Skoro nieodpłatne przekazanie linii energetycznej na podstawie protokołu przekazania środka trwałego nie było dokonane z woli podatnika, lecz w wykonaniu par. 18 zarządzenia Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 24 sierpnia 1964 r. w sprawie zasad przyłączania do wspólnej sieci urządzeń do wytwarzania, przetwarzania, przesyłania, rozdzielania i odbioru energii elektrycznej i cieplnej oraz paliw gazowych

Budynek zbiorowego administrowania osób osadzonych w areszcie śledczym jest budynkiem mieszkalnym w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ dotyczy takich sytuacji, w których powstanie budynku jest okolicznością od której uzależniony jest obowiązek podatkowy. Nie obejmuje natomiast sytuacji, gdy budynek istniał zarówno w chwili zawarcia umowy notarialnej, jak i wcześniej.

Przepisy prawa nie pozostawiają podatnikowi możliwości dowolnego wyboru w zakresie amortyzowania środka trwałego, według zasad i stawek określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U

Przy rozpatrywaniu wniosku o umorzenie zaległości podatkowej organ podatkowy ma obowiązek brać pod uwagę przede wszystkim sytuację, w jakiej podatnik znajduje się w chwili, gdy podejmowana jest decyzja w sprawie umorzenia zaległości podatkowej. Niepowodzenia finansowe działalności gospodarczej nie mogą skutkować obowiązkiem umorzenia należności podatkowej. Również nie stanowi podstawy do umorzenia

Formuła prawna użyta w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ "jeżeli zachodzi uzasadniona obawa uchylenia się podatnika od wykonania obowiązku podatkowego" winna być rozumiana w sensie istnienia uzasadnionej obawy, że podatnik nie wykona obowiązku podatkowego. Stan ten daje się zobiektywizować i nie powinien być ograniczany

Przy rozpatrywaniu wniosku o umorzenie zaległości podatkowej organ podatkowy ma obowiązek brać pod uwagę przede wszystkim sytuację, w jakiej podatnik znajduje się w chwili, gdy podejmowana jest decyzja w sprawie umorzenia zaległości podatkowej. W myśl art. 7 Kpa organ administracji przy rozpoznawaniu każdej sprawy ma obowiązek dążyć do pogodzenia interesu społecznego ze słusznym interesem obywateli

Do kosztów uzyskania przychodu nie można zaliczyć nie umorzonej wartości środka trwałego, bowiem byłoby to sprzeczne z zasadą uwzględnienia kosztu jego zakupu /wytworzenia/ poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych w okresie jego używania.

Paragraf 10 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 148 poz. 720/ dotyczy "błędnych zapisów", a nie braku zapisów w księdze.

1. Przepis art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wyodrębnia z ogółu podatników podatku VAT grupę takich, którzy dokonują jednocześnie w ramach swojej działalności zarówno sprzedaży towarów opodatkowanych i nieopodatkowanych określając jednocześnie szczególne zasady związane zarówno z ewidencją działalności jak i zmniejszeniem

Ani organy podatkowe, ani - w ramach swojej kompetencji kontrolnej - sąd administracyjny, nie mogą kwestionować samej konstrukcji Klasyfikacji Usług czy też przyjętej w niej zasady grupowania poszczególnych czynności.

Okoliczność, że Spółka dokonywała przez kilka miesięcy odpisów amortyzacyjnych od tego samochodu nie może mieć przesądzającego znaczenia i być podstawą do uznania, że samochód stał się współwłasnością wspólników. Nie da się bowiem wykluczyć, że ujęcie tego samochodu w ewidencji środków trwałych i amortyzowanie nie było zgodne z obowiązującymi w tym zakresie przepisami /rozporządzenia Ministra Finansów

W przypadku gdy przedmiotem nabycia w drodze darowizny jest udział we własności budynku, przewidziane w ustawie w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ ulgi podatkowe przysługują w wysokości proporcjonalnej do wielkości udziału będącego przedmiotem dziedziczenia. Sytuacja nabycia części budynku nie jest równoznaczna z nabyciem udziału

1. Decyzja określająca zobowiązanie podatkowe nie może zawierać rozstrzygnięcia o wysokości należnych odsetek. Decyzję taką wydaje organ podatkowy wtedy, gdy zaistnieje spór co do występowania zaległości podatkowej i wysokości należnych odsetek. 2. Ustalenie wysokości zobowiązania podatkowego oraz umorzenie zaległości podatkowej to dwa różne zagadnienia, dla których rozstrzygnięcia należy toczyć dwa

1. Art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ oznacza, iż na wysokość podstawy opodatkowania budowli podatkiem od nieruchomości nie mają wpływu nie tylko odpisy amortyzacyjne, ale podstawa powinna być zaktualizowana o wskaźnik przeliczeniowy środka trwałego /budowli/. 2. Skoro sentencja uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia

Przyjęty przez organy celne kod towarowy w prawomocnych decyzjach SAD jest wiążący dla organów podatkowych; organy podatkowe nie mogą czynić odmiennych ustaleń co do stanu towaru sprowadzonego z zagranicy oraz dokonywać samodzielnej taryfikacji celnej, skoro tego typu działania należą wyłącznie do kompetencji organów celnych.

Dwumiesięczny termin przewidziany w par. 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 stycznia 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 7 poz. 33/ odnosił się tylko do czasu trwania postępowania przed organem podatkowym I instancji.

1. Zasadą prawa podatkowego jest powszechność podatku, stąd wszelkie przepisy wprowadzające zwolnienia i ulgi, jako wyjątki od tej zasady, powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z literalną ich wykładnią. 2. Spółka nie dokonując odpisów na fundusz socjalny, a nie dysponując środkami tego funduszu nie może w żadnej części sfinansować świadczeń na rzecz pracowników ze specjalnego funduszu świadczeń

Przepis art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest jednoznaczny w swej treści normatywnej i nie pozostawia miejsca na interpretację pozwalającą odmiennie traktować samochody osobowe, których konstrukcja pozwala na przewożenie ładunków.

Wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych - można uznać za remont. Natomiast przez ulepszenie należy rozumieć unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie

Art. 21 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ jest przepisem szczególnym w stosunku do działu IV ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wiąże prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, co oznacza, iż jeżeli towary nie są już przeznaczone przez podatnika do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to prawo do tego odliczenia nie przysługuje