Zgodnie z art. 249 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ organ podatkowy odmawia stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, jeżeli żądanie, stało wniesione po upływie roku od jej doręczenia.

Skoro ustawodawca uznał za konieczne wprowadzenie elementu podmiotowego w art. 14a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zatem należało uznać, że świadomie dopuścił do rozróżnienia pozycji podatkowej podatników podatku akcyzowego od pozostałych podatników sprzedających wyroby akcyzowe, rozciągając przywilej na grupę sprzedawców

Nadpłaty podatku dochodowego powstałe przed dniem 1.01.1994 r. podlegały zwrotowi jedynie do końca 1996 r. Zwrot nadpłaty na wniosek złożony w 1997 r. stanowiłby nieuzasadnione uszczuplenie publicznych środków finansowych.

1. Zgodnie z par. 54 ust. 4 pkt 1 lit. "a" oraz pkt 5 lit. "c" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./, faktury wystawione przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur, a także faktury potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie

Skoro ustawodawca uznał za konieczne wprowadzenie elementu podmiotowego /art. 14a ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, to świadomie dopuścił do rozróżnienia pozycji podatkowej podatników podatku akcyzowego od pozostałych podatników sprzedających wyroby akcyzowe, rozciągając przywilej na grupę sprzedawców dokonujących

Postępowanie dowodowe nie konstytuuje przedmiotu, którego dowodzi; stopień i poprawność udowodnienia przedmiotu dowodzenia nie mogą wywierać żadnego wpływu na wykładnię stosowanego /do niego/ przepisu prawa materialnego.

Warunkiem do dokonania odliczenia podatkowego jest nabycie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym od inwestora prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie budownictwa mieszkalnego.

Nie można podzielić stanowiska organów, że podatnik, który wprawdzie poniósł faktycznie koszty, lecz nie posiada dowodów potwierdzających ich poniesienie, nie będzie miał prawa zaliczyć tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Należy przy tym zwrócić uwagę, że przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1993 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w zakresie kosztów

Organy podatkowe, ustalając wartość rynkową nieodpłatnego świadczenia przy umowie użyczenia nieruchomości, muszą odnieść ceny najmu i dzierżawy do cen płaconych przez podmioty prowadzące działalność o zbliżonym charakterze.

Punkt 2. obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie ogłoszenia załączników do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z uwzględnieniem nomenklatury wynikającej z Klasyfikacji Wyrobów i Usług w zakresie usług /Dz.U. nr 44 poz. 231/ nie mieści się w granicach ustawowych, które stanowiły podstawę do ogłoszenia tego aktu.

Ustęp 2 art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ogranicza zakres uprawnienia do obniżenia podatku wynikającego z art. 19 w odniesieniu do podatników, którzy dokonują sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej od podatku /o których mowa w ust. 1 tego artykułu/ i odnosi się wyłącznie do podatników tam wymienionych. Wyjątki

1. Urządzenie będące przedmiotem umowy sprzedaży jest towarem używanym w rozumieniu art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, bowiem było używane przez sprzedawcę co najmniej pół roku. 2. W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której

Gdy podatnik nieuprawniony do obliczania podatku należnego według struktury zakupów na zasadach przewidzianych w art. 30 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stosuje przed dniem 1 stycznia 1997 r. te zasady i w związku z tym nie ewidencjonuje sprzedaży w sposób umożliwiający wyodrębnienie wielkości sprzedaży opodatkowanych

Ocena tego, czy zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatki na rzecz jej udziałowców, będących zarazem członkami jej zarządu, są wydatkami na rzecz osób będących jej pracownikami w rozumieniu przepisów odrębnych, jest działaniem, które mieści się w kompetencji organów podatkowych.

Wykładnia gramatyczna art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wskazuje, że renta jest wskazanym przez ustawodawcę przykładem trwałego ciężaru. Poza nią są bowiem jeszcze "inne trwałe ciężary", bliżej nie określone. Jeśli więc renta ustanowiona została zgodnie z prawem, to jest trwałym ciężarem w rozumieniu przytoczonego

Zgodnie z art. 248 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji w przypadkach wymienionych w art. 247 tej ustawy jest organ wyższego stopnia, lecz uchylając /jako organ II instancji/ wydaną przez organ niewłaściwy decyzję Urzędu Skarbowego, błędnie uznała się jednocześnie za organ właściwy do orzekania w

Wykładnia gramatyczna użytego przez ustawodawcę pojęcia "koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów" oznacza, że podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Z powyższego wynikają dwie konstatacje

Na gruncie prawa podatkowego nie ma znaczenia dokładne ustalenie, kto i w jakich okolicznościach sporządza fikcyjne faktury, ponieważ najistotniejszym i niezbędnym jest jedynie ustalenie, że wystawiono faktury stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane. Niedokonywanie czynności wynika z oświadczenia wystawcy faktur, iż nie handlował sprzętem RTV, jak również nie dokonywał jego zakupu ze względu

W odniesieniu do osoby rozwiedzionej samotnie wychowującej dzieci o uprawnieniu do szczególnego opodatkowania, wynikającym z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, przesądza tytuł prawny, jakim jest orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej.

Jeżeli rozpoznając wniosek podatnika o umorzeniu zaległości podatkowej, organ podatkowy umorzy kwotę zaległości w wysokości żądanej, która okaże się kwotą wyższą od tej jaka w rzeczywistości /w momencie wydawania decyzji/ istnieje, to istnieje naruszenie prawa w stopniu "rażącym". Zaległość podatkową można umorzyć tylko wtedy, gdy ona istnieje w chwili wydania decyzji w sprawie. Jeżeli zatem zaległość