Organ skarbowy nie ma podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej o odmowie zwrotu nienależnego świadczenia spełnionego poza stosunkiem prawnopodatkowym.
Artykuł 15 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ może mieć zastosowanie tylko w sytuacji, gdy wartość usługi wykonanej w kraju, za którą zależność przekazywana jest za granicę, zwiększa wartość celną towaru.
Z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że w przypadku gdy podmiot gospodarczy wystawi fakturę lub uproszczony rachunek, w którym wykaże kwotę podatku, jest obowiązany do jego zapłaty także wówczas, gdy dana sprzedaż nie była objęta obowiązkiem podatkowym albo została zwolniona od podatku.
Weryfikacji złożonych zeznań i wydania decyzji określającej inną wysokość podatku, niż wyliczona przez podatnika w zeznaniu, urząd skarbowy, stosownie do treści przepisu art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, może dokonać w ciągu pięciu lat. Natomiast nadpłatę wykazaną w zeznaniu ma obowiązek na podstawie art. 29 tej ustawy
W umowie leasingu, której przedmiotem jest oddanie do korzystania samochodu, dopuszczalne jest ustalenie, że kwota ubezpieczenia samochodu nie będzie stanowiła elementu opłaty leasingowej, oraz że leasingodawca będzie refakturował tę kwotę na leasingobiorcę z uwzględnieniem tej samej stawki podatku od towarów i usług (VAT), która była określona na fakturze wystawionej przez ubezpieczyciela. Ustalenia
Art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a tym samym sankcja, która jest wymieniona w tym przepisie, dotyczy wyłącznie tej części sprzedaży, która jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. W konsekwencji tylko część podatku naliczonego związana ze sprzedażą nie objętą rejestracją
W art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /Dz.U. nr 66 poz. 341 ze zm./ podano definicję i rodzaje gier losowych oraz zakładów wzajemnych, natomiast w ust. 3 tego artykułu sformułowano uprawnienie Ministra Finansów do rozstrzygania w drodze decyzji o tym, czy inne jeszcze gry i nakłady są grami losowymi lub zakładami wzajemnymi. Dopiero po zakończeniu
Uwzględniając rzeczowy charakter podatku od towarów i usług, w celu zagwarantowania obywatelom przestrzegania przez organy administracji podatkowej zasady państwa prawnego należy przyjąć zasadę jednolitego pod względem przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem sprzedaży towaru w różnych fazach jego obrotu, ze wskazaniem determinującej roli producenta w zakresie właściwego /zweryfikowanego ostateczną