Wymóg co najmniej półrocznego używania, wymieniony w art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, odnosi się do podmiotu sprzedającego towar. Chociaż ustawodawca takiego zastrzeżenia nie zawarł w powołanym przepisie expressis verbis, to jednak wynika ono ze słownej konstrukcji przepisu.

Wynajem lokali i budynków użytkowych przez gminę ma charakter działalności gospodarczej, do której art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma zastosowania.

Jako wniosek o umorzenie zaległości podatkowej winien być potraktowany wniosek podatnika o zaniechanie poboru podatku w sytuacji, gdy już w chwili jego zgłoszenia upłynął termin płatności tego podatku.

Przy wymianie barterowej nie ma zapłaty w walutach obcych i nie może być różnic kursowych między dniem zarachowania a dniem zapłaty. Natomiast potrącenie wzajemnych wierzytelności pieniężnych jest formą spełnienia zobowiązania do zapłaty. Może więc dojść do różnicy czasowej i zmiany kursu waluty pomiędzy dniem zarachowania kosztu a dniem faktycznej zapłaty przez potrącenie.

Aczkolwiek dział V "Czynności sprawdzające" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie określa czasu trwania tych czynności, to uwzględniając, że czynności te stanowią jedynie wstępną kontrolę podatkową o charakterze formalnym, postępowanie sprawdzające prowadzone w trybie art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz

W przypadku umowy leasingu dopuszczalne jest refakturowanie towarzyszącej leasingowi usługi ubezpieczenia samochodu, gdy zostaną spełnione łącznie dwa warunki: odrębnego zastrzeżenia w umowie leasingu odrębnego rozliczenia kosztów ubezpieczenia samochodu przez leasingodawcę oraz uwzględnienia przez leasingodawcę tej samej stawki podatku od towarów i usług lub zwolnienia od tego podatku, które były

Przepis art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, mówiąc o udziale wartości sprzedaży opodatkowanej w wartości sprzedaży ogółem, nie wyodrębnia tej sprzedaży w jakiejś jednostce organizacyjnej podatnika. Należy więc uznać, iż chodzi w nim o "sprzedaż ogółem" podatnika a nie w jego wyodrębnionej części organizacyjnej

1. Przepis art. 25 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zawiera ustawowe ograniczenie generalnego prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, zawartego w art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy. 2. W cytowanym przepisie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawodawca użył sformułowania

W celu ustalenia struktury zakupów, wykorzystywanej do obliczenia podatku należnego, bierze się pod uwagę jedynie zakupy towarów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, których nabycie musi być udokumentowane /art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Gdy obliczenie podatku zawarte w złożonej deklaracji jest nieprawidłowe, organ w drodze decyzji administracyjnej dokonuje stosownej korekty. Decyzja taka musi być wydana zawsze, gdy zeznanie podatnika odbiega od rzeczywistego stanu, bez względu na to, z jakiej przyczyny nastąpiła rozbieżność pomiędzy stanem rzeczywistym a stanem zeznanym przez podatnika. Również zatem w sytuacji, gdy podatnik nie skorzystał

Osobą uprawnioną do wystawienia faktury korygującej jest podatnik udzielający rabatu, tzn. sprzedawca towaru, a nie nabywca tegoż towaru.

Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442/ nie zawiera regulacji związanych z sytuacją inspektorów kontroli skarbowej w razie reorganizacji lub likwidacji poszczególnych urzędów kontroli skarbowej. Skoro więc nie ma specjalnej regulacji w ustawie z dnia 28 września 1991 r., to z mocy szerokiego, wskazanego odesłania w sprawach ze stosunku pracy zawartego w art. 43

Nawet wadliwe pouczenie podatnika nie może go zwalniać od obowiązku podatkowego, wynikającego wprost z przepisów ustawy. Błędy w pouczeniu podatników natomiast, mające w praktyce miejsce, mogą być ewentualnie brane pod uwagę przy rozważaniu umorzenia np. odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

Opodatkowanie dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej nie zwalnia podatnika, będącego właścicielem gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, od obowiązku uiszczenia podatku rolnego.

Pojęcie otrzymania faktury nie jest równoznaczne z datą wpływu faktury do siedziby podatnika. "Otrzymanie faktury" następuje również wtedy, kiedy podatnik dokonuje jej odbioru osobiście lub za pośrednictwem osoby uprawnionej u wystawcy faktury. Ustawa o podatku od towarów i usług nie wprowadza obowiązku umieszczania na fakturach daty ich otrzymania. Oznacza to, że datę tę można dowodzić przy pomocy

Skoro organy podatkowe ustaliły na podstawie zgromadzonych dowodów, że skarżąca mimo zawarcia umowy sprzedaży nie wydała towarów będących przedmiotem sprzedaży, to tym samym nie powstał po jej stronie obowiązek podatkowy, a otrzymana przez stronę skarżącą faktura po pierwsze nie powinna być wystawiona, a po drugie nie była dowodem stwierdzającym dokonania czynności. W tych warunkach zasadnie organy

Każda ze stron umowy cywilnoprawnej jest stroną postępowania w sprawie opłaty skarbowej.

1. Sformułowanie zawarte w art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ o "naruszeniu przepisów art. 240 lub art. 247" przez decyzję organu pierwszej instancji rozumieć należy w ten sposób, że dla kasacji decyzji organu pierwszej instancji przez organ odwoławczy wystarczającym jest stwierdzenie, iż postępowanie organu pierwszej

1. Wydanie decyzji bez podstawy prawnej oznacza wydanie decyzji w dziedzinie nie podlegającej regulacji prawnej w takim właśnie trybie. Najczęściej spotykane i powoływane w orzecznictwie przykłady wydawania decyzji bez podstawy prawnej to rozstrzygnięcie decyzją administracyjną w sprawie regulowanej prawem cywilnym lub prawem pracy, oparcie decyzji na pozaustawowym akcie prawnym itp. Tego rodzaju sytuacja

Za błędy należy uznać pogląd, iż wyłączenie z opłaty skarbowej dotyczy czynności podatników, które są opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz tylko tych czynności zwolnionych z podatku, które są wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, czyli sprzedaży towarów i usług objętych załącznikami

1. Obowiązków podatkowych nie można wyprowadzać w sposób pośredni z wypowiedzi prawodawcy dotyczących innego typu uregulowań. 2. Obowiązek wpłaty równowartości odpisów na rachunek funduszu świadczeń socjalnych jako warunek ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym powstał w 1997 r. /art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. "b" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych

1. Brak jest podstaw do zaliczenia określonej sprzedaży do sprzedaży zwolnionej od podatku od towarów i usług tylko z tego powodu, że jest to sprzedaż dotowana. 2. Sprzedaż towarów oraz inne czynności określone w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - mimo, że w związku z ich wykonywaniem podatnik otrzymał dotacje