka z trwałymi specjalnymi
Skoro ustawodawca użył dwóch różnych pojęć do określenia różnych stanów prawnopodatkowych, jakimi są: 1. obowiązek podatkowy związany z przedmiotem opodatkowania w podatku od nierruchomości oraz 2. zwolnienie podatkowe /ulga/, dotyczące wyraźnie określonego przedmiotu opodatkowania i związane z odmiennie - niż w przypadku obowiązku podatkowego - uregulowanym sposobem jego wykorzystania, to oparcie
Kompetencje do ustalania wysokości opłaty targowej ma wyłącznie rada gminy.
Efektem wystąpienia przez podatnika z żądaniem stwierdzenia nadpłaty w trybie art. 79 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest wydanie przez organ podatkowy decyzji na podstawie art. 21 par. 3 tej ustawy w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty, która to czynność wyznacza moment powstania nadpłaty, odmienny od terminów określonych w art. 74 par.
1. Podstawową zasadą podatku od towarów i usług pozostaje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług /art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, który oznacza podatek uiszczony przez zbywcę. 2. Nabywca ma prawo potrącenia ze swego podatku jedynie kwoty zapłaconej
Wydanie przez organ statystyczny opinii klasyfikacyjnej niezawierającej szczegółowego uzasadnienia dla określonego przyporządkowania konkretnego wyrobu, w szczególności w oderwaniu od jego konstrukcyjnych właściwości nadających mu określone przeznaczenie /indywidualne lub ogólne/, oznacza, że opinia taka jest opinią niepełną i nie mającą waloru dowodu, a dążenie do jej uzupełnienia w tym zakresie stanowi
Decyzje w przedmiocie wygaśnięcia decyzji, wydane na podstawie art. 258 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, mają charakter deklaratoryjny, formalnie jedynie potwierdzający fakt bezprzedmiotowości decyzji.
Biegu przedawnienia określonego w art. 70 par. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie będzie przerywać pierwsza czynność egzekucyjna dokonana na podstawie tytułu wykonawczego wydanego w oparciu o decyzję której nieważność stwierdzono po dokonaniu tej czynności egzekucyjnej.
Wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez jednego z małżonków /sprzedaż towarów, odpłatne świadczenie usług, import itp./ nie czyni podatnikiem tego podatku drugiego z małżonków, gdy czynności te dotyczą składników ich majątku wspólnego, a przychód uzyskany z wykonywania tych czynności stanowi ich majątek dorobkowy /art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r.
Przepis art. 115 ani żaden inny przepis ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie uzależnia wydania orzeczenia o odpowiedzialności wspólników za zaległości podatkowe spółki cywilnej od zakończenia postępowania w odrębnej sprawie o rozłożenie tych zaległości na raty.
Zaliczenie wpłaty na poczet zaległości podatkowej nie stanowi czynności materialne technicznej, lecz jest rozstrzygnięciem organu podatkowego według przepisów rozdziału 5 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, czemu wyraz organ ten daje w postanowieniu wymagającym uzasadnienia faktycznego i prawnego /art. 217 w związku z art. 219 Ordynacji podatkowej